Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 21-06-2020 06:00:00

Seizoen 1941-1942, eentje om nooit te vergeten.

Er zijn helaas nog maar weinig supporters die er 78 jaar geleden zelf bij waren, maar als we de verhalen lezen en de foto's zien, dan is 21 juni 1942 een dag geweest die niemand die erbij is geweest ooit is vergeten. A.D.O. werd landskampioen.

De successen voor A.D.O. begonnen dat seizoen 10 maanden eerder. In het Zuiderpark werd de eerste oefenwedstrijd van het seizoen met maar liefst 6-1 van stadsgenoot HBS gewonnen.

Dat, en het succes van het vorige seizoen,  zorgde ervoor dat de maandag voor de wedstrijd de kaartjes over de toonbank vlogen. Bij de verschillende voorverkoopadressen waren de 10.000 beschikbare kaartjes binnen de kortste keren uitverkocht. Dat had tot gevolg dat veel A.D.O.-fans donateur werden. Een donateur had het recht op toegang tot de wedstrijden zonder in de rij te gaan liggen voor een kaartje. Hierdoor meldden zich veel donateurs aan. Mede om te voorkomen dat er geen kaartjes meer in de losse verkoop beschikbaar zouden zijn, besloot het bestuur tot een donateurs stop.

Na de oefenwedstrijden begon op 21 september de competitie. In eigen huis ontving A.D.O het Utrechtse DOS en won verdienstelijk met 4-1. Piet Eversteijn was met 3 doelpunten de man off the match. Mede door het nipte 3-2 verlies in de daaropvolgende wedstrijd uit tegen V.U.C. en de resultaten van de wedstrijden van de andere clubs stond  A.D.O. na 2 speelrondes 4e op de ranglijst. Daarna zette het team van trainer Wim Tap de stijgende lijn in.  Ajax werd met 2-1 verslagen, Xerxes kreeg met 3-5 klop. De doelman van het Haarlemse EDO kreeg ook 5 doelpunten te verwerken (5-0) .
A.D.O. stond door die resultaten boven aan in de 1e klasse afdeling 1.  DWS gooide nog even roet in het eten door met 2-1 te winnen, waardoor de Zuiderparkers één plaatsje zakten. In de daaropvolgende weken werd er 5 keer op rij gewonnen. Daarbij was de 2-7 winst uit bij DOS  de grootste.

De eerder genoemde belangstelling bleef groeien en menigmaal kraakten de houten tribunes onder de publieke belangstelling. De beheerder  van het stadion, de stichting ZuiderSportpark, beklaagde zich menigmaal bij het bestuur van A.D.O. omdat men van mening was dat men “12.000 van de  10.000 kaartjes had verkocht” .
 

“12.000 van de 10.000 kaartjes verkocht”

Tot de winterstop werd één keer gelijk gespeeld (Ajax 2-2) en één keer verloren (Xerxes 0-3) maar  A.D.O. bleef nummer 1 van de ranglijst. Dat hielden ze vol tot de laatste competitiewedstrijd op 12 april '42 thuis tegen Feyenoord, uitslag 3-0. Voor de tweede keer op rij was A.D.O. afdelingskampioen geworden. De 'familie' Eversteijn had met 35 doelpunten (Piet 19 & Joop 16) het grootse aandeel in de score van het totale aantal van 48 doelpunten.

Net als het voorgaande seizoen mocht A.D.O. opnieuw meestrijden om het Landskampioenschap.  De tegenstanders waren de kampioenen uit de andere afdelingen; sc Heerenveen, met de legendarische Abe Lenstra, AGOVV, Eindhoven en Blauw wit.

Het begin was niet veel belovend, thuis werd verloren van Heerenveen (1-2). Daarna volgde twee gelijkspelen, tegen AGOVV (1-1) en Eindhoven (2-2).  De kranten schreven zelfs “De kansen voor A.D.O. dalen”. Maar het team van trainer Tap en de gebroeders Eversteijn begon warm te draaien en samen met AGOVV kwamen ze steeds dichter bij Eindhoven, dat tot dat moment op de eerste plaats stond. In het pinksterweekend speelde A.D.O. twee wedstrijden tegen het Amsterdamse blauw-wit. Uit werd het 1-2 en thuis 2-0,  A.D.O. bleef daardoor tweede staan met één wedstrijd minder gespeeld en één punt minder dan Eindhoven.

