Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 13-04-1942 19:06:00

Overtuigende zege ADO op Feijenoord

Uitmuntend spel van de Haagsche

Met een enkelen haal heeft A.D.O. gisteren alle teleurstelling waartoe de laatste weken volop reden was, uit de harten van haar machtig supporterleger weggevaagd.

De titel is in eigen handen gebleven, doch het was op het kantje af. Feijenoord werd In de finale geslagen, en overtuigend geslagen. Het Is een wedstrijd geweest, waarin beide partijen het zonder hulp van vrouwe Fortuna hebben moeten stellen en dat pleit des te meer voor onze stadgenooten, die op het beslissende oogenblikken de juisten vorm hebben teruggevonden.
 

Den Haag kan tevreden zijn één kampioensploeg zal tenminste de eer van de Residentie in de komende weken hoog houden, want na den strijd van gisteren zijn wij ervan doordrongen, dat de rood-groenen Zuiderparkers in het komende tournooi om den landstitel een hartig woordje kannen meespreken: het spel - van gisteren is hiervoor de beste waarborg.
 

Feijenoord heeft teleurgesteld de Rotterdammers hebben aan één stuk door verbeten gevochten, doch  konden geen enkel moment boven het spel van hun tegenstanders uitkomen. De faam die van de Maasstedelingen na de laatste wedstrijden uitging is slechts bij een "faam" gebleven. En dit is voor een groot gedeelte te danken geweest aan de onversaagde. Haagchse verdediging, want ledereen, die het gevecht van gisteren aanschouwd heeft zal het met ons hierin eens zijn van de verdediging uit heeft A.D.O. den, wedstrijd, den titel gewonnen.

Reeds onmiddellijk na het aanvangssignaal kwam tot uiting, dat de thuisclub alle laksheid, alle schijnbare voetbalmoeheid, welke de laatste weken als - een looden last op haar spel drukten, met een ruk,van zich had afgeschud. Zonder meer namen de Hagenaars het initiatief in handen, regelden naar-eigen goeddunken het tempo en hetende zenuwen haar funest werk doen bij den tegenstander: de eigen nerveusiteit was veilig achter slot en grendel in de kleedkamer achtergelaten.

Lustig werden series aanvallen opgebouwd, die hoe merkwaardig het ook moge klinken, in eerste instantie op naam der verdediging kwamen te, staan. De eerste kans werd door Choufoer in hoogst eigen persoon geschapen. Een verre trap deed den bal in het Rotterdamsche doelgebied belanden, waar P. Eversteijn met een korten tik het leder door zond rakelings vloog het schot langs den veiligen doelpaal.


Het was zoo klaar als een klontje dat A.D.O. in den aanval veel gevaarlijker was dan Feyenoord. Vooral de, Rotterdamsche defensie was; verre - van betrouwbaar en het zenuwachtige gegrabbel van doelman Vlietstra op enkele Haagsche schoten onderstreepte dit euvel nog eens extra. Wel slaagde Feyenoord erin een enkelen keer in de omgeving van Koek te cirkelen, doch meestal was het een loos alarm want, voordat er met recht van gevaar gesproken kon worden, had een der rood-groene mannen voor de Rotterdamsche bedoelingen een stokje gestoken. Wel kreeg middenvoor Bura na verloop van tijd een verrassende kans om doelman Koek aan den tand te voelen. Bij een ongevaarlijken Rotterdamschen aanval wilde De Jong den bal wegtrappen, doch schoot juist tegen Burg aan. Snel reageerde de Rotterdammer op deze kostelijke gelegenheid, doch zijn hard schot snorde veilig over Koeks heiligdom. Enkele aardige combinaties sierden dezen wedstrijd op, die, hoewel -spannend, niet ver boven den middelmaat uitkwam. Wij noteerden o.a. een vliegensvluggen aanvalt Loof-Vreken-P. Eversteijn, De, Haagsche  middenvoor , kopte evenwel precies naast de Rotterdamsche doel. Dergelijke vlotte ondernemingen zagen wij meer en, hoewel zij geen direct succes opleverden, gaven zij het Haagsche spel In tegenstelling met het vaak onzekere gepeuter der Feyenoord mannen een vertrouwd aanzien.
Zoo kwam b.v. de bal uit een meesterlijk door Loof genomen vrijen schop in de armen van den Rotterdamschen doelman. Een sprong van Neuteboom, een wijken van den Feijenoorder, gejuich van de massa, die reeds meende, dat de doelman met bal en al achter de doellijn,was gedrukt, doch op het beslissende oogenblik had hij het leder laten vallen; dat gelukkig met veel veine door rechtsback Oldenburg.op het nippertje kon worden weggewerkt.

