Bron van dit artikel
Datum plaatsing: 23-07-2005 20:00:00
Tomasz Rzasa wil via ADO naar het WK
ADO Den Haag is deze week op trainingskamp in Garderen, waar Tomasz Rzasa voor het eerst bij de groep is. De Pool is na John O'Brien (VS) de tweede international die de club aantrok.
door Dennis Jansen
Over de UEFA-Cup, het WK 2006, Leo Beenhakker en de Champions League. 'Ik ben de enige Pool die voor drie clubs Champions League heeft gespeeld.'
Voor de buitenstaanders was het een beetje een gek verhaal. Had Tomasz Rzasa nou wel of geen optie bij Heerenveen? Kon hij nou wel of niet blijven bij de Friese club? "Drie advocaten heb ik ernaar laten kijken. Als ik het tot een arbitragezaak had laten komen, zou ik hebben gewonnen. Maar het ging me niet om winnen of verliezen, ik kon geen tijd verspelen. Ik wilde spelen, want ik wil straks met Polen naar het WK in Duitsland", zegt Rzasa.
Dus staat Tomasz Rzasa komend seizoen niet onder contract bij Heerenveen, maar bij ADO Den Haag "Ik ben blij dat het zo snel geregeld is. Kijk, ik had bij Heerenveen een optie voor nog een seizoen, maar dan zou ik voor 1 april zeventig procent van de wedstrijden gespeeld moeten hebben. Nou, dat had ik zeker, met 23 competitieduels en ook nog eens zes wedstrijden in het UEFA-Cuptoernooi. Dus kon ik de optie lichten. Het vervelende was dat ik op 30 maart, dus twee dagen voor die datum, met het Poolse elftal geblesseerd raakte aan mijn enkel. Ik heb het seizoen niet meer gespeeld voor Heerenveen. In mei heb ik met de club om de tafel gezeten. Toen werd duidelijk dat Heerenveen van mening was dat ik voor 1 april al kenbaar had moeten maken of ik mijn contract zou willen verlengen. Dat was onzin, voor die datum had ik gewoon zeventig procent gespeeld moeten hebben, daarna kon ik zelf beslissen. De club kon van mij af als ik op dat moment maar twee wedstrijden had gespeeld. Nu was het gewoon aan mij om te beslissen."
Maar Rzasa zag de bui hangen.
"Jeroen Drost had het op mijn positie heel goed gedaan en daarna het WK onder 20 gespeeld. Een achttienjarige jongen. Met toekomst dus, terwijl ik met mijn 32 minder aantrekkelijk was. Heerenveen wilde dus eigenlijk niet verder met mij. Ik ben blij dat er heel snel een nette oplossing is bedacht", toont de Pool een grote grijns, waarbij hij in het midden laat of de club zijn 'contract' heeft afgekocht. "Daar wil ik niets over zeggen. Het was ook best zuur voor Heerenveen. Op 30 maart raakte ik met Polen in de kwalificatiewedstrijd tegen Noord-Ierland geblesseerd. Ik heb geen competitiewedstrijd gespeeld meer voor Heerenveen, al had ik de laatste wedstrijd best op de bank kunnen zitten, want mijn enkel was genezen. Daarop heb ik met Polen op 4 juni nog wél tegen Azerbeidzjan gespeeld, negentig minuten lang. Ik was immers weer fit."
De bliksemtransfer van ADO Den Haag heeft veel te maken met het nationale elftal. "Ik wil naar het WK in Duitsland. Vier jaar geleden waren we er in Japan en Zuid-Korea ook bij. Na twee nederlagen tegen Zuid-Korea en Portugal wonnen we nog wel van de Verenigde Staten, maar we lagen er al uit. Nu zijn we vier jaar verder. We staan bovenaan in de groep. September wordt heel belangrijk. Als we Oostenrijk en Wales thuis verslaan, zijn we geplaatst. Dat moet kunnen, want uit hebben we van alletwee gewonnen."
Tomasz Rzasa is 32 en heeft al een rijk voetballeven achter de rug. Begonnen bij Cracovia 1906 in zijn woonplaats Krakow in het zuiden van Polen vertrok hij op jonge leeftijd naar het Zwitserse Grasshoppers. Vervolgens trok zijn loopbaan langs De Graafschap, Feyenoord, Partizan Belgrado – onder trainer Lothar Matthaus – en, vorig jaar, Heerenveen. "Ik ben", glimlacht Rzasa niet zonder trots, "de enige Pool die met drie verschillende clubs Champions League heeft gespeeld. Met Grasshoppers, waarmee ik destijds nog tegen Ajax speelde, daarna met Feyenoord en tot slot met Partizan Belgrado."
De linkervleugelverdediger annex middenvelder debuteerde in het Nederlandse voetbal bij De Graafschap. "Fritz Korbach was trainer. Tactisch erg sterk. Van hem heb ik heel veel geleerd. En we hadden een topteam, hoor, met jongens als Eric Viscaal, Olaf Lindenbergh, Ali Ibrahim, Hans van de Haar, Raymond Victoria, Fabian Wilnis. Ik weet nog goed in het tweede seizoen. Kwam Leo Beenhakker, toen trainer van Feyenoord, een keer kijken. Voor wie zou hij komen, vroeg iedereen zich af. Eenmaal buiten sprak hij mij aan. Ik weet nog precies hoe hij 't vroeg. 'Wil jij voor de kampioen van Nederland komen voetballen?' Ik vroeg bedenktijd, maar was er eigenlijk meteen al uit: deze kans kon ik niet laten lopen. In het nieuwe seizoen speelde ik bij Feyenoord en twee jaar later wonnen we de UEFA Cup. Een geweldige tijd. Ik speelde veertien van de vijftien Europacup-duels. Alleen Inter Milaan-uit miste ik, vanwege een schorsing. De finale die we wonnen van Dortmund was echt super. Het absolute hoogtepunt in mijn carrière."
