Defensie in topvorm, maar A.D.O. verloor toch

Dat A.D.O. gisteren op het aloude veld van Ajax een overwinning op den kampioenspretendent De Volewijckers bad kunnen boeken, was zeker geen boude voorspelling geweest.

Dat het anders is geloopen, moet nu eenmaal op rekening van het noodlot geschreven worden: mogelijk was het zeker geweest! Dat heeft in de Haagsche gelederen, ondanks het minder prettige resultaat, toch veel vreugde gebracht. De A.D.O.- horizon begint weer te gloren en, hoewel het restant van dit seizoen stoute daden vrüwel uitgesloten zijn, voor de volgende competitie belooft de rood-groene ploeg weer het beste.

Het werd een boeiende partij in de Meer. A.D.O. startte in een stevig tempo, waartegen De Volewijkers aanvankelijk niet was opgewassen. Trouwens het spel van de kampioenen in spe viel ons dezen middag toch al in andere factoren tegen.

Er lag iets stroefs, iets ongewoons in het spel der Amsterdammers, terwijl dat van A.D.O. er frisch en ongekunsteld tegen af stak. Vooral de Haagsche verdediging was buitengewoon op dreef. Want men moet niet denken, dat de hoofdstedelijke ploeg ondanks hun slechte "voetbalbui" mak als lammetjes waren. Er waren momenten, dat de roodgroene defensie voor puzzles werd geplaatst waaruit menigeen geen oplossing gezien zou hebben. Doch De Jong en Choufoer waren zoo volkomen kalm en vast in hun doen en laten, dat de oplossing, die zij ontdekten, de menigte aan het befaamde ei van Columbus deed denken.

A.D.O. begon den strijd snel en overrompelend en reeds na vijf minuten zag de Haagsche aanval, waarin Roosenburg weer een prima partij speelde, z'n kans schoon. Een gevaarlijk weifelen in de Amsterdamsche verdediging, werd door Clavan dankbaar benut om met een fijn berekenden voorzet den naar binnen zwenkenden Neuteboom gelegenheid te geven te doelpunen, 0-1. Geleidelijk aan kwamen de hoofdstedeling beter op toeren en toen werden ook de noodige aanvallen opgebouwd. Toch duurde het geruimen tijd voordat de gelijkmaker werd ingeschoten, want de buitenspelval, dien Choufour en zijn maat geregeld klaar zetten, wierp zeer nuttig effect af.

Na bijna en half uur spelen, zag de Amsterdamsche De Jong zich onverwachts voor de kans van den dag geplaatst. Zijn Haagsche naamgenoot was een moment te laat om het gevaar te bezweren en voor het goed gerichte schot moest Niezen zwichten, 1-1. Overigens is dit het eenige kunststukje geweest, dat de Amsterdamsche De Jong kon uithalen, want in den verderen wedstrijd, gaf de roodgroene De Jong hem geen schijn van kans meer om nog eens voor de A.D.O.-veste te gaan experimenteeren.

Voor de rust bouwde De Volewijckers nog wel een serie aanvallen op, zoodat met een licht gebaar van een Amsterdamsen offensiefje gesproken kon worden, doch resultaten leverde het zwoegen niet op.

Tweede helft Na de pauze waren de gastheeren stukken beter op dreef. Vooral de voorhoede combineerde er lustig op los. Dat wil echter niet zeggen, dat onze stadgenooten stil zaten. De Heer, Neuteboom en Roosenburg brachten talrijke malen volop leven in De Volewijckers-brouwerij. En soms sidderde het Ajax-stadion van angst bij het vaak wonderlijk dilettanten-gedoe der Amsterdamsche defensie. Dat het zonder ongelukken afliep, was deels te danken aan het slechte schieten der gasten deels aan het goede werk van doelman Bruist. Het geluk was echter met De Volewijckers, want nadat het langen tijd geljjk was gebleven, gelukte het aanvoerder De Busser na een temperamentvolle doorbaak den iets te laat uitgeloopen Niezen voor de tweede maal te passeren. In het resteerende gedeelte gooide A.D.O. er nog een extra schepje op het doel der thuisclub werd aan een ware belegering blootgesteld en het was teleurstellend, dat een Haagsch doelpunt door den uitmuntend leidenden scheidsrechter Twisterling moest worden afgewezen wegens aanvallen van den doelman, terwijl het toeval nog een spaak in het wiel stak, daar even later de bal op het nippertje door een Amsterdamschen achterspeler voor de open veste nog kon worden weggetrapt. Het waren in elk geval momenten, die onbewistbaar aantoonden, dat A.D.O. volkomen recht had op den gelijkmaker, die (helaas) niet kwam.