Door Vincent Okker
Dinsdag wacht, op 35-jarige leeftijd, zijn Europese debuut. Nota bene in de Champions League tegen Barcelona, tegen Lionel Messi, Luis Suárez en wellicht ook Jasper Cillessen. In kort tijdsbestek heeft de carrière van de voormalige doelman van onder meer Telstar en ADO Den Haag een opvallende impuls gekregen.
Je begon het seizoen nog als keeper van Nottingham Forest in het Championship. Hoe bijzonder was het om zaterdag te keepen tijdens het eerste competitietreffen tussen Celtic en Rangers sinds 2012?
"Je zegt het zelf al. Dat het de eerste onderlinge competitiewedstrijd in ruim vier jaar tijd was, maakt het extra speciaal. Vorig seizoen stonden Celtic en Rangers om de Schotse FA Cup (halve finale, red.) tegenover elkaar op Hampden Park. Maar deze wedstrijd in een bomvol Celtic Park is van een andere orde, dit is zó intens… Supporters hebben enorm uitgekeken naar deze ontmoeting. Vooraf had ik van verschillende collega"s, met een verleden bij zowel Rangers als Celtic, al gehoord hoe intens deze wedstrijd is. Kelvin Wilson, tot voor kort mijn ploeggenoot bij Nottingham Forest, speelde voor Celtic. En Arthur Numan (uitkomend voor Glasgow Rangers tussen 1998 en 2003, red.) is een goede bekende van me. The Old Firm is écht uniek, zeiden zij al. Als prof kan ik alleen maar dankbaar zijn dat ik dit heb mogen meemaken."
Nog geen twee weken na je overstap van Forest medio augustus maakte je je officiële debuut in de hoofdmacht. Intussen lijk je de vaste nummer 1 van Celtic. Wat heeft manager Brendan Rodgers jou medegedeeld?
"Vooraf heeft hij me niets toegezegd. Maar de situatie is zo dat ik momenteel speel. En ik reken erop dat ik ook de komende duels op doel sta. Voor de interlandbreak kreeg ik mijn kans in de thuiswedstrijd tegen Aberdeen (4-1 zege, red.), een van de betere teams van de Schotse competitie. Dat ging goed, blijkbaar goed genoeg om óók voor The Old Firm het vertrouwen te krijgen."
Onderschatten we in Nederland de impact die het spelen voor Celtic heeft?
"De manager heeft onlangs geroepen dat Celtic tot de grootste clubs van Europa behoort. Op basis van de traditie, het stadion, de supporters. De afgelopen jaren hebben hier verschillende Nederlanders gespeeld. Virgil van Dijk, Pierre van Hooijdonk, Glenn Loovens. Zij zullen allen beamen dat de club immens groot is. Zelf heb ik in Engeland met Forest, Wolverhampton Wanderers en Swansea City voor clubs met mooie traditie gespeeld. Maar qua grootte is Celtic in alles version 2.0."
Dus staat Dorus de Vries uit Beverwijk, zeventien jaar na zijn debuut in de Eerste Divisie namens Telstar, op 35-jarige leeftijd zowaar onder de lat bij een topclub.
"Ehhh, ja dat gevoel heb ik nu wel. Best een lekker gevoel eigenlijk."
En ook wel apart. Althans, veel Nederlandse voetbalfans zullen jouw prestaties in Nederland – bij Telstar en ADO Den Haag – niet helder op het netvlies gebrand hebben staan.
"Dat geloof ik meteen. De waarheid is dat ik sinds 2006 in het buitenland speel. Als je dan niet op het hoogste niveau speelt, word je snel vergeten. Aan de andere kant, met onder meer één seizoen Premier League en acht in het Championship, heb ik het naar behoren gedaan. En met vrijwel alle managers bij mijn clubs, van Mick McCarthy tot Roberto Martínez en Brendan Rodgers, heb ik prettig gewerkt. Dat gevoel is ook wederzijds."
Hoe ben je zelf onder je opmars tot basisspeler van Celtic? Afgelopen seizoen werd je bij Nottingham Forest door de supporters uitgeroepen tot Speler van het Jaar. Daarvóór heb je vier jaargangen op rij in het Championship niet regelmatig gekeept.
