Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 07-04-1942 12:00:00

Voor de tweede maal verspeelde ADO haar kansen

Stormvogels zegevierde in de laatste minuut Twee noodlottige blunders van Koek

Dat de laatste loodjes zwaar wegen, Ja zelfs bijzonder zwaar, heeft A.D.O. reeds het vorige seizoen aan den lijve ondervonden. Ook, dit jaar gaat het pad naar het begeerde kampioenschap, dat nog enkele weken geleden als het ware voor het grijpen lag, verre van over rozen.

 Het zit de Haagsche kampioenen In de twee laatste wedstrijden dan ook bar tegen. Werd den vorigen Zondag In de aloude Merwestad de eerste misstap begaan, gisteren in IJmulden was het eindresultaat al even bedroevend.
Wellicht zal de teleurstelling In bet A.D.O.-kamp ditmaal nog grooter zijn, omdat uitgerekend In de allerlaatste seconde de nederlaag een feit werd. Twee noodlottige blunders van Koek werden even zoovele doelpunten. Voeg daarbij een voorhoede, die finaal van de kook was en men zal iets van het falen der rood-groene ploeg begrijpen. Voor het enthousiaste spel verdient de tegenpartij, Stormvogels, ruimschoots de zege; voor haar spel, onder de voetbal technische loupe gelegd, zijn twee doelpuntten nog te veel. En deze laatste conclusie is op haar beurt weer geen compliment voor een kamploensploeg, die weinig kampioensallures aan den dag legde.

Met angst en vreeze wordt thans door de Zuiderpark-voetbalwereld de finale tegemoet gezien. Den volgenden Zondag tegen Feijenoord moet de beslissing brengen, want anders zal Den Haag het dit jaar zonder kampioen moeten stellen en dat past Den Haag niet!

Natuurlijk hebben in dezen wedstrijd de zenuwen een hartig woordje meegesproken. De overwinning van Feijenoord den eersten Passchdag op D.F.C. was voor de Zuiderparkers geen prettige mare, want thans werd de reis naar IJmulden aanvaard met slechts één gedachte: "Er op of er onder". Het werd een "er onder", helaas, want het had beslist niet zoover behoeven te komen. In de tweede plaats speelde A.D.O. meer in eigen omgeving dan Stormvogels. Ruim 1500 Hagenaars waren. naar dezen uithoek getogen om de kampioenen, te zien winnen, en...... er waren nauwelijks 2000 bezoekers.
 

In de tweede plaats hebben de rood-groenen een groot gedeelte van den wedstrijd een 1-0 voorsprong gehad, welke zelfs met wat meer verstand en hersenwerk vergroot had kunnen worden. Opgetwijfeld had A.D.O. haar zinnen op een overwinning gezet en dat zou haar ook zeker gelukt zijn indien en haar voorhoede wat schot vaardiger geweest was en haar doelman met wat meer zelfvertrouwen was  opgetreden. Dat het tenslotte op een nederlaag is uitgeloopen, heeft A.D.O. vooral aan het laatste euvel te danken.. In een daverend tempo werd de strijd ingezet. P. Eversteijn schoot bij een eersten aanval in moellijke positie Juist In de handen van Kraak, een doelman, waarop Stormvogels trotsch mag zijn. Ofschoon A.D.O. aanvankeiijk de sterkst aanvallende partij was, slaagde zij er toch niet in een groot, krachtig offensief te ontketenen, waardoor op den duur de tegenpartij de gelegenheid te baat nam om het spel te verplaatsen. Toch waren de eerste kansen voor de Hagenaars, want op een misser van linksback Haak reageerden de Gebrs. Eversteijn iets te laat, het had een doelpunt kunnen rijn. Een scherpe voorzet van De Heer" werd door Kraak klem-ast gevangen en een kanjer van Van Kampen, die weer: een uitmuntende partij speelde, doch wiens plaatsen nogal het een- en ander te wenschen overliet, werd door den Stormvogelsman op dezelfde wflze behandeld.
Eindelijk na 8 minuten kreeg het Haagsche publiek gelegenheid tot juichen. Bij een snellen aanval kwam de bal na eenlg geharrewar bij Vreeken, die naar binnen was gezwenkt. Een hard schot, een flitsende kopstoot van P. Eversteijn, een tevergeefsche duik van Kraak, en het eerste doelpunt kon genoteerd worden; A.D.O. stond met 1-0 voor.


