Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 25-05-2011 09:02:00

Veel goals uit Moskou en veel kunst in de Residentie

DE KENNISMAKING TUSSEN DMITRY BULYKIN EN DEN HAAG

bron : DEN HAAG SPORT nummer 2 2011
(Magazine voor sporters en vrijwilligers in de sport , verschijnt 4 x per jaar)
 

Tekst Hans Willink

Hij had gescoord tijdens het Europese kampioenschap van 2004 in Portugal - tegen latere kampioen Griekenland nota bene - en heeft vijftien interlands op zijn naam staan. Veel meer wist nagenoeg niemand van de Rus Dmitry Olegovich Bulykin (31) toen hij werd gepresenteerd bij ADO Den Haag. Nu is hij de Haagse topscorer in een onvergetelijk goed seizoen en zal niet snel worden vergeten in de Residentie. Maar hoe zal hij zich later Den Haag herinneren?

Dmitry Bulykin werd al snel in de Haagse harten gesloten: binnen twee minuten maakte hij zijn eerste competitietreffer voor ADO Den Haag. Dat was op 22 augustus vorig jaar in de met 3-2 gewonnen uitwedstrijd tegen VVV-Venlo. Als het seizoen zijn einde nadert, oogt hij ontspannen en zelfverzekerd; eigenschappen die prima passen bij een veel scorende spits. Hij lijkt te genieten van het seizoen, zijn rol binnen de selectie en de stad waar hij dit gedeelte van zijn nomadenbestaan doorbrengt. Eigenlijk wil hij niets liever dan blijven, maar in de voetballerij gelden andere wetten. Dat weet hij. Dus heeft hij voor alle zekerheid alvast zoveel mogelijk van de stad bekeken.

"Den Haag is een prachtige stad, met veel musea, overheidsgebouwen en aardige mensen", vertelt de voetballer desgevraagd. "Ik ben met mijn vrouw Ikaterina naar het Mauritshuis geweest. Het was geweldig om de werken van al die beroemde Nederlandse schilders te zien. Als het even kan bezoek ik in de steden waar ik kom de musea." Dat was niet aan dovemansoren besteed. Dus volgde er een minirondje Den Haag. Voordat het Mauritshuis nogmaals werd aangedaan, had het Vredespaleis toegang verschaft aan een deel van het gezin Bulykin. De twee oudste kinderen gaan al naar school en wonen in Moskou, de twee jongste kinderen zijn vaak bij hun vader, waar een Russische oppas over hen waakt.

Een korte rondleiding - het schema was helaas strak - met uitleg over wat er te zien was, volgde. Dmitry en zijn vrouw waren onder de indruk en kregen aangeboden om nog eens op het gemak te komen kijken naar de kunstschatten die het Vredespaleis herbergt. Op het gazon voor het paleis werd nog even geposeerd voor een familieportret en toen ging het gauw richting Mauritshuis.

Sportieve familie

Onderweg vertelt Dmitry over zijn verblijf in Den Haag: "Ik heb de eerste twee maanden gewoond in een hotelkamer bij restaurant Niven en daar ook vaak gegeten. In die tijd at ik van alles. Soms vlees of vis, dan weer typisch Nederlands eten. Het was allemaal lekker. Al mis ik natuurlijk wel het traditionele Russische eten. Overigens, de stamppotten hier zijn ook heerlijk. Ik ga nog steeds graag eten bij Niven. Daarnaast ga ik regelmatig naar Millers, voor een kop koffie en voor de disco. Vaak samen met (de Sloveen, red.) Aleksandar Radosavljevic en (de Slowaak, red.) Frantisek Kubik. Net als bij mij, zijn hun vrouwen de meeste tijd niet hier, dus zoeken we elkaar regelmatig op om samen iets te gaan doen. 'Rado' spreekt Russisch, dus dat is gemakkelijk voor me. Maar we spreken ook Engels of Duits met de andere jongens. Ikaterina reist op en neer tussen Moskou en Den Haag. Als ze hier is, blijft ze meestal een maand bij me. Daarna is ze weer een maand bij de kinderen. De twee jongsten gaan vaak met haar mee, zij hoeven nog niet naar school; soms blijven ze bij mij achter, tot de volgende keer dat Ikaterina komt."

Al pratend komt het gesprek op het gezin waarin hij zelf opgroeide. Zijn ouders waren topvolleyballers. Dus, rijst de vraag of hij zelf geen volleyballer had moeten worden. "Als we samen zijn speel ik wel eens met mijn ouders in de veteranencompetitie," vertelt Bulykin met een lichte twinkeling in zijn ogen. Ik kan het uiteraard wel, je krijgt dat als kind mee. In mijn jeugd kreeg ik trouwens daarnaast zwemles en mocht ik voetballen. Toen ik een jaar of tien was, moest ik kiezen. Het werd voetbal, maar ik bleef ook zwemmen. Zes jaar later werd ik profvoetballer bij Lokomotiv Moskou. De rest is bekend, denk ik." Dmitry Bulykin speelde als voetbalprof ook voor Dinamo Moskou, Bayer Leverkusen, Anderlecht en Fortuna Düsseldorf. Hij is niet de enige topsporter in het gezin. Zijn zus, Irina Bulykina, is proftennisser. Kan hij wel eens van haar winnen? "We tennissen af en toe en uiteraard wint zij dan. Ik wil wel winnen, maar ze is te goed. Vaak spelen we samen een mixdubbel en dan winnen we. Ik houd van tennis en ken ook een aantal tennissers. Marat Safin is een vriend van me. Ik heb nog niet met de spelers van ADO getennist. De trainer (John van den Brom, red.) wil het trouwens graag een keer tegen me opnemen."

Prachtige werken

Aangekomen bij het Mauritshuis, vallen Dmitry en Ikaterina meteen een beetje stil. Het bezoek is, vanwege het nemen van foto's, na sluitingstijd. En, een gesloten museum heeft iets mystieks. Onderweg naar de zaal waar 'Het Meisje met de Parel' van Johannes Vermeer hangt, zegt Ikaterina al dat zij helemaal weg is van deze schilder.

Als Dmitry heeft geposeerd, neemt hij ook de tijd om met één van de beveiligers op de foto te gaan en even later, samen met vrouw en kinderen, bij 'Gezicht op Delft', eveneens van Vermeer. Omdat het fotograferen vrij vlot ging, mag het echtpaar Bulykin nog even in alle rust rondkijken. Voor het verlaten van het museum krijgen ze een prachtig boek aangeboden met daarin de schilderijen die ze zojuist hebben bewonderd. "Heb je enig idee wat voor prachtige werken hier in jullie stad hangen?" vraagt de aanvaller zonder een antwoord terug te verwachten. De middagzon straalt over het Plein en voordat we afscheid nemen, willen we toch graag weten wat Dmitry nog graag wil zien in Den Haag. "In ieder geval willen we graag met de kleintjes naar Madurodam", luidt het antwoord. "Als het weer nog iets warmer wordt, wil ik graag naar het strand. Ik hoop hier volgend seizoen ook nog te spelen. Niet alleen omdat ik het hier enorm naar mijn zin heb. Maar ook omdat ik dan graag een kijkje neem in jullie beachstadion als de FIVB Swatch World Tour Beach Volleyball daar komt "