Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 30-09-2006 17:20:00

Postma: 'reacties hartverwarmend'

Postma: "Reacties hartverwarmend"

Door de botsing met Arouna Koné afgelopen zaterdag is Stefan Postma maanden uitgeschakeld. Maar de dubbele beenbreuk heeft hem mentaal niet geknakt. "Thuis tegen FC Twente ben ik er weer bij. Dan ga ik ervan uit dat ik naar het Zuiderparkstadion kan lopen", reageert de doelman, die bij zijn ouders revalideert, optimistisch.

Postma put moed uit de voorspoedige behandeling van zijn blessure. "Dat is het voordeel als je profvoetballer bent. Ik ben zaterdagavond nog direct geopereerd. Om 23.00 uur kreeg ik een ruggenprik en om 01.00 uur lag ik weer op mijn kamer. Dat is beter zo, want dan hoef je gelukkig niet dagen aan een operatie te denken. Nu kan ik alweer vooruitkijken. Volgens de dokter was het een mooie breuk, recht doormidden. En dan merk je hoe de medische wetenschap zich heeft ontwikkeld. Tien jaar geleden lag je in het gips zes weken plat en was het misschien het einde van je carrière. Nu kan ik, weliswaar op twee krukken, zelfs al voorzichtig lopen." Gips wordt de Utrechter bespaard. In plaats daarvan is zijn scheenbeen met een pin vastgezet. In zijn kuitbeen zit een flexibel plaatje, waardoor hij alweer oefeningen kan doen. Dat hij nu aan het begin van een lange revalidatieperiode staat, is het gevolg van een botsing met Arouna Koné in het duel tegen PSV. Postma herinnert zich flarden van het incident. "Ik weet nog dat er een dieptebal kwam en dat toen we elkaar raakten ik al wist dat mijn been gebroken was. In de lucht was ik al bezig om te zorgen dat ik goed neerkwam. Ik heb ook direct geschreeuwd dat mijn been gebroken was en geroepen dat er afgefloten moest worden. Die vijftien seconden die er nog doorgespeeld werden, leken wel minuten te duren want ik kon helemaal niets doen. Daarna stonden Christiaan Kum en Richard Knopper om me heen en hebben me rustig gehouden, tot de dokter en de verzorger er waren." Voetbalminnend Nederland liet zich niet onbetuigd na de dubbele beenbreuk. Uit alle delen van het land en zelfs vanuit Engeland (van zijn voormalige werkgever Wolverhampton Wanderers) kreeg hij steunbetuigingen. "Die reacties waren hartverwarmend. Alleen al op een ADO-fansite stonden zeshonderd berichtjes. Ik kreeg reacties van keepers als Edwin Zoetebier, Harald Wapenaar, van andere collega's en oud-voetballers en van keeperstrainers. En de spelers van ADO Den Haag waren natuurlijk de eersten die me beterschap wensten. Net als voorzitter John van Ringelenstein, die zondagochtend al bij mijn bed zat. Bovendien heb ik veel reacties gehad van bestuursleden en sponsors. De supporters van PSV, die zaterdag de wedstrijd hebben bijgewoond, hebben een fruitmand gestuurd. En ik heb begrepen dat ook Roelof Luinge iets wil doen. Dat vind ik heel netjes." Ook Arouna Koné heeft Postma inmiddels gebeld. "Ik neem hem niets kwalijk, want hij kon er niets aan doen. Bij dit soort blessures waar keepers bij betrokken zijn, komt een speler vaak met gestrekt been in. Dat was hier helemaal niet het geval. Het is gewoon pure pech dat het is gebeurd." De doelman wil zich zo min mogelijk met het verleden bezighouden. Liever concentreert hij zich op zijn revalidatie. "Deze week neem ik nog een time-out, al doe ik wel wat oefeningen op bed om te zorgen dat ik kracht in mijn bovenbeen houd. En daarna gaan we beginnen. Mogelijk gebeurt dat in Zeist. Met aquajoggen bijvoorbeeld, maar dan moeten eerst de hechtingen dicht zijn en dat duurt nog tot 10 oktober. Maar hardlopen en fietsen moet wel kunnen." Een dergelijk voorspoedig scenario wil niet zeggen dat een rentree snel nabij is. "Ik kan pas trainen als het bot weer is vastgegroeid. Dat kan snel gebeuren, maar ook langzamer gaan. Dat is moeilijk in te schatten. Doktoren zeggen dat het twaalf tot zestien weken duurt voordat het is vastgegroeid. En dan heb ik nog wel vier weken nodig om wedstrijdfit te geraken. Het is afwachten, maar alles eerder is mooi meegenomen." Daarbij kwam het cadeau van Pascal Bosschaart, een pak melk, goed van pas. "Ja, ik zorg er voor dat ik genoeg melk drink. Maandag wil ik sowieso even naar de club komen, om de jongens te bedanken voor hun steun. Het is echt fantastisch hoe ze hebben gereageerd. Iedereen blijft positief binnen de club, ondanks dat ADO Den Haag moeilijke tijden doormaakt. Daarom hoop ik dat de ploeg snel punten gaat pakken. Het liefst al tegen AZ, ook al kan ik daar jammer genoeg niet bij zijn."