Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 17-05-1932 12:20:00

Staatsmijn Hendrik -A.D.O. 4-1

Goed spel en vier schitterende doelpunten van Staatmijn Hendrik. - A.D.O. maakt een slechten indruk.

Lang voordat de wedstrijd een aanvang nam. hadden velen zich reeds van een goed plaatsje op het Hendrik-terrein meester gemaakt en toen even over half drie de gasten onder daverend handengeklap in het veld verschenen, omzoomde een dichte haag van toeschouwers het rijkelijk met vlaggen versierde Stm. Hendrik-terrein.


Spoedig volgde toen het met Andriessen en Kockelkorn versterkte Hendrik-elftal en na eenige gebruikelijke plichtplegingen o.a. het aanbieden van een mijn-embleem aan de gasten, werd het een oogenblik stil onder de toeschouwers, die zich in gedachten afvroegen wat de thuisclub zou presteren tegen het uit zeven eerste elftal- en 4 reserve-spelers samengestelde A.D.O.-elftal.

In het elftal der gasten merkten we eenige oud-internationaals op, o.a. de gebr. Tap en doelverdedigcr Quax. Toen deed de heer Postma, chef der ondergrondsche bedrijven op Stm. Hendrik, den aftrap voor de gasten, waarmee het begin van den strijd was ingezet. Wim Tap die het leer in zijn bezit had, ging snel naar voren en zette met een lange center de linksbuiten aan het werk die 'n slecht geplaatsten voorzet gaf, waar de Hendrik-achterhoede wel raad mee wist en het leer het veld in stuurde. De Hendrik-linksbinnen v. d. Wul plaatste daarna den bal goed voor het A.D.O.- doel en Gerards knalde het leer langs den uitloopenden Quax, doch juist aan den verkeerden kant van de paal. Het was echter slechts uitstel, want na een paar vergeefsche aanvallen der Hagenaars, meestal geleid door de familie Tap, zond Fr. Skowranek het leer met een verren trap naar zijn broer op de middenvoorplaats. Deze zette er zijn hoofd onder, waardoor de bal voor de voeten van Gerards terecht kwam, die als een wervelwind op het A.D.O.-doel afstormde. Weer wilde Quax door uitloopen redden en weer schoot Gerards hard in. Dezen keer was het raak en onder luid gejuich der toeschouwers snorde de bal in den uitersten hoek 1-0. De Hagenaars deden er toen een schepje op en niet zuiver geplaatste ballen bedreigden ze enkele malen de Hendrik-veste, waarin Kockelkorn echter zijn plicht deed.

Toch bleven de Hagenaars teleurstellen, omdat ze hardnekkig vasthielden aan het korte peuterige samenspel, dat zonder eenige variatie en tamelijk laks aan het publiek geboden werd. Het was dan ook een kolfje naar de hand van de Hendrik-achterhoede, die, met veel zelfvertrouwen en een aanmoediging van Andriessen, de situatie volkomen meester bleef. Het was intusschen flink beginnen te regenen, doch men speelde moedig verder. De Hendrikvoorhoede, waarin Gerards de fout beging, om te veel achter te blijven, hield het spel mooi open en Quax kreeg het eenige keeren te kwaad door eenige gloeiende kogels van Gerards. Hij wist zn doel echter schoon te houden. Even voor rust kregen we nog een A.D.O.-overwicht, waarbij Tap een dot van een kans kreeg. Hij schoot echter naast. Spoedig daarna was het rusten.


Toen men aan de helft begon, dachten velen nog aan een te verwachten kat-en-muisspelletje, waarbij de Hendrik als hel piepende diertje zou moeten fungeeren. Het weinig tactische spel van de Hagenaars en hel mooie open spel van de Hendrik-ploeg, gepaard met den wil om van dezen Haagschen eerste klasser te winnen, zou thans eerst recht tot uiting komen. Na eenige vergeefsche Haagsche aanvallen werd de bal naar de Hendrik-voorhoede geplaatst, die er vliegensvlug vandoor ging. De bal belandde bij Gerards, die handig om den linksachter heendraaide, waarop Quax hem tegemoet rende. Ook hu werd in de luren geteld, waarna Gerards het prachtig stukje werk voltooide door met den bal het doel in te wandelen 2-0. Even later hadden de Hagenaars ook succes, toen eindelijk eens een verrassende aanval volgde van den linkervleugel, besloten met een voorzet van den linksbuiten, waaruit de linksbinnen het tegenpunt distilleerde. Doch ook dit doelpunt bracht de verwachte kentering niet in het spel der Hagenaars, die hardnekkig bleven vasthouden aan bet short-passing. Daardoor kon de Hendrik-achterhoede steeds opruiming houden en met verre trappen de voorhoede aan het werk zetten die het Quax lastig maakte.

Vijf en twintig minuten na de hervatting gaf K. Skowranek het leer op bet juiste moment aan Gerards, die den linksachter der gasten van zich afschudde en het leer hard buiten bereik van Quax in het net schoot. Nog gaven de A.D.O.'ers niet op, doch de Hendrik-ploeg die speelde voor wat hij waard was, hield moedig vol, waardoor de Hagenaars lechts zelden een schietkans kregen. De Hendrik-voorhoede bleef de goede tactiek overrompelend aanvallen, spelen en plotseling bevond de rechtsbuiten Thissen zich alleen voor Quax. Hij schoof echter tegen den A.D.O. doelman op. Eenige minuten later herstelde hij die fout en met een hard schuin schot gaf hij Quax geen kans 4-1. Toen begon de nachtkaars te branden, nog een laatste opflikkering van Haagsche zijde en het einde was daar.