Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 24-07-2011 19:49:00

Oud-speler Joop Pattiselanno: 'Overal ter wereld bleef ik ADO volgen'

In de jaren 1959-1961 speelde Joop Pattiselanno 6 wedstrijden in het eerste elftal van A.D.O. Toen moest hij kiezen tussen een carri#ere in het betaald voetbal of een carri#ere als werktuigbouwkundig ingenieur in Zwitserland.

Nu, 50 jaar verder, sprak de redactie met de in het voormalig Nederlands Indie geboren oud-speler van A.D.O.

“Thuis in Zwitserland moet ik nog ergens een krantenartikel uit de Telegraaf hebben liggen. Daarin staat dat ik de eerste Molukse jongen was die in het Nederlandse betaalde voetbal speelde” vertelt de nu 75-jarige Joop Pattelisano vol trots.

 

De in 1935 in Medan (Sumatra) geboren Joop heeft als kleine jongen in het toenmalige Nederlands Indie de 2e Wereld Oorlog meegemaakt. In die oorlog heeft hij zijn vader verloren. De bezetter was er achter gekomen dat vader Pattiselanno  in het geheim de vrouwen in een jappenkamp aan geld wist te helpen, waarmee ze dan eten, zeep en dergelijke konden kopen. Zijn vader is toen door de Japanners opgepakt en gefusilleerd. Pas jaren later heeft Joop Pattiselanno het graf van zijn vader weten te vinden en alsnog afscheid van hem kunnen nemen.

 

 

Een verdrietige periode in uw leven dus
“Dat was inderdaad geen leuke tijd, ik was wel jong en ik heb dingen gezien die je nooit meer vergeet. Na de oorlog ben ik met mijn moeder naar Nederland gegaan en kwam ik in Den Haag terecht. Daar ben ik naar school gegaan en verder opgegroeid. Omdat ik sportief was zat ik op meerdere sportclubs, één daarvan was voetbalvereniging Westerkwartier. Ik vond voetbal leuk en het was gewoon een hobby. Het leven van toen verschilde toen niet veel van zoals het nu is hoor. Je ging naar school, in het weekend ging je stappen, door de week trainen en dan zondag voetballen. En maandag begon het weer van voor af aan.”

 

 

Hoe bent u bij ADO terecht gekomen?
“Op een gegeven moment kreeg ik een brief van ADO met het verzoek of ik bij hen een proefwedstrijd wilde komen spelen!?!? Ik kon het gewoon niet geloven, tegen zo'n uitnodiging zeg je natuurlijk geen nee. De avond voor die proefwedstrijd was ik eigenlijk iets te lang doorgegaan met stappen. En of het nu daardoor kwam of niet ,maar ik was tijdens die proefwedstrijd uitermate ontspannen en niemand kwam mij voorbij. Na de wedstrijd kreeg ik te horen dat men mij een contract wilde aanbieden. Dat aanbod heb ik met beide handen aanvaard. Een leuke bijkomstigheid was dat ADO aan mijn oude club Westerkwartier 3000,-- gulden als transfersom moest betalen. Moet je je voorstellen: 1959 en dan 3000,-- gulden! Dat was toen een hele hoop geld. Een andere speler van Westerkwartier ging in diezelfde periode naar Holland Sport en die moesten ook 3000,-- gulden betalen. De penningmeester van Westerkwartier had nog nooit van zijn leven zoveel geld bij elkaar gezien.”

 

Dan mag u in het Zuiderpark bij ADO gaan trainen. Hoe was dat?
“De eerste trainingen bij ADO waren heel bijzonder voor mij. Daar stond ik opeens als jong voetballertje op het trainingsveld tussen grootheden als Mick Clavan, Theo Timmermans en Lex Rijnvis. Dat waren spelers waar niet alleen ik,  maar waar heel voetbalminnend Nederland tegenop keek. Die spelers hadden in het Nederlands Elftal gespeeld. En nu mocht ik samen met ze trainen en spelen!”

 

Waren dat echt zulke grote spelers?
Ja allemaal, maar Mick Clavan in het bijzonder. Dat was een ongelofelijk goede speler die alles met de bal kon wat hij wilde echt een voetbalvirtuoos. En dan moet je weten dat de ballen toen niet van die computer gemaakte ballen waren zoals je die nu hebt. Die ballen waren van leer, met een veter dichtgeknoopt en als het regende zogen die ballen zich vol met water en werden loeizwaar. Mick Clavan was ook een hele fijne persoonlijkheid. Hij heeft me heel goed opgevangen en geholpen. Het was een genot om met zo´n man samen te mogen trainen en spelen.”