Het weekend er op stond er nog één wedstrijd op het programma: A.D.O. tegen de kampioen van de oostelijke divisie AGOVV. De Zuiderparkploeg had het volledig in eigen hand. In die thuiswedstrijd was gelijkspel voldoende om kampioen te worden.


Bij de voorverkoop adressen waren de duizenden kaartjes voor die wedstrijd in een mum van tijd uitverkocht. Penningmeester David Lelyveld kon die week de telefoon niet neerleggen of hij had weer iemand aan de lijn die probeerde een kaartje te bemachtigen. Er werden hem dubbele prijzen en zelfs “Twee grote bloemkolen voor één kaartje” geboden. Maar uitverkocht was uitverkocht.

Die zondag was het al vroeg erg druk in het Zuiderpark. Ongetwijfeld waren er ook mensen die probeerden een kaartje over te nemen, want “wie wil en er nu niet bij de kampioenswedstrijd zijn”.
Het stadion was met 12000 man afgeladen vol, toen Scheidsrechter Klaas Schipper even over tweeën voor het begin van de wedstrijd floot. Buiten stonden nog drommen mensen die naar binnen wilden of een glimp van de wedstrijd probeerden op te vangen.

De wedstrijd was amper zes minuten oud toen het angstvallig stil werd in het stadion, alleen de meegereisde  supporters uit Apeldoorn  juichten, want “hun” team had gescoord en was op weg naar het kampioenschap. Deze stand bleef gelukkig niet lang op het scorebord staan. Na zes minuten werd er weer gescoord en dat gejuich was tot ver in de omtrek van het stadion te horen, want dit keer had Piet Eversteijn de  gelijkmaker in het net achter doelman Veenhuizen geschoten. Terwijl de feestvreugde nog voortduurde, nam AGOVV snel de aftrap en voor dat het Haagse gejuich was verstomd kon A.D.O.'s doelman Willem Koek weer “vissen” en stond er  1-2 op het scorebord.

De rust leek ook met die stand aan te breken, maar Ben Tap en Piet Eversteijn dachten daar anders over. Ben gaf een afgemeten voorzet die Piet snoeihard inkopte (2-2). Direct daarop was het rust.

Na de rust ging A.D.O. door met aanvallen maar in eerste instantie lukt het niet om te scoren. De gehele tweede helft bleven de Hagenaars sterker dan de gasten. In de 55e minuut gaf Gerrie Vreken een voorzet die Joop Eversteijn inkopte (3-2). Een kwartier later deed Gerrie Vreken hetzelfde, hij stond met de bal langs de lijn en iedereen dacht dat hij weer een voorzet zou gaan geven. Maar plotseling schoot hij de bal in één keer op het vijandige doel en verraste hij daarmee doelman Veenhuizen: 4-2.  Uit vreugde gingen hoeden en petten de lucht in. De A.D.O.-fans hadden er nu vertrouwen in dat HUN! A.D.O. landskampioen ging worden. Op slag van de 75e minuut maakte Piet Eversteijn aan alle onzekerheid een einde door de 5-2 te scoren.

De taferelen die zich daarna afgespeeld hebben zijn onbeschrijfelijk. Supporters die het kampioenschap in 2003 of de play-offs in 2011 hebben meegemaakt  kunnen zich misschien een beetje voorstellen hoe de sfeer geweest moet zijn.  De feestvreugde na het behaalde landskampioenschap werd nog lang en uitbundig gevoerd zowel door de spelers als door de supporters.

Dit was het elftal dat A.D.O. aan het volledig verdiende eerste landkampioenschap hielp.


Staand v.l.n.r.: Aad van Kampen, Ben Tap, Aad de Jong, Willem Koek, Rinus Loof, Herman Choufour,
Gehurkt v.l.n.r.: Piet Eversteijn, Joop Eversteijn, Gerrie Vreken, Eli de Heer, Wim Neuteboom

De elftalfoto is speciaal voor ADOfans.nl ingekleurd door Raymond Colorizer. Wil jij ook een oude foto laten inkleuren? Neem dan contact op met colorizer2@gmail.com

Alle verslagen van dit onvergeteljke seizoen staan in ons archief. Klik HIER om alles over het seizoen te lezen