Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 09-04-2009 08:30:00

Terugkeer van 'Opa Dribbel'

redactie ADOfans.nl: binnenkort op onze site : het krante artikel uit 1960 waarin de terugkeer van Theo Timmermans werd bejubeld!

Door FRANS LEERMAKERS

DEN HAAG - ADO-MVV op 25 september 1960 ging de geschiedenis in als ’De Terugkeer van Opa Dribbel’. Die dag vierde Theo Timmermans zijn comeback in het Zuiderpark. De rechtsbinnen had in de voorzomer afscheid genomen.

Echter, het elftal presteerde zonder hem beroerd. Club en supporters smeekten om de terugkeer van ’Opa Dribbel’.

Dieptepunt van ADO’s optreden in het prille seizoen 1960-1961 was de bekerwedstrijd tegen RCH. Met 4-0 ging ADO over knie tegen de staartclub uit de Eerste Divisie B door doelpunten van onder anderen Bram Peper, de latere minister van Binnenlandse Zaken en burgemeester van Rotterdam. Op de tribunes hingen Haagse aanhangers de vlaggen halfstok en hieven spreekkoren aan om de terugkeer van Theo Timmersmans te bepleiten.

De smeekbede werd gehoord. Een week later trad ADO voor de competitie aan tegen MVV mèt Theo Timmermans. De publieke belangstelling zwol weer aan tot 16.000 man. ADO won met 2-1, geïnspireerd door de technisch en tactisch sterke Timmermans, die als vanouds langs zijn tegenstanders dribbelde. De 34-jarige oud-international zou nog even blijven, het effect van de hernieuwde aanwezigheid ebde geleidelijk weg. ADO kon op eigen wieken drijven.

Timmermans’ terugkeer was één van de vele opmerkelijke gebeurtenissen in een rijke voetballoopbaan. Op 9 juni 1946 debuteerde Theo Timmermans (20) in het keurkorps van ADO tegen Ajax. Ajax won die eerste pinksterdag in het Zuiderpark met 8-3 en palmde de afdelingstitel in. Vijf Amsterdamse treffers kwamen van een achttienjarige debutant, Rinus Michels!

Na het debuut ontwikkelde Theo Timmermans zich stormachtig. Op 23 april 1949 maakte hij een droomdebuut bij Oranje tegen Frankrijk in de Rotterdamse Kuip. Nederland versloeg de Franse profs met 4-1. Bij rust stond het al 3-1 door een hattrick van Theo Timmermans. Door zo opzien te baren was hij - nog amateur zijnde - een ’simpele’ prooi voor met aanbiedingen wapperende Franse profclubs. Op 16 januari 1950 ging hij naar Nîmes Olympique. Daar deelde hij direct mee in de successen. Nîmes werd kampioen van de tweede divisie en bereikte de halve finale van de beker.

Vanuit Zuid-Frankrijk bleef Theo Timmermans het leven in Nederland volgen. Hij was zeer aangedaan door de ellende van de Watersnoodramp, die de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden trof in 1953. Hij wilde een wedstrijd organiseren tussen Nederlandse profs in Frankrijk en een Zuid-Franse selectie. De opbrengst moest ten goede komen aan de slachtoffers van de ramp. De voorzitter van de Franse voetbalbond bood de nationale ploeg aan. Er was een probleem: de aan het amateurisme vasthoudende KNVB moest niets hebben van de over de grens getrokken profs. Bovendien organiseerde zij zelf een interland tegen Denemarken voor de slachtoffers van de Watersnoodramp.

Bestuurslid Lo Brunt van de KNVB, wèl voorstander van invoering van betaald voetbal in Nederland, adviseerde Theo Timmermans Prins Bernhard, voorzitter van het Rampenfonds, te bellen. De prins reageerde enthousiast. De KNVB kon toen moeilijk weigerachtig blijven. Zo organiseerde Theo Timmermans met de bij Reims spelende Bram Appel op 12 maart 1953 in het oude Parc des Princes in Parijs de ontmoeting die bekend staat als de ’Watersnoodwedstrijd’. Ongeveer 8.000 Nederlanders zagen het ’bijeengeraapte zooitje’ winnen met 2-1 door doelpunten van Bertus de Harder (ex-Wilsonmeters en -VUC, toen spelend voor Bordeaux) en Bram Appel (ex-Archipel en ex-ADO). De triomf had een versnellende werking op de invoering van profvoetbal in Nederland. Die kwam er op 28 november 1954.

In 1954 keerde Theo Timmermans terug naar Den Haag. Hij mocht niet direct spelen voor ADO. De KNVB deed uit het buitenland terugkerende profs voor straf een jaar in de ban. Eenmaal weer actief als voetballer had hij zijn aandeel in het bij vele Hagenaars geliefde elftal, dat in 1956-1957 kampioen werd van de Eerste divisie A en daarop een prachtige entree maakte in de eredivisie.

Na zijn comeback in 1960 bouwde Theo Timmermans zijn voetballoopbaan af in lagere elftallen van ADO. Hij werd er ook korte tijd bestuurslid. Theo Timmermans werd de eerste voorzitter van de spelersvakbond VVCS, groot gemaakt door Karel Jansen, voormalig teamgenoot bij ADO. Z’n laatste trappen tegen een bal deed hij bij de ’oudjes’ van VUC, nadat ADO veteranenvoetbal had opgeheven. Theo Timmermans zou net geen 70 jaar worden. Hij overleed in december 1995.