'Voor Robert Zwinkels geen sigarenzaak na voetbalcarriere'

Hij was nog speler in het Zuiderpark. Herstelde van twee zware blessures, zet zich in bij de stichting ADO in de Maatschappij en is bovendien nog eens de tweede doelman van ADO Den Haag.

Tekst: Rob Blankenstein

 

 

Een man ook met een duidelijke visie. Het midweek-interview van Haaglanden Voetbal met doelman Robert Zwinkels.

 

 

Je bent nu zo’n dertien jaar actief in het betaalde voetbal, heb jij dat betaalde voetbal zien veranderen in de loop der tijd?

"Ja, dat is een goede vraag. Zoiets gaat natuurlijk altijd stapsgewijs en je bent er zelf onderdeel van en dan is het misschien moeilijk om daar een oordeel over te geven. Het is wellicht gemakkelijker als je het een keer ziet van tevoren en dan vijftien jaar later kijken. Dan zie je vaak die grote verschillen, dus wat mijzelf betreft, ik ben daar gewoon in meegegroeid zeg maar, dus ik kan niet één, twee, drie wat opnoemen."

 

 

Je zit bij de selectie sinds het seizoen 2005/2006, dus heb je ook heel wat spelers meegemaakt. Wie waren in jouw optiek de meest opvallende?

"De eerste die mij te binnen schiet is Michael Mols. Ik vond hem echt een geweldige speler met enorme kwaliteiten en die zat eigenlijk al aan het einde van zijn carrière, maar je kon zien dat hij nog steeds exceptionele kwaliteiten had."

 

 

Als ik de naam Stijn Vreven laat vallen, wat is dan jouw reactie?

"Dat was ook een speler uit die tijd en we hadden toen ook een aardige groep, alleen dat jaar liep heel slecht af (degradatie seizoen 2006/2007 – red.)."

 

 

In het seizoen 2007/2008 bewerkstelligde ADO de terugkeer in de Eredivisie. Roept dat seizoen nog bepaalde herinneringen bij jou op?

"Jazeker. Veel natuurlijk, het was een jaar waarin op een gegeven moment alles fout ging, de club stond op omvallen en sportief gezien ging het met name voor de winterstop dramatisch, want we stonden volgens mij vijftiende en daarna is er toch een kentering gekomen en zijn we ook als groep naar elkaar toegegroeid. Uiteindelijk via de play-offs is er iets moois gerealiseerd en zijn we gepromoveerd, maar ik was ook helemaal gebroken aan het einde van dat seizoen, maar die promotie vergoedde alles."

 

 

 

De overgang van het Zuiderpark naar dit stadion, jij bent zo’n beetje de enige die van de huidige selectie daarover kan oordelen. Hoe heb jij dat ervaren?

"Ik heb daadwerkelijk nog in het Zuiderpark gespeeld en we zijn daar op een gegeven moment vertrokken, maar we bleven in het begin daar nog wel trainen en dat is toch nog een behoorlijke periode geweest. Er is nog wel een aantal jongens die dat hebben meegemaakt, maar dan op een andere manier. Maar ik ben inderdaad wel de enige die daar nog competitievoetbal heeft gespeeld."

 

 

Wat vond jij de charme van het Zuiderpark?

"Ik was toen nog een jonge jongen en voor mij was het allemaal nieuw. Het had voor mij wel iets indrukwekkends, want als je het veld op kwam, uit de tunnel zeg maar, uit die donkere tunnel, dan liep je rechtstreeks tegen Midden-Noord aan waar altijd een heel fanatieke groep supporters stond. Dat gaf altijd wel een goed gevoel en daar denk ik nog wel eens aan terug."

 

 

Je was tweede keeper achter Gino Coutinho en nu vervul je die rol weer achter Martin Hansen.

"In de eerste jaren kwam ik als jonge jongen erbij en destijds zat ik achter Dorus de Vries en daarna ben ik een periode eerste keeper geweest. Dat was ongeveer vier jaar en in het jaar dat John van den Brom trainer was, kwam Coutinho er vast in en sinds die tijd ben ik tweede keeper."

 

 

Even naar je fysieke gesteldheid, je hebt twee keer je kruisband gescheurd. Dat is voor een voetballer heel vervelend.

"Ik moet zeggen dat het de laatste twee jaar (klopt af op de tafel – red.) hartstikke goed gaat, maar daarvoor heb ik toch wel een aantal vervelende blessures gehad. Ik ben er zeker trots op dat ik me er toch weer doorheen heb kunnen knokken en mijn oude niveau weer heb kunnen halen. Ik heb twee keer mijn kruisband gescheurd en ik ben een aantal keren aan mijn meniscus geopereerd, dus wat dat betreft vind ik het nu wel mooi zo."

 

 

Zoals gezegd tweemaal je kruisband gescheurd, is dat dan een kwestie van domme pech of lag daar een duidelijke oorzaak aan ten grondslag?

"Het is altijd moeilijk om zoiets achteraf hard te maken, maar de eerste keer scheurde ik mijn achterste kruisband af en dat kwam door een duel met een spits en die kwam met een harde schop onder mijn knie. Daardoor scheurde ik mijn kruisband af en dat kun je dan scharen, denk ik, onder de noemer pech. Bij de tweede keer keepte ik onder Maurice Steijn en voor de wedstrijd op een training hier in het stadion schoot ik een bal weg met links en mijn been landde in het gras en die glijdt iets door het gras heen en ik voelde iets knakken. Toen was mijn voorste kruisband afgescheurd en dan denk je nog heel vaak aan hoe dan zoiets heeft kunnen gebeuren, maar ik heb er nooit echt de vinger op kunnen leggen."

