Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 03-10-1927 20:15:00

Slechte weersomstandigheden beinvloeden ADO-Feijenoord

"Een goed voetballer moet onder alle weersomstandigheden en op elk terrein, het zij goed of slecht, kunnen spelen"

Deze uitspraak van den bekenden oud-internationaal Dirk Lotsy schoot ons te binnen, toen we gister in het Zuidersportpark den wedstrijd A.D.O.- Feijenoord bijwoonden. Het terrein was glad en daarenboven stond er een buitengewoon, straffe Zuidwesten wind; het stond reeds te voren vast dat de partij, welke zich het best bij deze ongunstige omstandigheden zou kunnen aanpassen, zou zegevieren.


In de eerste plaats was natuurlijk het spelen van den bal langs den grond een dringende eisch, dienden "vuurpijlen" vermeden te worden. Juist doordat dit bij enze stadgenooten over het hoofd werd gezien — alhoewel Feijenoord het ook niet altijd inzag — hebben zij hun eerste nederlaag te slikken gekregen en wel op een wijze, welke duidelijk aan het licht heeft gebracht, dat er aan hun spel nog heel wat mankeert. De grootste fout school in de middenlinie, welke in haar geheel absoluut faalde. Een middenspeler heeft niet alleen een verdedigende, maar ook een aanvallende taak en deze laatste werd door de drie A.D.O.'ers nagenoeg in haar geheel verwaarloosd, waardoor voortdurend groote gapingen vielen te constateeren tusschen voorhoede en middenlinie.
 

Wel trachtte G. Tap. die weer als vierde half optrad, dit gat eeniger mate te stoppen, maar afdoend was dit niet. In de tweede helft viel bij den spil O. van Soldt -die door zijn besluiteloosheid vaak oogenblikken. waarop zijn voorhoedespelers in gunstige positie verkeerden, ongebruikt voorbij liet gaan- wel eenige verbetering waar te nemen, maar Philipsen -die zich zelden of nooit verplaatste en nagenoeg steeds op één punt bleef "gestationneerd''- en Kloos sloten nimmer achter de voorhoede aan, waardoor het voeden van deze toch altijd gevaarlijke linie, alles te wenschen overliet.
 

Wil in den vervolge dan ook succes worden geboekt, dan dient of deze middenlinie versterkt te worden, door het opnemen van andere krachten, of men dient den spelers andere instructies te geven, 't Was werkelijk jammer, dat aan de rood-groene ploeg de ruggegraat ontbrak, vooral nu de achterhoede. speciaal van Es, in grootschen vorm was en de meestal uit vier spelers bestaande vuurlinie door haar plotselinge uitvallen een doorloopend gevaar opleverde voor de Rotterdamsche verdedigers.

A.D.O. verloor den weinig spannenden kamp doordat zij. zoowel in technisch als in tactisch opzicht de mindere was van haar meer geroutineerde tegenpartij en zal ongetwijfeld uit dezen, vaak forsohen. strijd een nuttige les geput hebben.

Feijenoord beschikt over een ploeg welke in den strijd om het kampioenschap wederom een hartig woordje zal meespreken. Elke speler heeft een juiste opvatting van de hem toevertrouwde taak en legt tevens - was dat bij A.D.O. zoek? — een prettig aandoend enthousiasme aan den dag. De middenlinie vooral is bijzonder goed en ook de verdediging — waarin van Dijke een enkele maal wel eens te forsch optrad — mag er zijn. In de voorhoede, welke met succes het short-passingsysteem toepaste — met het oog op den krachtigen, schuin over het veld staanden wind, was long-passing uit den booze — moest het in hoofdzaak van het binnentrio komen.
 

Doelman Dekker tenslotte maakte een verre van betrouwbaren indruk, in welk verband het onbegrijpelijk is. dat de A.D.O.-voorhoede, welke vaak evenals alle andere spelers, een fractie eener seconde te laat was. zoo weinig schoten op het Feijenoord-doel heeft afgezonden.
 

Scheidsrechter was de heer Kapteyn, met wiens beslissingen het talrijke publiek het niet altijd eens was. Hij beging de fout. zich aan die zijde van het veld op te stellen, waar de bal — door den wind — slechts zelden kwam. zoodat hij moeilijke situaties slechts van verre kon overzien.

Over den wedstrijd zelf nog het volgende: Feijenoord wint den toss en gaat met den wind eenigszins in den rug, onmiddelliik tot den aanval over. Al gauw schiet Barendregt voor open doel over. De Rotterdammers beheerschen het spel volkomen en combineeren uitstekend, doch het beslissende schot blijft uit. Bovendien begaan zij de fout. hun tegenstanders in te sluiten, waardoor er voor het A.D.O.-doel immers een been is, dat den toegang verspert. Na Ï8 minuten spelen gebeurt dan het onverwachte: uit een corner, door v. Soldt jr. genomen, vangt W. Tap den bal op en zendt dezen langs Dekker (1-0). Feijenoord blijft echter het meest aan bod en, nadat Quax met veel geluk een vriienschop van v. Dijke en een daaropvolgend schot van Verbeek hoeft gekeerd, slaat hij — na een schot van Pijl —  den bal voor de voeten van Koonings, die deze kans gaarne accepteert (1-1). Als even vóór de rust Piil en Barendregt fraai combinerend op de Haagsche veste afstevenen, zendt de laatste met den rechtervoet het leder langs den te laat vallenden Quax (0-2).

In het begin der tweede helft is het spelpeil aanmerkelijk gedaald. A.D.O. herstelt zich eenigszins en onderneemt enkele aanvallen, zonder dat er evenwel veel wordt geschoten. Als er 20 minuten gespeeld is, breekt de snelle v. d. Meer door geeft over aan W. Tap die den bal langs den onverstandig uitloopenden Rotterdamschen doelwachter plaatst, waardoor L van Soldt maar voor het intrappen, heeft (2-2), Een oogenblik leeft rood-groen dan op, maar als Pijl met een schitterend schot — waartegenover zelfs Glöbel in zijn besten tijd machteloos zou hebben gestaan — zijn club weer een voorsprong heeft verschaft, is A.D.O. een geslagen elftal. Even voor het einde vliegt nog een schot van Koonings, via een Haags been, langs Quax en dan is het afgeloopen