Ik kon m'n oren niet geloven dat scheidsrechter Wegereef de bekerwedstrijd inderdaad had afgelast. Dat kon toch niet waar zijn. Is de enige echte Haagse waterdeskundige (Willem Alexander) een weekje met Maxima op staatsbezoek in Oman en de Verenigde Emiraten, valt de midweekse wedstrijd meteen in het water.
Anno 2009 had dit natuurlijk voorkomen kúnnen en móeten worden. Weerdeskundige en ADO-sympathisant Peter Timofeef had al dagen regenbuien voorspeld en dus had er wel een lampje bij de verantwoordelijken mogen gaan branden. Daarnaast zijn er binnen een straal van 10 kilometer van het stadion zo’n 14 zeilmakerijen te vinden. Daarbij moeten er toch wel één of twee zijn die een zeil (á la Wimbledon) kunnen produceren om het veld tijdelijk af te dekken en tegen overvloedige regendruppels te beschermen.
Later hoorde ik op de radio dat FC Twente niet rouwig was dat de wedstrijd werd afgelast en dat zij ook de scheidsrechter hiervan probeerde te overtuigen. Enkele Twentse blessures en het gladde veld zouden ADO Den Haags "kansen op plaatsing in de volgende ronde hebben verhoogd." Of zal die Twents-Zeister connectie ook een rol in de afgelasting hebben gespeeld, vroeg rashagenees Ronnie, die ik later aan de lijn kreeg? Sinds Ronnie vorige maand in het glossy voetbalblad Life After Football had gelezen dat KNVB-directeur Kesler -- als hij wedstrijden van FC Twente bezoekt -- z'n KNVB-pet gewoon afzet en de wedstrijd als FC Twente-supporter bekijkt, had Ronnie alle geloof in de neutraliteit en geloofwaardigheid van de opper-bobo('s) verloren. "Het mot en ken in de voetbal niet gekker worden". Echt overtuigen kon ik hem niet.
Serieus bekertoernooi
Deze woensdag kunnen ADO Den Haag en Twente dus weer op herhaling. En na afloop zal er alle aandacht zijn voor de loting met de overgebleven acht clubs. Geen Ajax, PSV,FC Groningen en Feyenoord meer. Ook Achilles’29 en FC Lienden zijn deze week uit het deelnemersveld verdwenen.
En daarmee nemen we dus -- gelukkig -- ook afscheid van die folkloristische tv-beelden. Achilles'29-bestuursleden die in het DSB-stadion met hun video-cameraatje beelden voor het nageslacht schieten. Een item over de nierstenen van de doelman, dat in 'Vinger aan de Pols' niet had misstaan. De trektocht van Lienden naar Kerkrade. Een peptalk van Kraay jr. die wordt opgetekend door een verslaggever in de kleedkamer en wordt vastgelegd door een heuse cameraploeg. Daar zit een echte liefhebber van voetbal toch niet op te wachten. Hopelijk maken de acht overgebleven clubs er nog een serieus en waardig bekertoernooi van.
Illegale stroming
Ik las dreigende taal deze week van Alex Tielbeke, directeur van de Eredivisie CV. "De maat is vol!" Wat is er aan de hand? Betaalzender Eredivisie Live haalde afgelopen zomer voor miljoenen euro’s de tv-rechten binnen en loopt nu veel inkomsten door illegale streaming mis. Veel Nederlandse voetbalwedstrijden zijn namelijk -- illegaal -- via internet te volgen.
Ik beken. Ook ík volg op deze wijze, waar ook ter wereld, de Eredivisie op de voet. Soms met een gebrekkig beeld. Een enkele keer met een Chinese of Arabische commentaarstem. Maar ik blijf in ieder geval op de hoogte. Wat ik nu niet begrijp, is het feit dat de ECV juist de voordelen die het biedt, niet belicht en weer in de bekende Nederlandse Calimero-rol duikt. Waarom benadrukt de ECV de goede beeldkwaliteit, het deskundig commentaar alsmede de mogelijkheid om de gewenste wedstrijd te kiezen, juist niet?
En zijn -- naast die 300.000 abonnees -- al die illegale kijkers juist niet zéér interessant voor de (nieuwe) sponsors? En daarom een belangrijke reden om de sponsor- en reclamecontracten te verbeteren?
Duidelijk en helder
Eerder deze week presenteerde ik op de Utrechtse School voor Journalistiek de Nationale Sportquiz voor sportjournalisten. Het team van 'Sportweek' bleek wederom de sterkste.
