Vuurrode kilometervreter

Donderdag keek ik naar 'Blablabla met Schaap'. In dat tv-format gaat actrice Elise Schaap wekelijks de uitdaging aan haarzelf een nieuw dialect aan te leren. Deze keer stond het Utrechts centraal.

column Mario van der Ende 

Joop Jochems met Piet de Zoete in mei 2020

 

Ik dacht gelijk dat de programmamakers best van Joop Jochems' kennis gebruik hadden kunnen maken. Joop, de oud-ADO-prof die in het Haagse amateurvoetbal afbouwde bij RVC, NLS en Archipel, jarenlang clubs als Kranenburg, De Postduiven, Archipel en KSD trainde en zijn 'Uteregse' accent nog steeds niet is kwijtgeraakt.

 

 

Geboren en getogen in Utrecht debuteerde Joop als zestienjarige bij Velox in het betaald voetbal en zes jaar later kwam hij op een bijzondere wijze in Den Haag terecht. ADO-trainer Ernst Happel was aan zijn vaste kaarttafel in Café Lion d'Or in de Haagse Wapserveenstraat getipt dat bij Velox op het middenveld ene Willem van Hanegem rondliep.

 

Happel ging kijken, beoordeelde Van Hanegem als ietwat traag, vond Jochems die middag uitblinken en zag in Joop direct een cruciale schakel in het 4-2-4-systeem dat hij bij ADO wilde invoeren. In het nieuwe seizoen gaf de Oostenrijkse trainer Joop, samen met Piet de Zoete, zes wedstrijden de kans op het tweemansmiddenveld te overtuigen en het dwingende advies veel paardenbiefstuk te eten om sterker te worden.

 

Die zes wedstrijden werden vijf succesvolle seizoenen met in 1968 de KNVB-bekerwinst als hoogtepunt. Joop ontwikkelde zich als een technisch bekwame, loyale, werklustige kilometervreter. Die spijkerharde duels uitvocht en op zijn tijd een 'koekie' uitdeelde. Acties die Jochems zelf omschreef als tactische manoeuvres.

 

 

Toen Joop ooit aan manager Eddy Hartmann vroeg of er bij ADO nog wat bij te klussen viel, werd hem verzocht de houten tribune van een laag carbolineum te voorzien. De schadelijke teerolie reflecteerde door het zonlicht en zorgde bij Jochems voor een allergische reactie. Met een vuurrood hoofd vroeg hij Hartmann wat hij met het klussen had verdiend.

 

Hartmann antwoordde stoïcijns dat de werkzaamheden bij zijn salaris waren inbegrepen. Het moet de enige keer zijn geweest dat de domstedelijke spraakwaterval in Den Haag met een mond vol tanden heeft gestaan.