Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-08-1975 20:28:00

Schoenmaker en zijn twijfels "Op de bank kan je geen fouten maken"

Geregeld nam trainer Boskov de tobbende Lex Schoenmaker apart. Uren praatte hij op de teruggekeerde Hagenaar in. Heb geduld, de vorm komt heus, trachtte hij het wanhopige gevoel bij zijn nieuwe pupil weg te jagen.

Het weerzien met FC Den Haag liet Lex Schoenmaker schrikken. De kwaliteit van het materiaal viel tegen. In het rammelende team kon hij zich tot nog toe niet aandienen als de gids naar betere tijden. Lex Schoenmaker besefte dat hij met de teruggang van Feyenoord naar FC Den Haag hoe dan ook een stap achterwaarts maakte. Zelfs na vier vrij nutteloze jaren als een soort edelreserve in Rotterdam.

"Van Hanegem had me gewaarschuwd. Het zal je nog wel eens berouwen. De hele sfeer, de entourage bij Feyenoord mis ik nu wel een beetje. Het bestuur houdt een nieuwe speler altijd voor, dat hij het als een eer moet beschouwen Feyenoorder te zijn. Achteraf zeg ik: dat is voor 25% toch wel waar. De sfeer bij Feyenoord deed me ondanks alles veel. Het is prachtig om in zo’n groot stadion te voetballen."
Eerzucht
Natuurlijk hapte hij in het aanbod van FC Den Haag. "Het laatste jaar had ik het bijzonder gemakkelijk bij Feyenoord. Maar als je maar op die bank zit, kan je nooit iets fout doen. Ik heb nog altijd een brandende eerzucht. Dit is veel moeilijker. Maar nu kan ik ook weer kritiek krijgen."


"Ik hoefde niet weg bij Feyenoord. Het nieuwe contract voor twee jaar was zelfs iets beter dan het voorgaande. Manager Brox had me ook toegezegd, dat ik beslist veel meer zou spelen. Eigenlijk had ik er niet meer op gerekend, dat Feyenoord nog de prijs naar een aanvaardbaar niveau voor FC Den Haag zou laten zakken."

Toen kon de toch weer aarzelende Lex Schoenmaker er niet meer onderuit. Het Den Haag met zijn in verval geraakte glorie wachtte hem met kloppend hart op. "We wonen in Rotterdam op een flat. We zijn Hagenaars. Mijn vrouw wilde dolgraag terug. En ik? Ik tekende voor vier jaar bij FC Den Haag, hoewel ik er de helft verdien van mijn inkomsten bij Feyenoord. Ik denk dat als ik indertijd direct een huis zou hebben gekocht in Hendrik Ido Ambacht, ik echt nooit meer weg zou zijn gegaan bij Feyenoord".


"Ik ben nu bezig een huis te kopen in Den Haag, vlak bij het Zuiderpark. Met elf meter tuin. Dat is een heerlijk idee. Mijn toekomst ligt nu in Den Haag. Ik moet niet meer achterom kijken naar Feyenoord, maar vooruit blikken!"

Maar dat gaat hem moeilijk af. De twijfels dwingen Lex Schoenmaker steeds weer stiekum achterom te gluren. "De mensen in Den Haag verwachten meteen alles van me. Ze zijn zo ongeduldig. Als je van Feyenoord komt, ben je de vedette. Dan kan je alles. Het elftal regisseren, passes geven, goals maken. Boskov praat veel met me; rustig, rustig, maant hij. Hij heeft gelijk. Ik wil het forceren."

De onrust bij Lex Schoenmaker is begrijpelijk. Het wil niet. FC Den Haag schuttert danig in zijn voorbereiding. Voornamelijk nederlagen dalen op de ploeg neer. Ook grote, zoals 2x 3-0 in Joegoslavië, 3-1 tegen FC Antwerp en zelfs 4-1 tegen FC Luik. Het is toch frappant dat laatste verdediger Aad Mansveld zich als topscorer manifesteert.

