Bron van dit artikel
Datum plaatsing: 23-01-2019 10:13:00
Organisatie ADO Den Haag Vrouwen loopt tegen grenzen aan
Blijft dit goed gaan?
door Klaas-Jan Droppert
Binnen een week kondigde ADO Den Haag Vrouwen het vertrek van drie trainers aan. Op het eerste gezicht om uiteenlopende oorzaken, maar ze houden wel degelijk met elkaar verband. Alles is terug te voeren naar de manier waarop de vrouwentak moet werken.
Arend Regeer, Alex Scholte en Peter Boshuizen. Allen zijn vanaf nu of aan het einde van het seizoen geen trainer bij ADO Den Haag Vrouwen meer. Regeer vertrekt omdat hij ambitieus is en meer uren aan voetbal wil besteden. Scholte en Boshuizen zijn vanwege gezondheidsklachten per direct als trainers van de beloftenploeg gestopt.
Dat in korte tijd drie trainers hun vertrek aankondigen, lijkt op het eerste gezicht toeval. Zeker gezien de uiteenlopende redenen. In werkelijkheid is het de tol die ADO Den Haag Vrouwen moet betalen. Eigenlijk was het een kwestie van tijd dat het een keer zou misgaan.
De gemene deler van het vertrek van de drie is geld. Of beter gezegd het gebrek eraan. Niet zozeer voor henzelf, maar om ADO Den Haag Vrouwen bij de beste vier van de eredivisie te houden. Alex Scholte, die ook technisch manager bij de club was, schetst een situatie die niet eeuwig vol te houden is. ,,Jarenlang zeventig tot tachtig uur werken, heeft zijn tol geëist."
Scholte had met ADO Den Haag Vrouwen werk voor een tweede baan... naast zijn eerste van leraar. En dat geldt ook voor Regeer, die beide functies eveneens combineert. Hij wilde zijn contract verlengen als hij meer uren aan ADO Den Haag Vrouwen kon besteden om zijn team dichter bij de top te brengen. Maar geld daarvoor heeft ADO simpelweg niet.
Vrijwilligers
Het gevolg van de hele situatie is dat ADO Den Haag Vrouwen vooral op vrijwilligers steunt. Goedwillende krachten die veel te veel werk op hun bordje hebben liggen. Mensen die heel veel voor het Haagse vrouwenvoetbal doen, maar wel tegen hun grenzen aanlopen.
En dat terwijl de situatie zoveel beter zou kunnen zijn. Maar in de twaalf jaar dat ADO Den Haag Vrouwen bestaat, heeft de club het vrouwenvoetbal nooit echt omarmd. Terwijl clubs als Ajax, FC Twente (zelfs na het bijna faillissement) en PSV een deel van hun begroting aan het vrouwenvoetbal besteden, is de situatie bij ADO Den Haag totaal anders. 'De vrouwen' vormen geen onderdeel van ADO Den Haag NV, maar hebben een eigen stichting en moeten dus hun eigen broek ophouden. Ook de sponsoring (lees begroting) is voor eigen rekening, de club steunt hen alleen op facilitair gebied, zoals de mogelijkheid om in het stadion te trainen.
Op de nieuwjaarsreceptie werd duidelijk hoe de verhoudingen liggen. Veelzeggend is dat directeur Mattijs Manders in zijn speech met geen woord over de vrouwenafdeling repte. De krant Den Haag Centraal merkte ook nog fijntjes op dat de speelsters van ADO Vrouwen halverwege binnenkwamen en niemand binnen de club het blijkbaar nodig vond om te wachten met de receptie totdat zij klaar waren met trainen.
Populairder
Het wrange is dat het voor ADO helemaal niet zo veel hoeft te kosten om de situatie aanzienlijk te verbeteren. Eén speler minder in de selectie bij de mannen en het geld dat daarmee wordt uitgespaard is voldoende om ADO Vrouwen een heel seizoen draaiende te houden.
In het snel veranderende landschap van het steeds populairder wordende vrouwenvoetbal kan het niet anders dan dat ADO Den Haag, waar de toeschouwersaantallen teruglopen omdat er geen tijd is voor gerichte marketing, op den duur de boot gaat missen. Zou Feyenoord volgend seizoen beslissen om aan de eredivisie vrouwen mee te doen, daarvoor een paar ton vrijmaken om naast de kosten spelers en staf deugdelijke vergoedingen te betalen, dan is het niet ondenkbaar dat het merendeel van de ADO-selectie naar Rotterdam-Zuid verkast.
In de huidige situatie is het niet de vraag of ADO de topclubs kan blijven bijbenen, maar wie binnen de organisatie de volgende is die noodgedwongen moet afhaken.