Het was vooraf leuk om te zien hoe sommige journalisten zich door een laatste spervuur aan vragen op de quiz voorbereidden. Eén vraag had mijn speciale aandacht. Hoe heette de eenmalige international, die vorige week op 88-jarige leeftijd overleed, en die tot aan de dag van vandaag de international is met de kortste staat (8 minuten) van dienst? Enkele journalisten uit de Haarlemse regio hadden het antwoord goed. Eigenlijk wel logisch want doelman Joop Wille (de speler in kwestie) kwam in clubverband uit voor EDO en (landskampioen 1953) RCH.
Als aankomend scheidsrechter in het betaald voetbal had ik met Joop Wille ('meneer Wille') met grote regelmaat te maken. Hij was in de tachtiger jaren lid van de KNVB Scheidsrechter- en Spelregelcommissie. Het klikte tussen ons. Ik hield van zijn 'no nonsense' aanpak. Hij was recht toe recht aan en als oud-voetballer had hij een duidelijke en heldere visie. De scheidsrechters waren er voor het voetbalspel en niet andersom. Ook kende hij zijn Pappenheimers. Nooit zal ik vergeten dat hij, voor aanvang van de periodieke Coopertests, de afstand van de uitgezette baan controleerde omdat hij een -- overigens juist -- vermoeden had, dat 'loopwonderen' als Van der Laar, Van Swieten, Blankenstein en Reygwart een uurtje voor het startschot de pylonen en het lint een aantal meters naar binnen hadden verlegd.
Als het startschot had geklonken bleef hij dan ook -- weer of geen weer -- demonstratief (met de armen over elkaar gevouwen) op statige wijze tegen een doelpaal geleund de conditietest volgen. Er kon bij hem in de buurt dan ook niemand een metertje afsnijden.
Maar het meest in vorm was hij toch tijdens 'zijn' spelregeluurtje. Als oud-leraar Engels wist-ie hoe een groep geïnstrueerd moest worden. Op een verhoging staand, de hemdsmouwen opgestroopt en gebruik makend van zijn lage doordringende stem en een vaak geheven priemende wijsvinger, werd de toenmalige scheidsrechters-elite onderwezen. Op strenge en formele wijze werden de spelregels met de wedstrijdbeelden (waar ook toen al arbitrale fouten werden geregistreerd) van de laatste weken gecombineerd.
Ik ken enkele collega's die dagen voor zo’n bijeenkomst slecht sliepen omdat zij bang waren tijdens Wille's uurtje aan de beurt te zijn. Soms was hij meedogenloos, maar ja, het woord marchanderen kwam in z’n woordenboek dan ook niet voor. Foutieve interpretaties en vertalingen van FIFA-spelregels (zoals bij de gele kaart na een inworp van Heerenveen-speler Mika Väyrynen, eerder dit seizoen) kwamen bij Joop Wille absoluut niet voor. Ik ga hier overigens niet beweren dat vroeger alles beter was. Maar consequenter en duidelijker was het in ieder geval wel.
Promo
De huidige groep scheidsrechters hoeft steeds minder te vrezen dat de huidige Studio Sport-beelden gebruikt kunnen worden voor instructie en terugkoppeling. In dit kader was het gelukkig dat de prima voordeelregel van scheidsrechter Nijhuis bij FC Volendam-ADO Den Haag en de afgekeurde De Graafschap-goal -- verre van buitenspel -- wel in de uitzending voorbij kwamen. Het lijkt er steeds meer op dat de zondagse uitzending van Studio Sport een soort Goed Nieuws-show is geworden.
Wie de wedstrijden op Eredivisie Live eerder op de dag heeft gezien, gelooft soms z’n eigen ogen niet. Het lijkt wel één grote promo. De benadering is buitensporig positief en lijkt de werkelijkheid te vertroebelen. Voetbal is al mooi genoeg, het hoeft niet mooier voorgesteld te worden dan de realiteit. Overtredingen -- die toch echt bij een objectief wedstrijdbeeld passen -- worden zelden vertoond. Afgelopen zondag werden er op de diverse Eredivisievelden 26 gele kaarten uitgedeeld. Slechts twee van de 26 getoonde kaarten werden er tijdens de uitzending vertoond.
Eén van die twee kaarten -- de tweede voor Ajacied Jan Vertonghen -- was natuurlijk zwaar overdreven. Mede om de arbitrage scherp te houden, pleit ik voor een realistisch kritische benadering van de Eredivisiewedstrijden. Ik denk trouwens dat Marco van Basten het sinds twee weken wel met me eens zal zijn.
