Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 01-10-2010 10:30:00

'Tegen jongens moet je ook eens een beuk uitdelen'

Met Jill Wilmot als aanvoerder begon ADO Den Haag het seizoen met een zwaarbevochten zege op Willem II (2-1). De rol van aanjager en aanspreekpunt is de schaduwspits op het lijf geschreven. "Ook als ik zelf niet lekker speel, moet ik er zijn voor het team."

BRON : PRO-DAMES

Eigenlijk wel", antwoordt Jill Wilmot op de vraag of zij tevreden is over ADO Den Haags start van het seizoen. "Als je in de eerste wedstrijd drie punten haalt, mag je tevreden zijn, ook al ging het in de twee oefenwedstrijden daarna niet als gepland." Het team van trainer Sarina Wiegman had het moeilijk in wedstrijden tegen de B-junioren van DSVP en FC 's-Gravenzande. "Deze jongens waren fysiek erg sterk. Normaal probeer je daar voetballend onderuit te komen, maar daar hadden we nu moeite mee." Jill blijft het spelen tegen B-junioren wel leerzaam vinden. "Je wordt gedwongen sneller te spelen en zo nu en dan ook eens een beuk uit te delen. Dat is een goede voorbereiding voor wedstrijden tegen vrouwen, omdat je  dan vanzelf in een hoger tempo speelt."

Tegen Willem II kende ADO Den Haag een moeilijke periode nadat Kimberley Vermeij (geblesseerd aan de knie) met een brancard van het veld was gegaan. "Wij vormen een hechte groep en als er dan iets ernstigs gebeurt met een ploeggenoot, gaat er toch tijd overheen voor je de knop weer kan omzetten. Maar nadat Willem II op voorsprong was gekomen, hebben wij dat zeker gedaan. En uiteindelijk wilden wij ook geen genoegen nemen met een punt. Zo hebben wij het verdriet en de schrik over de pech van Kimberley om weten te zetten in wilskracht." Maandag volgde een victorie in Alkmaar op AZ (0-2).

Aantrekkelijker

Voor de neutrale toeschouwer was ADO Den Haag-Willem II een bewijs voor de progressie die het vrouwenvoetbal in drie jaar Eredivisie heeft gemaakt. Ook Jill ziet de vooruitgang. "De wedstrijden zijn aantrekkelijker geworden, ook al wordt er soms op het scherpst van de snede gestreden, het technisch niveau is verhoogd en wij zijn fysiek sterker geworden. Daar komt bij dat er ook steeds meer aandacht voor het vrouwenvoetbal komt en steeds meer meisjes gaan voetballen." Zij constateert ook dat Den Haag het vrouwenvoetbal echt heeft omarmd. "Ook omdat wij twee keer tweede zijn geworden, spelen wij voor redelijk veel toeschouwers en zorgen confetti, vlaggen en bandari's voor veel sfeer."

Als schaduwspits was Jill in drie seizoenen goed voor 10 goals en 10 assists in 62 Eredivisiewedstrijden. Zelf zeggen die cijfers haar niet zoveel. "Met de coach evalueren we wel elke wedstrijd en daar leer je van, maar het belangrijkste vind ik dat wij winnen en punten pakken. Als ik er dit seizoen 20 in schop en wij worden vierde, kan ik niet tevreden zijn." Die instelling maakt haar ook tot een natuurlijke aanvoerder. In die rol bedacht zij vorig seizoen een hele act op het moment dat het team volgens haar 'peper in de reet' nodig had. Het aanvoerderschap ervaart zij niet als een extra belasting. "Natuurlijk is het moeilijker een team bij elkaar te houden als het minder goed loopt, maar juist dan moet je er zijn. Gelukkig hebben wij meer spelers die dan opstaan, want uiteindelijk moet je het met elkaar doen."