Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 26-08-2007 16:20:00

't hoekie van Loekie: 'Ik stop er mee'

Ik stop er mee.

Dit is het laatste hoekie van Loekie.

Hoeveel kan een mens verdragen? Sinds 1989 kom ik bij Den Haag. Ik kwam voor het eerst toen Co Adriaanse nog trainer was. Den Haag speelde in de eredivisie en stond daar in de subtop.Daarna is het steeds minder geworden. De degradatie naar de eerste divisie door de promotie/degradatie wedstrijden tegen Go Ahead te verliezen.

Jaren eerste divisie en maar de moed erin houden en maar hopen op betere tijden. De volgende trainer die weer van alles beloofde. Spelers, te veel om op te noemen, die naar Den Haag kwamen onder het motto: ‘’ik speel zo graag voor deze club’’ maar ondertussen nog te beroerd waren om eens in het supportershome te komen.

Verschillende voorzitters, die met elkaar gemeen hadden dat ze niets van de pers moesten hebben en zeker niet van een verslaggever van Radio West, die het ook nog voor de supporters opnam, als het ergens uit de hand was gelopen.

Ik heb het allemaal ondergaan en soms bij uitwedstrijden ver in het land heb ik wel eens gedacht waar ik dit allemaal voor deed. Natuurlijk, het is je werk en samen met Wim de Lange van de Haagse Courant zeiden we wel eens tegen elkaar dat wij in ieder geval nog betaald kregen om weer naar een slechte wedstrijd te kijken, maar dat de trouwe supporters ook nog eens moesten betalen om weer een flutpartij te zien. Ik heb het allemaal ondergaan en toen ik bij Radio West weg moest nam ik me voor de supporter te blijven die ik in al die jaren was geworden. Maar dan wel een kritische supporter, die via www.adofans.nl in staat werd gesteld op en aanmerkingen te maken.

Ik had er voor afgelopen week weer een paar. Een speler die met heimwee vertrekt en vervolgens in zijn thuisland snel weer aan de bak komt. Supporters die nog steeds op hun seizoenkaart zitten te wachten. Een stadion met kinderziekten, Een bestuur dat vind dat we maar dik moeten betalen om onze auto kwijt te raken en een elftal dat geen moer presteert.En dat vind ik nog het ergste. Ik kan niet meer trots op mijn cluppie zijn, domweg omdat het mijn cluppie niet meer is.

Er is teveel veranderd en niet ten goede. Laat mij dan maar die oude lul zijn die vind dat vroeger alles beter was.Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik in feite afscheid neem van mijn club. Bestuursleden en anderen zullen het waarschijnlijk niet begrijpen en wellicht ook niet geloven, maar ik zit nu met tranen in mijn ogen. Na 15 jaar voor radio en tv west en een jaar voor adofans hou ik het voor gezien. Ik hoop oprecht dat ik het allemaal te zwartgallig zie, maar ik heb er geen lol meer in. Ik trek me terug en ga de club van grotere afstand volgen.

Ik dank iedereen die mij door de jaren heen heeft gesteund en geholpen en wens iedereen het allerbeste toe.

Loek Venker

Gelukkig is Loek op deze column teruggekomen. Na een nachtje erover slapen stuurde Loek ADOFans de volgende aanvulling op zijn column :

Als aanvulling op de column het volgende:

Dit zou mijn laatste column geweest kunnen zijn. Ware het niet dat je in tijden van nood je ploeg niet in de steek laat. Dan knok je door en blijf je dus een column schrijven.

Maar net zo goed als ik knok voor ADO Den Haag en velen supporters met mij, mag ik dat toch ook van de club verwachten?

Laten we een dikke streep zetten achter deze start van de competitie. Bestuur, spelers en iedereen die iets met de club te maken heeft, Allemaal de schouders eronder, te beginnen met de wedstrijd tegen Cambuur. Dat moet de eerste winstpartij worden.

En oh ja bestuur: zeur niet over het staan op de tribune. Hebben jullie niets anders te doen? We hadden allemaal tegelijk kramp en moesten de benen even strekken, is het nou goed. En als laatste naar het bestuur, ik zal jullie even voor zijn: Nee, we gaan niet met de armen over elkaar zitten op de tribune en nee, we houden onze mond niet.

We zijn supporters van ADO Den Haag en wij laten ons de mond niet snoeren. Ook niet in deze column!

Loek Venker