Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 06-10-2010 10:20:00

'Van de oude school in Rusland kon zelfs Hiddink niet winnen'

interview Dimitry Bulykin, voetballer ADO Den Haag.In Moskou werd hij verguisd als een glamourboy. "Russen brengen bekende mensen graag in diskrediet." Ooit wil de spits van ADO zijn vaderland hervormen. "Onze denkbeelden zijn achterhaald."

Door : Robèrt Misset

ADO Den Haag heeft de beste seizoensstart sinds 31 jaar mede te danken aan de zes treffers van een Russische spits die bij Anderlecht in de vergetelheid was geraakt. ‘Ik zou graag meer zijn dan alleen de afmaker’, zegt Dimitri Boelikin. ‘Maar door die doelpunten heb ik mijn vertrouwen hervonden. Bij ADO kan ik mijn carrière een nieuwe impuls geven.’

Het is in het knusse spelershome van ADO in het oude stadion Zuiderpark haast niet voor te stellen dat een voormalige ster uit het Russische voetbal een doorstart maakt in Den Haag. Via Bayer Leverkusen belandde de 30-jarige Bulykin in 2008 bij Anderlecht, waar een vierjarig contract hem ‘in één klap de best betaalde buitenlander in België’ maakte.

Zijn keuzes voor het geld hebben hem niet gelukkiger gemaakt. Bulykin, laconiek: ‘Ik trof de verkeerde trainer. Hij wilde een andere spits.’

De aanvaller werd uitgeleend aan Fortuna Düsseldorf uit de Tweede Bundesliga, waar hij vanwege een gebroken middenvoetsbeentje evenmin aan spelen toekwam. ‘Pas na enkele weken werd de ernst van die kwetsuur vastgesteld. Ik heb daarna maanden nodig gehad om te herstellen. Het was een verloren seizoen.’

"Alleen spieren"

Bij Anderlecht zaten ze deze zomer niet te wachten op Bulykin. Tijdens zijn trainingsstage bij ADO uitte trainer John van den Brom twijfels over de fitheid van de Moskoviet. Hij had een spits nodig die direct inzetbaar kon zijn. En was Bulykin niet te dik? De aanvaller had hem snel overtuigd. Hij trok zijn shirt omhoog en legde de hand van de trainer op zijn buik. ‘Only muscles, alleen spieren.’

Bulykin, lachend: ‘Ik was uiteraard niet topfit. Maar vet kun je op mijn lichaam niet aanwijzen. Na een week begonnen de onderhandelingen met Anderlecht. Die verliepen niet soepel, want ik verdien een dik salaris bij die club. Uiteindelijk vonden we een oplossing. Voor het geld had ik in Brussel moeten blijven. Maar dan was iedereen me na een jaar vergeten. Nu krijg ik de kans om te spelen.’

Hij heeft immers al enkele jaren verloren. In 2003 veranderde ‘Dima’ van local hero bij Lokomotiv en Dinamo Moskou in een nationale held, toen hij drie keer scoorde tegen Zwitserland en Rusland zich door een 4-1-zege kwalificeerde voor het EK in Portugal. Bulykin: ‘Ik werd overal herkend. Het was een keerpunt in mijn carrière. Ik had alles bereikt in Rusland. Het werd tijd om buiten Moskou volwassen te worden.’

In Europa heeft Bulykin zelden zijn draai kunnen vinden. Na het voor de Russen teleurstellende EK in 2004 probeerde de spits een contract te verdienen in de Engelse Premier League. Bij Everton en Portsmouth kreeg hij echter geen werkvergunning. Voor het geld hoefde hij Rusland niet te verlaten. Bulykin: ‘De directie van Dinamo vroeg me hoeveel ik in Engeland kon verdienen. Ik liet het voorstel zien en het antwoord was: oké, wij geven je twee keer zoveel. En dus bleef ik in Moskou.’

Alles gebeurt met een reden, zegt hij in het Russisch. Het is een schaarse uiting van de Russische melancholie, waarmee het lot wordt aanvaard. Bij Dinamo raakte Bulykin in conflict met de trainer en de voorzitter. ‘Ik werd zwartgemaakt in de media. Daar heb ik nog steeds last van.’

Bulykin zou een stevige drinker zijn en een feestbeest. ‘In Rusland is het imago van de voetballer helaas belangrijker dan zijn kwaliteiten. Russen brengen bekende mensen graag in diskrediet. Ik kan er niet tegen vechten, maar het heeft me mijn plaats in de nationale ploeg gekost.’

Glamour

De blonde spits mag ook graag zijn glamoureuze kant laten zien. Bulykin is getrouwd met een voormalig model. Ook acteerde hij in videoclips en Russische films. Hij deed een opvallende fotoshoot in een restaurant in Moskou, waarbij hij als slachter werd afgebeeld met een bijl losjes over zijn schouder. ‘Ik doe graag onverwachte dingen in het leven.’

Hij had er in Moskou ook alle tijd voor. Tegen wil en dank bleef Bulykin bij Dinamo een jaar aan de kant. ‘Ik heb de directie gevraagd mijn contract te ontbinden, want ik was duur. Maar ze bleven me keurig betalen. Het kan alleen in Rusland. Een topsalaris krijgen om alleen met de reserves mee te trainen, het is aan mensen in West-Europa niet uit te leggen.’

Wegwerpartikel

Zo blijft de Russische voetballer een wegwerpartikel, al is het niet meer zo extreem als in de voormalige Sovjet-Unie. Bulykin: ‘Dinamo was de legerclub. Als je niet goed speelde, stuurde de trainer je zo naar de kazerne. Zat je als voetbalprof enkele dagen tussen de soldaten je geweer te poetsen.’

De miljoenen dollars die het afgelopen decennium in het Russische voetbal zijn gepompt, hebben de infrastructuur niet wezenlijk verbeterd, aldus Bulykin. ‘De stadions zijn vervallen, de jeugdopleiding is slecht en we hebben geen goede trainers. De Russen hanteren nog altijd verouderde denkbeelden. Onze methodieken zijn achterhaald.’

Volgens Bulykin heeft zelfs Guus Hiddink als bondscoach van Rusland de stagnatie niet kunnen doorbreken. ‘We moeten Hiddink dankbaar zijn voor wat hij heeft betekend voor het Russische voetbal. Maar ook hij moest opboksen tegen het systeem. Van de oude Russische school kun je niet winnen.’

Als doctorandus in de pedagogiek zou Bulykin het Russische voetbal graag willen hervormen. ‘Ik weet nu hoe de jeugd in de rest van Europa wordt opgeleid. Ik zou de Russische samenleving graag helpen veranderen. Maar dat is voor later.’

De ironie wil dat Bulykin is neergestreken bij ADO, de oude liefde van Dick Advocaat, die Hiddink opvolgde als bondscoach van Rusland. ‘Het is de vraag of Advocaat mij objectief kan beoordelen. De bondsbestuurders die mij niet zagen zitten, zijn er nog steeds. Ik kan slechts scoren voor ADO om weer in aanmerking te komen voor de nationale ploeg. Maar ook Advocaat moet vechten tegen het systeem en de oude school.’