 

“In die jaren beschikte ADO over een hele goede en brede selectie, daardoor had trainer Rinus Loof zoveel keus dat hij vaak de voorkeur aan andere spelers gaf, waardoor ik helaas niet vaak in het eerste heb gespeeld. Maar als ik dan een keer bij de selectie van het eerste elftal zat dan fietste ik zondags van mijn huis aan de Jan van Beersstraat naar het Zuiderpark. En dan zag je die mensenmassa naar het Zuiderpark lopen en fietsen. Hoe dichter je bij het Zuiderpark kwam hoe drukker het werd. Dat gaf me zo´n trots gevoel, al die duizenden mensen kwamen naar het Zuiderpark om naar het elftal te kijken waar ik ook deel van uitmaakte! Het gevoel dat je dan krijgt is niet te beschrijven.”

Joop Pattiselanno samen met de eigenaar van Hotel Mimosa.

 

 

Was voetbal het belangrijkste in uw leven?
“Een beetje wel,  maar mijn moeder had me altijd aangeraden een goede opleiding te gaan volgen. En ik kon goed leren. Naast het voetbal zat ik nog op school en ik wilde na de HBS graag doorleren. Mijn moeder had daar geen geld voor, maar en nu ik bij ADO speelde verdiende ik genoeg geld om er zelf mijn HTS-studie van te betalen. Na die studie stond ik voor een enorm dilemma: vanuit Zwitserland kreeg ik een heel mooi aanbod om daar als bouwkundig ingenieur te gaan werken. Maar dan kon ik uiteraard niet meer voor ADO voetballen. Na lang wikken en wegen heb ik de baan in Zwitserland aanvaard en ik ben daar gaan wonen en werken. Ik heb er ook nog een jaartje voor Grasshoppers gespeeld.

 

Bleef u  ADO wel volgen?
“Natuurlijk! Voor mijn werkgever moest ik onder andere naar Hong Kong, Singapore, Maleisie en Libanon. Daar heb ik meegewerkt aan de bouw van allerlei bruggen. Maar waar ter wereld ik ook was, ik moest 's maandags altijd even weten wat ADO gedaan had. Toen las ik dat ADO een nieuwe trainer had:  Ernst Happel. Hij had het hele elftal verjongd, alle gerenommeerde spelers waren aan de kant had gezet en de jonge spelers kregen een kans. Daar baalde ik verschrikkelijk van, want wat zou er gebeurd zijn als ik gebleven was....”

 

Heeft u spijt dat u niet gebleven bent?
“Ach gedane zaken nemen geen keer. In Zwitserland had ik ondertussen mijn vrouw leren kennen en ben ik met haar getrouwd. We hebben 3 kinderen gekregen, een tweeling -2 meisjes- en een zoon. Ondertussen heb ik ook al een kleinkind. Die wonen allemaal in Zwitserland en daar ben ik dan ook blijven wonen.“

 

We hebben begrepen dat u toch regelmatig Den Haag en ADO bezoekt

“Dat klopt, Ieder jaar kom ik wel een keer naar Den Haag om familie en vrienden te bezoeken. Als ik dan in Den Haag ben, verblijf ik meestal in hotel Mimosa te Scheveningen. In dat hotel slapen ook regelmatig spelers van ADO en zo kwam ik in gesprek met de eigenaar, die een groot ADOfan is en sponsor van ADO Den Haag. Ik vertelde hem dat ik ook bij ADO gespeeld heb. Dat geloofde hij in eerste instantie niet, maar toen heeft hij het gelijk op jullie ADOstats website gecontroleerd en zo zag hij dat mijn verhaal klopte.

Zo ben ik ook met de redactie van ADOfans in contact gekomen. Jullie website is zo compleet, zelfs die paar wedstrijden die ik meer dan 50 jaar geleden in het eerste van ADO gespeeld heb staan er op. Echt fantastisch zoveel informatie als daarop staat!“

 

“Via de eigenaar van Hotel Mimosa ben ik ook in contact gekomen met René Pas, ook een oud speler van ADO. Die is een soort contactpersoon voor oude spelers. Als ik het René  Pas tijdig laat weten dan zorgt hij ervoor dat ik een kaartje voor de wedstrijd kan krijgen. Afgelopen donderdag was ik bij de thuiswedstrijd tegen FK Kaunas en als ze komende week op Cyprus een goed resultaat neer zetten kom ik voor de thuiswedstrijd ook weer naar Den Haag. Vorig jaar heb ik van het team van ADO Den Haag  genoten en ik hoop dat ze het dit jaar ook weer goed zullen doen.. Het is dan wel meer dan vijftig jaar geleden dat ik zelf voor ADO mocht spelen maar het is al die tijd mijn club gebleven.”

“Dit seizoen kom ik in ieder geval zeker nog een paar keer naar Nederland om naar ADO Den Haag te kijken."

 

Klik HIER om de ADOstats statistieken van Joop Pattiselanno te bekijken.