 

 

Hoe moeilijk is de rol van tweede keeper, want als sportman wil je toch op zondagmiddag in dat doel staan!

"Laat ik vooropstellen, dat ik me zeer gewaardeerd voel bij deze club binnen de groep en daar put ik ook heel veel energie uit, maar het feit is nu dat Martin (Hansen – red.) de eerste keeper is en dan schik ik mij in die rol en probeer ik gewoon hem daarin te ondersteunen. Mijn energie probeer ik vooral doordeweeks kwijt te raken, maar uiteraard moet ik er ook staan in het weekend voor het geval dat. Ik heb al een aantal keren belangrijk kunnen zijn voor het team en dus moet je altijd, ook als tweede man, scherp zijn en blijven."

 

 

In mei word je 33 jaar. Als keeper kun je veel langer mee dan als speler, heb jij voor jezelf al een doel gesteld, in de zin van ‘als ik 38 ben dan vind ik het mooi geweest’?

"Als ik dat zou halen, dan zou ik dat wel heel bijzonder vinden. Het heeft natuurlijk altijd te maken met je fysieke gesteldheid en ik heb natuurlijk al wat tikkies opgelopen in het verleden. Vaak ga je aan het einde van je carrière dat soort dingen wel merken, maar het gaat nu hartstikke goed en ook niet onbelangrijk, je moet je niveau kunnen vasthouden. Als je die twee zaken goed onder controle hebt, dan kun je nog wel even mee en ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin, dus wie weet!"

 

 

Je loopt al een tijdje mee bij ADO Den Haag, is dit ook de club waar je je carrière gaat afsluiten?

"Dat is wel de intentie en zoals het er nu voorstaat hoop ik dat ook, maar daar zijn altijd twee partijen voor nodig om daar goed uit te komen. Volgens mij staan op dit moment beide partijen daar positief in, maar je kunt nooit in de toekomst kijken. Maar nogmaals, de intentie is er zeker."

 

 

Het voetballandschap gaat veranderen, denk alleen maar aan komend seizoen, waarin de Tweede Divisie erbij komt en de Topklasse wordt Derde Divisie, zie jij voor jezelf daar nog kansen liggen om ergens eerste keeper te worden?

"Als er kansen voorbij komen moet je dat altijd afwegen denk ik en dan moet je er altijd goed over nadenken als een mooie kans zich voordoet, maar zolang dat niet actueel is, heeft dat ook geen zin om daar over na te denken."

 

 

Je hebt een aflopend contract zonder optie, hoe staat het ermee?

"Ik heb inderdaad een aflopend contract, waarbij de club in mijn geval vóór 1 maart moet laten weten wat ze met me willen. Volgens mij zijn er nog eens tien jongens waarbij dat het geval is met wellicht 1 april als datum. De situatie lijkt helder, maar ik hoop dat er snel duidelijkheid komt."

 

 

Heb jij daar dan contact over met de club op dit moment?

"John Metgod is tegenwoordig degene die daar een goed aanspreekpunt voor is en natuurlijk spreek je daar mee. Jongens kunnen op dit moment ook met andere clubs praten, maar het balletje ligt op dit moment bij de club en het is zaak om dat zo snel mogelijk op te pakken."

 

 

Je maakt sinds kort ook deel uit van het bestuur van de stichting ‘ADO in de Maatschappij’. Dat geeft wat jou betreft toch ook een bepaalde betrokkenheid aan bij ADO in maatschappelijke zin. Wat is jouw rol precies?

"Ik ben bestuurslid en dan ben je betrokken bij besluitvorming en het gaat dan met name om alle activiteiten die wij doen. Daarnaast ben ik ook het verlengstuk tussen de stichting en de spelers die ingezet worden bij allerlei maatschappelijke projecten. Maar ik bezoek ook bedrijven die geïnteresseerd zijn om partner te worden van de stichting om samen wat maatschappelijks te gaan organiseren. Ik vind het ook erg leuk om te doen en het is ook fijn om zoiets op bestuurlijk niveau te ervaren. Er zitten ook wat ervaren mensen bij de stichting, zoals een Marco Esser en een Dik Hooimeijer, die van de hoed en de rand weten. Ik zie deze functie zeker als een verrijking."

 

 

Heb jij al een duidelijk beeld van wat je gaat doen na je actieve carrière?

"Wat zojuist aan de orde is geweest, is natuurlijk een aanloop. Ik wil graag ook de tijd benutten om dat te ervaren en je moet ook iets vinden waar je gevoel bij hebt en waar je je energie in kwijt kunt. De komende jaren wil ik ook gebruiken om daar goed over na te denken en niet in dat ‘beruchte’ zwarte gat terecht te komen na mijn actieve voetballoopbaan."

 

 

Dus geen sigarenzaak?

"Nee, nee en volgens mij heb je ook niet meer veel tabakszaken. Vroeger was dat wel het geval en misschien ga ik wel iets ondernemen, dat zou ook kunnen, maar op dit moment leven dat soort ideeën niet bij mij."