Dergelijke situaties deden zich herhaaldelijk voor. Wel probeerde Feijenoord af en toe den klemmenden ring te verbreken, doch de Rotterdameche aanvallers brachten het meestal niet verder dan tot de eerste Haagsche verdedigingslinie en lukte het een enkele keer ook hier door heen te breken dan had het duo Choufoer-De Jong met dulvelsche listigheid den buitenspel val opengezet, waar de Rotterdammers keer op keer inliepen: om tureluursch van te worden

Eindelijk....
Doch met dat al was de stand na bijna een half uur spelen nog immer maagdelijk blank en daaraan moest een einde komen. Het kwam ook en wel zeer onverwachts. Weer was een doorzichtige Rotterdamsche aanvals poging, gesmoord. Een verre trap naar Neuteboom; de kleine linksbuiten dribbelde venijnig vlug naar binnen, een hard, goed rericht schot en A.D.O. had haar eerste doelpunt. Een werkelijk felle aanval van Feyenoord was het antwoord en bijna was hieruit de gelijkmaker voortgesproten.

De bal was met kunst en vliegwerk voor de Haagsche veste gebracht, een reoekelooze escapade van Koek die het leder net niet kon bereiken. Burg kreeg den bal te pakken en schoot kalm in, doch met fijne tact had De Jong zich in de verlaten kooi geplaatst en kanjerde den bal, het veld weer in een redding, waarvoor Koek hem hoogst dankbaar was.

Het bleef evenwel bij dezen eenen Rotterdamschen aanval, want spoedig nam A.D.O. het heft weer In handen en het typische was wel,dat opnieuw een buittenspeler en nu van den rechterkant voor het ftweede doelpunt zorgde.

Het was weer zoo'n onverwachte doorbraak. Vreken was naar binnen gezwenkt, kreeg den bal op de cornerlijn enkele meters van het Rotterdamsche doel te pakken en met een hard laag schot werd doelman -Vlietstra voor de tweede maal gepasseerd. Het pleit, voor, Feyenoord dat zij den moed niet liet. zakken. Enkele malen, wist zij min of meer, gevaarlijke situaties voor het doel van A.D.O. te scheppen, doch de thuisclub bleef ontegenzeggelijk het meest in den aanval en met dit spelbeeld en dezen Haagschen voorsprong ging de rust in.

De tweede heift

Ook in den tweede helft is liet Feyenoord zelfs niet met den steun van den krachtigen wind gelukt tot ontplooiing van een groot spel te komen, iets, dat aan vroegere dagen zou herinneren. Ook thans bleef A.D.O. de aanvallende partij. Vooral van de middenlinie, waarin de jeugdige Van Kampen weer een prima partij speelde, ging onophoudelijk een stuwende kracht uit. Er waren periodes dat geheel Feijenoord stond te verdedigen.

Logisch beschouwd kon bij een dergelijke spelverhouding een derde doelpunt niet uitblijven en uit een snellen doorbraak wist De Heer met een hard, zuiver schot aan de gekoesterde verlangens te voldoen. Dit doelpunt besliste den wedstrijd. Het laatste kwartier bleef A.D.O. in het veld de sterkste/partij, al was het spel af en toe meer verdeeld.

Met dit beeld kwam het einde van dezen wedstrijd.. waarin de beste ploeg van dezen middag had gezegevierd en in het bezit van het kampioenschap was gekomen.