De thuisclub antwoordde met eenige snelle uitvallen, doch linksbuiten Ninaber verprutste keer op keer de kansen, terwijl de Haagsche verdediging op afdoende wijze elke verdere doorbraakpoging verijdelde. Ook P. Eversteijn kreeg aan den anderen kant gelegenheid de score op te voeren, doch hij beoordeelde den voorzet van Neuteboom verkeerd, zoodat de IJmuidensche defensie tijdig kon ingrijpen. Een knal van Vreken na een scrlmmage voor het vijandeiijk doel had beter lot verdiend; de bal snorde juist langs den verkeerden kant van den paal. Het werd werkelijk een snelle, aantrekkelijke wedstrijd en niets duidde nog op een noodlottigen afloop. Enkele fraaie Haagsche combinaties deden zelfs het beste verwachten, doch van schieten heeft de A.D.O.-aanval nog steeds geen kaas gegeten. Tot de rust gebeurde er verder weinig bijzonders. De uitvallen van Stormvogels waren te doorzichtig voor een geroutineerd backstel als Choufoer—De Jong, terwijl ook de IJmuidensche defensie met doelman Kraak aan het hoofd eveneens op doortastende wijze elk gevaar radicaal bezwo

De tweede helft
Stormvogels zette de tweede helft met een hevig, offensief in. Het scheelde niet veel of de gelijkmaker was daaruit geboren. Rechtsbuiten Pel schoot eerst tegen Chourour en kanjerde toen den terugketsenden bal juist tegen den buitenkant van den rechterpaal. Koek stond glad verkeerd opgesteld, geheel links, zoodat hier met recht van het traditloneele naalden en oog gesproken mocht worden.

Steeds feller kwamen de IJmuidenaren naar voren, het combineeren ging veel beter dan voor de rust, terwijl ook het schieten beter verzorgd was. Daarentegen zakte A.D.O. met de minuut af. De voorhoede der Hagenaars, het groote zorgekind, was totaal  machteloos en er mocht van geluk gesproken worden, dat Choufoer met zijn Compagnons het terrein keer op keer kon zuiveren. Dat er uiteindelijk iets gebeuren moest, stond vast als een paal boven water. Met de Eversteijns was het hopeloos mis, terwijl ook Neuteboom en Vreken van de weeromstuit aftakelden. Bovendien verkeerde Koek in een zenuwsloopende bui, was in zijn optreden weinig vertrouwenwekkend. Voeg daarbij een immer aanstormende vijandeiijke aanval en men zal begrijpen, dat de gelijkmaker niet lang op zich zou laten-wachten. , En hij kwam, dank zij een blunder van Koek. Een schuiver van Ninaber wilde Koek grijpen, doch, o schrik, tusschen zijn handen en knieën door verdween de bal in de touwen. De stand was geiijk.

Nog kreeg A.D.O. vlak daarop een kans een tweede doelpunt te fabriceeren, doch Joop Eversteijn, die volop gelegenheid had den bal te stoppen en in te schieten knalde direct en natuuriijk hoog over.
Veel fraais leverde de wedstrijd het laatste half uur niet meer op. Het Haagsche aanvalsquintet toonde geen enkel verband meer; samenwerking, intelligentie en wilskracht waren vrijwel zoek en een omzetting Vreken-J. Eversteijn baatte al evenmin. Reeds begon het er naar uit te zien, dat een puntenverdeellng het eindresultaat zou zijn, toen in de allerlaatste seconde Koek voor de tweede maal een fatale fout maakte. In een periode, dat A.D.O. alles op den aanval zette, zelfs zagen wij Choufoer in de voorhoede opereeren, flitste plotseling Ninaber langs de lijn zette scherp voor en in plaats dat Koek uitliep, bleef hij rustig in zijn doel staan, een prachtgelegenheid voor den aanstormenden Pel om het winnende doelpunt langs den verbluften Haagschen doelman te jagen. En daarmede was het pleit beslecht, want nauwelijks lag de bal in de touwen of het eindsignaal klonk en A.D.O. kon met een nederlaag hulswaafts koersen.