Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 11-04-2013 23:11:00

Wormgoor: Vaderschap heeft me rustig gemaakt

Voorheen felle verdediger telt voortaan tot tien

Voorbestemd om bij Ajax te slagen slagen, bleek voor Vito Wormgoor een omweg via FC Utrecht en De Graafschap noodzakelijk. Bij ADO Den Haag voelt hij zich pas echt een volwaardige eredivisiespeler. Afgelopen zondag droeg de pas 24-jarige verdediger zelfs de aanvoerdersband. "Sinds ik vader ben, heb ik een bepaalde rust in me gekregen."

 

door Ard Schouten

 

Met dertiger Santi Kolk had Vito Wormgoor het er pas nog over. De eredivisie van nu is verworden tot een speelparadijs voor jonge voetballers. "Hij zei: 'Als je vroeger naar elftalfoto's keek, zag je vooral oudere mannen met baarden. Nu hebben we misschien wel de jongste competitie van Europa. Talenten krijgen weer alle kansen om zich te laten zien'. Ik vind het prima, omdat je zo al snel veel wedstrijden in de benen krijgt."

 

Clubs kunnen zich financieel gezien niet al te veel routiniers meer veroorloven, maar volgens Wormgoor is er ook een sportieve reden dat jonkies sneller voorrang krijgen. "Vergelijk het met de ontwikkeling van smartphones en televisies. Er dient zich nu een generatie jonge voetballers aan die qua opleiding - accommodaties, lesstof tijdens trainingen en fysieke begeleiding - veel meer heeft meegekregen dan voetballers van vroeger. Jonge jongens lopen oudere spelers sneller voorbij."

 

Wormgoor zelf maakt op het fysieke vlak grote sprongen. "Onze fysiektrainer vergeleek onlangs mijn statistieken van nu met die van toen ik afgelopen zomer bij ADO binnenkwam. Hij zei dat het niet normaal was hoe hard het met mij ging. Qua body, fitheid, alles." Het maakt dat hij vol zelfvertrouwen rondloopt in zijn derde eredivisieseizoen. "Achteraf heeft de omweg via de Jupiler League me goed gedaan, maar er zijn genoeg momenten van twijfel geweest. Ik moest wennen aan het niveau, het was toch vooral lange ballen en draven maar. Liefst was ik toen bij FC Utrecht gebleven. De trainer, Willem van Hanegem, zag het in me zitten, wilde me rustig brengen. Onder Ton du Chatinier kreeg ik veel minder kansen. Breekpunt was een oefenpotje tegen Zwolle in de aanloop naar mijn tweede seizoen. ledereen mocht invallen, ik niet. Dat stak. Het was het beste om te gaan. Tijdelijk was de bedoeling, maar na een jaar kregen jongere spelers voorrang. Op zichzelf wel apart voor iemand van 22.

 

"Het was me kennelijk niet gegund, maar het gaf me tegelijkertijd extra motivatie om nog harder aan de slag te gaan. Bij De Graafschap heb ik veel bijgeleerd. Ik kom toch uit de Ajax-school, was gewend alles voetballend op te lossen. Op de Vijverberg moest ik leren me fysiek te verweren. Op mentaal vlak is het een belangrijk jaar geweest." Terugdenken aan zijn tijd bij Ajakkes doet hij amper. ,,Soms denk ik wel eens, wat als ik niet weg had gemoeten? Ik zorgde er altijd voor dat Toby Alderweireld niet speelde. Zie hoe hij zich heeft ontwikkeld. Zou het mij ook zo zijn gegaan? Aan de andere kant, ik ben al aan mijn vierde mooie club toe. Overal krijg je meer bagage. Ik moet gewoon blijven leren van alles wat ik meemaak, zo kan ik het maximale uit mijn carriere halen."

 

VOLWASSEN
Sinds anderhalf jaar loopt er een kleine Wormgoor door het huis, ze krijgt er binnenkort een zusje bij. "Het maakt je ongemerkt snel volwassen. Je krijgt van de ene op de andere dag een hele berg verantwoordelijkheid in je schoot geworpen. Daardoor ga je automatisch meer over dingen nadenken. Maak ik de juiste keuzes? Doe ik wat je van een vader mag verwachten?
Ik heb dat meegenomen het veld in. Ben meer met de jonge spelers bezig. Ook heb ik een bepaalde rust gevonden. Van nature ben ik een persoon die snel op zijn teentjes is getrapt en fel uit de hoek kan komen, zelfs als potjes PlayStation anders lopen dan ik wil, maar ik heb beter geleerd tot tien te tellen. Ook bij arbiters. Kan ook kritiek makkelijker van me af laten glijden.

 

Als jonge voetballer kom je in een wereld terecht waarin je van het volk bent en iedereen een mening over je heeft. Soms zitten voetballers op maandagavond met hun vingers gekruisd voor de buis dat ze bij VI niet aan de beurt zijn. Mij doet het niet veel meer. Een mening is een mening, de een houdt van Messi de ander van Ronaldo."

 

Wormgoor laat zijn kapsel ook 'freshen'
De smeekbede van Royston Drenthe vanuit het verre Vladikavkaz of iemand een kapper voor hem wist, leidde tot veel hilariteit. Maar Vito Wormgoor begrijpt zijn collega wel.Zelf laat hij elke vrijdagmiddag zijn coupe even 'freshen'. "Gewoon een vast momentje bij Haini in Nieuwegein, mijn privé-adresje. Het is een ritueel geworden, waar ik me lekker bij voel. Hij vroeg pas of hij al mee op trainingskamp mag."
Wormgoor vindt het leuk vaak van kapsel te wisselen. Bij de Graafschap liep hij gemillimeterd rond om stoerder te lijken. Hij hoeft nu zijn tegenstanders niet meer te imponeren. "Onder jonge verdedigers is dat wel een ding, ja. Zo lijk je meedogenloos. Nu ik ouder ben, wil ik vooral door mijn manier van verdedigen laten zien dat ik mijn mannetje sta. Dat gaat prima, ik draai een lekker seizoen."

 

"Met de toekomst ben ik niet bezig, ik zit goed bij ADO. Soms informeren clubs naar mijn status, dat is een goed teken. Over elke concrete interesse denk ik na. Lijkt me een gezonde ambitie, iemand die op kantoor werkt, wil toch ook steeds weer een stapje hogerop?"