Vrouwenvoetbal: Taylor Ziemer strijdt voor gelijkheid man en vrouw

Feministe in de spits.De Amerikaanse speelster stoort zich eraan dat niet *e*en foto van het vrouwenteam van ADO Den Haag in het stadion hangt.

door Klaas-Jan Droppert

 

 

Met Taylor Ziemer beschikt ADO Den Haag Vrouwen over een bijzondere speelster. De 20-jarige Amerikaanse gaat niet alleen op het veld voorop in de strijd, maar ook daarbuiten gaat ze het gevecht niet uit de weg. "Ik ben een feministe en daar ben ik trots op."

 

Taylor Ziemer heeft een duidelijke mening. En dan vooral over de ongelijkheid tussen man en vrouw. Ook bij haar voetbalclub treft ze daarvan voorbeelden. "ADO Den Haag heeft weliswaar in het museum een vitrine over vrouwenvoetbal, maar als je in het stadion komt, zie je allemaal foto's van voetballers. Van huidige of oud-spelers. Maar er is niet één foto van de voetbalsters van ADO Den Haag op de plekken waar de fans komen. Zo zorg je toch niet voor meer belangstelling en gelijkheid? Dat soort zaken houdt me bezig."

 

De constatering past binnen haar studie aan de universiteit van Virginia waar ze een major in women, gender & sexuality deed. Een onderdeel van de studie is het verschil tussen mannen en vrouwen. "Ik ben een feministe en daar ben ik trots op. Iedereen zou dat moeten zijn, want het is nodig."

 

 

De verschillen ziet ze in de hele maatschappij en zeker ook in het voetbal terug. Waar vrouwenvoetbal in de Verenigde Staten razend populair is, moet Nederland nog een aantal stappen maken. "Ik had gedacht dat er weinig verschil tussen de Verenigde Staten en West-Europa zou zijn. In het universiteitsteam speelde ik voor meer toeschouwers, daar vinden ze het cool als je als vrouw voetbalt. De belangstelling is hier duidelijk minder."

 

De status van vrouwenvoetbal in de Verenigde Staten was niet de reden waarom ze voor die sport koos. Er was eigenlijk geen ontkomen aan. Haar vader, die heeft geholpen bij de Frans Hoek-voetbalkampen, is een coach, haar moeder ook. Evenals haar ooms. En ook haar zus voetbalt, terwijl haar broer ooit bij ADO op proef en voor Dinamo Zagreb speelde. "Sinds ik kan lopen, voetbal ik."

 

 

De afgelopen 2,5 jaar speelde Ziemer in het universiteitsteam van Virginia. "Als spits, maar ik kreeg op het laatst weinig ballen. Ik begon het plezier te verliezen, wilde dit niet langer en dacht na over een tussenjaar. En toen kwam de mogelijkheid, via de contacten van mijn vader, om naar ADO Den Haag te komen."

 

 

Na Libby Guess, Brittanny Persaud en Teresa Noyola in 2012 is Ziemer de vierde Amerikaanse bij ADO Den Haag. Maar ook in de Hofstad zien ze haar vooral als een spits en vanwege de hevige concurrentie veel minder als een middenvelder. "Op de nummer 10-positie speel ik het liefst, dat weet de trainer ook. Dat ik voorlopig vanaf de bank begin, vind ik niet raar. Ik ben hier nieuw, moet me aanpassen. Ik heb nog tijd om in de basis te komen. Wel merk ik dat het plezier terugkomt."

 

 

Het verblijf in Den Haag blijft tot één seizoen beperkt. Dan vertrekt Ziemer naar Texas om verder te studeren. "Of ik in de toekomst voor het nationale team zou willen spelen, weet ik niet", geeft ze aan. "Aan voetbal beleef ik veel plezier, maar je kan er niet de wereld mee veranderen. En met andere dingen wel. Misschien ga ik wel de politiek in of rechten studeren."