"Ik begrijp waar je op doelt, maar ik kan dit wel relativeren. Als prof moet je soms het geluk hebben dat je op het juiste moment de kans krijgt het te laten zien. Met Brendan Rodgers heb ik een goede klik, ontstaan tijdens onze samenwerking bij Swansea City. Later als manager van Liverpool heeft hij nog geprobeerd mij naar Anfield te halen. Rodgers kent mij als keeper en als persoon, en meent dat ik iets aan zijn team kan toevoegen. Dat geluk moet je nu eenmaal hebben. In voorgaande jaren was het geluk een aantal keren aan de zijde van mijn concurrent… Anders dan in Nederland is het in Engeland, zelfs op het tweede niveau, heel gebruikelijk om over twéé gelijkwaardige eerste-elftalkeepers te beschikken. Afgelopen seizoen viel alles wél op zijn plaats en speelde ik bij Forest 45 van de 46 competitieduels. Ik moet erbij zeggen dat de club zich in augustus heel coöperatief had opgesteld. Eigenlijk wilde Forest me niet laten gaan, maar gelukkig gunden ze me deze kans bij Celtic."
Rodgers ziet het duidelijk in jou zitten. “Het verlies van De Vries bij Swansea was vergelijkbaar met het vertrek van Luis Suárez bij Liverpool”, zo sprak hij onlangs.
"Een heel mooi compliment natuurlijk. Maar die uitspraak moet je wel een beetje in de context zien. Onder Rodgers beleefde ik bij Swansea dat topseizoen, 2010/11, waarin we de play-offs om promotie naar de Premier League wonnen. Hij zag mij als een belangrijke rol pion voor het elftal, op en buiten het veld. Destijds koos ik er uiteindelijk voor om naar Wolverhampton Wanderers over te stappen. Rodgers was daarmee niet gelukkig, maar voor mij was Wolves op dat moment de beste keuze. Ook al kun je achteraf zeggen dat het sportief niet uitpakte zoals ik had gehoopt. Maar dat we nu opnieuw samenwerken, betekent dat de klik er van beide kanten is."
Bij Celtic heb je tot nader order de plaats ingenomen van Craig Gordon, laatstelijk veelvuldig bekritiseerd maar toch 44-voudig Schots international en de vaste nummer 1 de voorbije twee seizoenen. In hoeverre heb je de discussie van deze toch wel opvallende keeperswissel meegekregen?
"Lastig om er iets over te zeggen. Want voor de prestaties van Gordon heb ik heel veel respect, vooral ook hoe hij zich de laatste jaren – na eigenlijk te zijn gestopt – had terug geknokt tot een van de beste keepers van Schotland. Maar iedere topclub wil over meerdere doelmannen kunnen beschikken; Celtic heeft er met Gordon, Logan Bailly en ikzelf drie. Hoewel je intensief samenwerkt, wil je uiteindelijk zelf op doel staan. Nu krijg ik het vertrouwen van de club. Wetende dat er veel concurrentie is, moet ik op de toppen van mijn kunnen presteren."
Is het achteraf gezien niet enorm zonde dat je tussen 2011 en 2015, bij Wolves en Forest, niet regelmatig speeltijd hebt gehad? Het moet toch invloed op je ontwikkeling als keeper hebben gehad.
"Ik ben geen persoon die in het verleden blijft hangen. Over de afgelopen jaren wil ik niet te moeilijk doen. Soms pakken keuzes minder uit dan je vooraf hoopt. Maar ik heb altijd vertrouwen gehad in mijn kwaliteiten. Het belangrijkste voor mij is de fase waarin ik nú zit. En daarover kan ik heel tevreden zijn. Over het algemeen denk ik dat situaties voor keepers snel kunnen keren. Kijk naar Maarten Stekelenburg die bij Everton vanuit het niets weer basiskeeper in de Premier League is. En over Michel Vorm is Tottenham Hotspur heel tevreden, dit seizoen heeft hij eindelijk eens een aantal duels op rij kunnen spelen. Weliswaar door een blessure van zijn concurrent, maar Vorm heeft het wel kunnen laten zien."
Normaal gesproken sta je morgen in de basis start tijdens het Champions League-duel bij Barcelona: je moet Messi, Suárez en Neymar van het scoren zien af te houden. Zul je vooraf nog even terugdenken aan de tijd dat je met Telstar je wedstrijden op Sportpark Schoonenberg speelde?
"Aan mijn tijd bij Telstar bewaar ik nog steeds heel warme herinneringen, aan met name Simon Kistemaker die mij als tiener (in december 1999, red.) liet debuteren. Zoals ik ook met ADO Den Haag unieke momenten heb meegemaakt; voor ADO maakte ik mijn officiële debuut in een volle Kuip tegen Feyenoord in 2003, een onvergetelijke ervaring. Maar Barcelona-uit… Dat gaat zeker genieten worden. Het is gewoon geweldig dat ik dit nog mag meemaken. Ik snap ook wel dat dit, op je 35ste debuteren in Europees verband en dan ook nog in de Champions League, niet zo heel vaak voorkomt. Celtic wil dit seizoen internationaal goed voor de dag komen. Laten we maar proberen ze van het scoren te houden…"
