Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 03-12-2016 10:08:00

'Wist je dat Aad Mansveld ook heel goed kon keepen?'

In het Haagse amateurvoetbal leeft de herinnering aan Aad Mansveld nog altijd voort
Het is op 5 december 25 jaar geleden dat Aad Mansveld op 47- jarige leeftijd overleed. Als voetballer verwierf hij de status van legende.

Mansveld werkte ook als trainer in het amateurvoetbal. Daar hebben ze het nog steeds over hem.


Door Martin van Zaanen

In 1985 had je nog SV'35, Scheveningse club in het Oostersportpark, vierde klasse zaterdag KNVB. Oud-doelman Rob van der Wal: "Ik weet nog dat voorzitter Evert de Niet me belde: "We hebben een nieuwe trainer. Aad Mansveld". Ik antwoordde: "Zo, da's verrassend". Evert: "Ja, dat vond ik ook"."

Toenmalig rechtshalf Nol Vreeswijk: "Mansveld hoorde bij de klassieke Zuiderparksfeer. Tegen mijn zoon, die nu alle thuiswedstrijden van ADO Den Haag bijwoont, zeg ik wel eens: "Je hebt wat gemist"." Cor Mooijman, rechtsback en aanvoerder: "Zo'n gladiator ineens bij ons. Gevoelsmatig kwam dat uit de lucht vallen."

Ton den Heijer hielp met het clubblad en schreef over SV in de Scheveningsche Courant: "Ik lag voor de kachel de Haagsche Courant te lezen. En daar stond het: Mansveld voor twee seizoenen naar SV"35! Aan de ene kant dacht ik: fantastisch. Aan de andere kant wist ik: dat kan bij onze traditionele achterban gemor opleveren.
Haagse lefgozer bij zo"n typische zaterdagclub. Er was scepsis. Maar Aad logenstrafte alle vooroordelen."


Hoe kwam die opvallende overgang tot stand? Huidig SVC'08- voorzitter Piet Overduin was toen penningmeester. Hij kende Aad van het zaalvoetbal in de Blinkerd op vrijdagavond. Overduin: "Vervolgens kwamen we elkaar zomer 1984 op vakantie in Roquetas del Mar bij toeval in de ontbijtzaal van het hotel tegen. Enfin, aantal malen uit eten geweest, ook in Nederland contact gehouden. Paar maanden later vroeg hij: "Kan ik niet wat bij jullie doen?"

Hebben we eerst nog een paar gesprekken gehad." Evert de Niet: "Op een gegeven moment belde Piet: "Aad is écht genegen om te komen". Unieke kans. Meteen hoofdsponsor Henk Groen gebeld, die zag het ook zitten."

In de zomer van 1985 ging Mansveld aan de slag. De Niet: "In de voorbereiding zagen we een- tweetjes en combinaties die we nog nooit hadden gezien."

Mooijman: " Na de training gingen we vaak met een groepje nog even afwerken. Gaf Aad ze voor en als hij de zoveelste bal op maat had gegeven, klonk het: Wil je er een stoel bij hebben?!"

Vreeswijk: "Kwam Mansveld de kantine binnen, keek iedereen om. Bij uitwedstrijden helemaal. Ook ik keek tegen hem op, het kwam niet bij me op met hem te dollen. Andere jongens hadden wat dat betreft meer flair."


Van der Wal: "Een keer was het voor de wedstrijd thuis bij hem verzamelen. Had-ie op de video allemaal afstandsschoten van zichzelf gemonteerd. Onder meer zijn twee goals tegen PSV. Liep hij door de huiskamer heen: Wat ken die Van Beveren dan? Hij heeft ze alleen gehóórd!" Schitterend."

De Niet: "De samenwerking? Goud. Had je een gesprek onder vier ogen, kwam de inhoud nooit naar buiten. Kon je blind op varen."

In Mansvelds tweede seizoen (1986/1987), met ook oud-prof Dick Jol in de gelederen, eindigde hij ongeslagen bovenaan. Alleen: Scheveningen ook. Zo begonnen de (toen nog) aartsrivalen aan een epische tweestrijd. Heel het dorp op Sportpark De Hoge Bomen in Naaldwijk langs de lijn. Bij 0-0, vlak voor het einde van de tweede verlenging, kreeg SV"35 een strafschop. Jan Kuyt miste. Replay.Die verloor de ploeg van Mansveld met 2-3. Mooijman: "In onze beleving was de wereld vergaan. Wat ik nooit meer vergeet: tijdens de terugreis in de bus kwam hij iedereen een hand geven: "Bedankt voor het mooie seizoen".

Ook na Mansvelds terugkeer naar Laakkwartier bleef er contact. Den Heijer: "Gingen we, als er een mooie pot tegen pakweg VIOS was, met een groepje kijken. Toen hij later zo ziek was, probeerde hij zich met zijn harde humor staande te houden."

Behandelingen
Overduin: "We belden elke zondagochtend. Vertelde hij over de behandelingen. Die leken aan te slaan. Totdat hij zei: Het komt niet meer goed..."

Mooijman: "Twee maanden voor zijn overlijden zijn we nog met een paar jongens langsgegaan. Door de chemo was Aad helemaal kaal geworden en droeg een pruik. Op een gegeven moment deed-ie dat ding af. Maakte hij - ik denk om de spanning te verlichten - nog een harde opmerking. Moeilijke momenten."

Van der Wal: "Op 5 december overleed hij... Ik hoorde het in de auto, het was op het nieuws...Heel triest. Alleen maar warme herinneringen aan die man. Elke keeperstraining was een feest. Wist je dat hij zelf ook heel goed kon keepen? Een keer daagde hij me uit voor een duel. Allebei vijf strafschoppen. "Ik stop er drie", blufte Aad. Ik: "Kom maar op". Nou, eerst schoot hij er vijf achter me. Vervolgens stopte hij er drie van mij. Ging-ie, hoor, uitgelaten juichend langs de kantine. Of hij de Wereldbeker had gewonnen, weet je wel. Aad was voetbal."