'Voetbalkantinecultuur bestaat allang niet meer'

Haagse oud-voetballers halen verhalen op aan klaverjastafel

Geregeld komt op Scheveningen een groep Haagse oud-voetballers bij elkaar om te klaverjassen. Al gaat het ook om de verhalen, het lachen, gieren en brullen.

 

 

tekst: Martin van Zaanen

 

 

Net als een fiks deel van de aanwezigen, stamt Karel Oosterbaan nog uit de tijd dat je zes dagen per week voetbalde. Het leverde hem een geweldige conditie op. Die conditie komt de voormalige alleskunner van RCDH, Texas DHB en SVV Scheveningen op zulke avonden nog steeds van pas. Onvermoeibaar maakt hij in het clubhuis van zeevisvereniging De Afrit aan de Hellingweg zijn meters. Van en naar de vijftien klaverjastafels om alle deelnemers van drinken te voorzien.

 

"Klaverjassen en de voetbalkantine horen bij elkaar. Tenminste, toen de voetbalkantinecultuur nog bestond", legt Oosterbaan uit. "Wij zijn allemaal met die cultuur opgegroeid. Elkaars gezelschap, een pak kaarten. Meer hadden we niet nodig. De tijd vloog voorbij. Die cultuur bestaat allang niet meer. Dat is verder niet erg, zo gaan die dingen. Maar wat is het fijn dat we dat sfeertje hier nog kunnen oproepen. Kijk om je heen en zie hoe iedereen ervan geniet en erin opgaat."

 

Ja, kijk eens om je heen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Voordat je drie tafeltjes verder bent, duizel je al van wat ongetwijfeld het hoogste aantal historische Haagse voetbalhelden per vierkante meter moet zijn. Kijk daar, in z'n rug gedekt door het mooie uitzicht op de Noordzee, deelt René Pas de kaarten. Theo van der Burch kijkt gretig of het 'een goede hand is' en schat alvast z'n kansen in op 'vijftig roem'. Pas en Van der Burch maakten deel uit van het sterkste ADO ooit. De ploeg die in seizoen 1970/1971 maandenlang de eredivisie aanvoerde en een serieuze kandidaat voor de landstitel was.

 

Even verderop noteert Jan Renooij het aantal punten voor deze beurt. Hij speelde bij NLS. De bescheiden vereniging aan de Buurtweg, hoek Landscheidingsweg, op de grens met Wassenaar, deed het plaatselijke voetbal in 1981 op haar grondvesten trillen. Het Haagse Voetbal Bond-afdelingsclubje won de tweede editie van de Haagsche Courant Cup door de gerenommeerde vierdeklasser SV Schipluiden met 2-1 te verslaan. Een mijlpaal voor de vereniging, waarvan het grootste deel van de leden uit woonwagenbewoners van het kamp aan de Viaductweg bestond.

 

 

FC Mercedes

Bijnamen van NLS: FC BMW of FC Mercedes. Trainer: Daan Regeer. Aanvoerder: de piepjonge Renooij. Uit een strafschop maakte hij de winnende. Drieduizend bezoekers waren er getuige van. Een paar maanden later speelde Renooij voor FC Den Haag in de eredivisie. Zijn debuut? In De Kuip tegen Feyenoord. Zulke verhalen; kom daar nu nog eens om.

 

Door naar een ander tafeltje. Wout Pronk, die ooit voor de duizelingwekkende transfersom van vier autobanden van SVV Scheveningen naar VIOS ging. Hans Lamens, een vat vol tegenstrijdigheden. Want de bouw van een reus, maar juist hele subtiele techniek. Daarbij had hij altijd al veel zelfkennis. Als trainer van VV Maasdijk liet hij in zijn contract uit voorzorg voor iedere donderdagavond de kosten van een taxi opnemen.

 

"We hebben hier een ruimte vol jongens, die nog steeds graag willen winnen", zegt Oosterbaan. "Maar er is op deze avonden wel een erecode. En die bewaken we nadrukkelijk. Willen winnen is prima. Maar gezelligheid en vriendschap staan voorop."