Lex Schoenmaker: "Allicht ben ik over mezelf lang niet tevreden. Dit ben ik niet. Dat vreet aan me. Ik kan erg slecht tegen mijn verlies, dan eet ik niet. Het valt me zeker tegen. Vier, vijf jongens zijn van behoorlijke klasse. De rest, en daar bedoel ik niets nadeligs mee, moet het met vechtlust compenseren. Toen ik Den Haag verliet, had het een beter elftal dan nu. Het huidige probleem is dat we geen specifieke buitenspelers hebben. Dat beperkt je in je speeltrant"


Te laat
Te laat kwam FC Den Haag achter de waarde, de bijdrage van de veel gekritiseerde Tsheu-la Ling. Juist de voorzetten van dit obstinate onhandelbare wonderkind blijven nu achterwege. De club heeft intensief geprobeerd een-alternatief aan te trekken. Maar de Joegoslaaf Jankovic had zich al verbonden aan het Franse Lens. En PSV’er Schmidt Hansen vroeg een netto-verdienste van (schrik niet) 150.000 gulden.

Vleugelverdediger Joop Korevaar: "In het belang van Schoenmaker moet er nog wel iets gebeuren. Er zal een buitenspeler bij moeten komen." Doelman Ton Thie: "Lex (Schoenmaker) is zonder meer een aanwinst voor ons middenveld. Dank zij hem hebben we nu een tussenstation. Vorig jaar werkten we tot vervelens toe met die lange lellen. Dat hoeft nou gelukkig niet meer". Aanvoerder Aad Mansveld: "Ach, het is toch duidelijk dat hij een versterking voor ons middenveld betekent. Lex (Schoenmaker) kan een bal bij zich houden, een snijdende pass geven, zichzelf vrij spelen en scoren. Hij is gemener geworden. En dikker. Vroeger noemden we hem altijd spijker. Maar dat gaat nou niet meer op."


Waardering
De waardering van de Haagse routiniers fleurt de tastende lex Schoenmaker wat op. Zoals ook de onderonsjes met trainer Boskov hem zichtbaar goed doen. Hij, mentaal bepaald niet van ijzer, hunkert in deze dagen naar een bemoedigend woord, naar een eenvoudig schouderklopje.
Lex Schoenmaker: "Boskov is voor mij een goede trainer. Vooral tactisch vind ik hem heel sterk. We hebben nu samen mijn opdracht wat gewijzigd. Ik moet me meer met de aanval bemoeien. In de vorige wedstrijden verdedigde ik teveel. Ik schaduwde een man, 1 als dat moest, maakte desnoods slidings. Dat hoeft voor hem niet meer. Voor 70 procent zal ik me nu concentreren op mijn aanvallende taak, in de hoop dat op die wijze het elftal beter gaat draaien."


Machteloos
Maar het vleugellamme FC Den Haag komt niét van de grond. Hoe Lex Schoenmaker zich ook uitslooft, het elftal slaat steeds als een koude motor af. Hij voelt zich machteloos en bedroefd, twijfelt aan zichzelf, aan zijn terugkeer naar zijn geboortestad en heeft moeite het opstekende heimwee te onderdrukken.

Voorlopig geldt hij nog niét als de nieuwe nummer tien van FC Den Haag, dat enkele jaren terug parmantig zijn vele jeugdtalenten naar voren schoof .maar van al dat grut alleen Martin Jol overhield. Lex Schoenmaker, met nummer acht op de rugzijde: "Ik heb eens bij Feyenoord, toen Willem (Van Hanegem) geblesseerd was, nummer tien gedragen. Ik speelde toen als een krant. Voor mij nooit meer nummer tien, dat heb ik afgezworen."

Bijgeloof hoort bij een voetballer, al duidt het vaak wel op een onzeker karakter.