'Treiteren en pesten, dat hoort erbij'

Het mysterie Michiel Kramer: tegenstanders gek proberen te maken, maar zeer gewaardeerd als teamgenoot

ADO Den Haag-spits Michiel Kramer is een mysterie. Teamgenoten loven hem om zijn behulpzaamheid, tegenstanders kunnen zijn bloed soms wel drinken en het publiek denkt dat hij het allemaal niet zo serieus neemt. "Er is een stempel op mij gedrukt dat niet klopt.''

 

door Marijn Abbenhuijs

 

 

De buitenwereld ziet Michiel Kramer (32) weleens als enfant terrible. Een aanvaller die op het veld regelmatig opstootjes uitlokt en met zijn acties binnen de lijnen vaak schuurt. Maar aan het begin van dit eredivisieseizoen was hij ineens aanvoerder van ADO Den Haag. En wie van zijn jonge teamgenoten je ook spreekt, Kramer is één van hun belangrijkste klankborden binnen de selectie. Het is een mysterieuze tegenstelling.

 

Eentje waar hij zich zelf totaal niet druk om maakt. "Het beeld dat er van mij is, wordt geschetst door een deel van de buitenwereld en niet door de mensen met wie ik werk'', concludeert Kramer schouderophalend. "Ik hou me daar niet mee bezig. Ik ben gewoon mezelf en zo ben ik al vanaf kleins af aan. Voor mij is dat niets nieuws.''

 

Toch komt dat beeld niet helemaal uit de lucht vallen. De buitenwereld schetst het op basis van hoe Kramer zich als voetballer kan opstellen. Hij was het zelf die opzichtig opstootjes uitlokte met Riechedly Bazoer, bij de oefenwedstrijd tegen Vitesse in de voorbereiding. Die door een gekke bek te trekken FC Utrecht-verdediger Mark van der Maarel probeert te sarren na een discussie met de scheidsrechter. Die Jayden Oosterwolde bij de scheidsrechter verlinkt omdat hij een kettinkje om heeft.

 

 

Waarom doe je dat allemaal?

Kramer: "Het hoort er soms bij om je tegenstanders een beetje te irriteren of uit de tent te lokken. Ik wil die wedstrijd winnen en probeer mijn rol in een duel zo goed mogelijk in te vullen. Daar hoort treiteren en pesten soms bij. Ik vind dat niet zo erg, ook niet als het bij mij gedaan wordt. Je kan iedereen beïnvloeden, op wat voor manier dan ook. Ik zie dat als een manier om die wedstrijd over de streep te trekken. Meer is het niet. Ik heb dat mijn gehele carrière gedaan. Ik wil winnen. En als vervelend doen daarbij helpt, zal ik het niet nalaten.

Mark van der Maarel ging tijdens onze wedstrijd tegen FC Utrecht tekeer tegen de scheidsrechter omdat hij een inworp gaf aan ons, terwijl zij hem hadden verdiend. Daar wil ik dan graag op reageren. En Jayden Oosterwolde had een akkefietje met Boy Kemper, waar ik me mee ben gaan bemoeien, toen zag ik dat kettinkje en vroeg ik aan de scheidsrechter of dat niet af moest. Ja, dus.''

 

 

Ongelooflijk irritant, eigenlijk...

"Het is irritant. Natuurlijk is het irritant. Maar ik doe dat gewoon, het zit er bij mij in. Voor mij is het part of the game.''

 

 

Het leidt er wel toe dat veel mensen jou vervelend vinden.

"Misschien wel haten, zelfs.''

 

 

Dat doet je niets?

"Totaal niet. Het is onderdeel van het voetbal. Als je daar niet tegen kan, heb je hier niets te zoeken.''

 

 

Zou je niet liever leuk en aardig gevonden willen worden?

"Vraag het maar aan mijn teamgenoten of de mensen met wie ik gewerkt heb. Zij vinden mij allemaal aardig en dat is voor mij het belangrijkst.''

Ze waarderen hem hoe dan ook. Want als één van de routiniers van het huidige ADO Den Haag is hij voor veel van zijn jonge ploeggenoten een dagelijks aanspreekpunt. Ze willen van Kramer leren. De spits die tijdens de wedstrijden soms de indruk wekt dat hij het allemaal niet zo serieus neemt, is tegelijkertijd de eerste die graag serieuze en inhoudelijke gesprekken over voetbal voert.

 

"Ik wil graag stappen maken met ADO'', verklaart Kramer. "Daar ben ik onderdeel van. En de andere spelers nemen ook wat van mij aan. Dat heb ik altijd wel gehad. Ik zal bijvoorbeeld nooit alleen maar kritiek uiten om het kritiek uiten. Ik doe het om een ander te helpen, ik denk dat mijn teamgenoten dat ook zo ervaren. En als je vindt dat je mij ergens mee kan helpen, moet je dat ook tegen mij zeggen. Op die manier onderdeel uitmaken van een team van 25 spelers, dat maakt het voetbal zo leuk. Zo lang ik op die manier mijn steentje kan bijdragen, blijf ik voetballen.''

 

 

Dat is dan ook iets wat veranderd is. Want je hebt weleens gezegd dat het voetbalwereldje tegenstond en je het daarom niet zo lang nog dacht vol te houden.

"Ik heb weleens gezegd dat de voetbalwereld niet heel eerlijk is, ja. Maar ik vind het nog steeds heel leuk om wedstrijden te spelen. Dingen herkennen in een wedstrijd, daar haal ik voldoening uit. En die randzaken, die kan ik niet veranderen. Het is heel makkelijk om van buitenaf een oordeel over mij te vellen. Er is een stempel op mij gedrukt dat niet klopt. Daar kom ik waarschijnlijk niet meer vanaf.''

 

 

Men wil dat je binnen de lijntjes kleurt, maar dat ben jij niet van plan.

"Nee, ik ben gewoon mezelf. Zoals ik de sport beleef, zo zal ik het blijven beleven. Dat betekent dat ik voor mijn teamgenoten graag behulpzaam wil zijn en voor mijn tegenstanders af en toe vervelend. Dan wil ik winnen en speel ik mindgames. Dat vind ik leuk en interessant.''