Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 30-01-2016 09:28:00

Opnieuw belooft clubeigenaar Wang Hui dat het geld er nu echt komt

Muur vast in een Chinese houdgreep

De "Methode-Wang" drijft ADO Den Haag tot wanhoop.

Clubeigenaar Wang Hui belooft steeds van alles, maar doet in de praktijk niks en blijft onbereikbaar. ADO is het volledig zat, maar kan niet van Wang af. 'Ik heb hem honderden keren gebeld!' Een reconstructie van een Chinees-Haagse fata morgana.

Door Dennis Jansen en Niels Klaasen

De club 'staat in brand', maar het laatste jaarverslag van ADO Den Haag leest als een sprookje van de gebroeders Grimm. De club van de veelbesproken en inmiddels omsterden eigenaar Wang Hui openbaart grote ambities: de komende jaren moet ADO Den Haag meedoen voor Europees voetbal en dit seizoen moet het elftal met de beroemde 'Haagse bluf' eindigen in het linkerrijtje, bij de eerste negen. Alsof er niets aan de hand is.

Een jaar geleden
Het is 31 januari 2015, letterlijk vijf voor twaalf. Straks bestaat ADO Den Haag 110 jaar. In de Ooievaar, een zaal in het Kyocera Stadion, wordt een jubileumfeestje gevierd. Ook belangrijk: de nieuwe eigenaar Wang Hui wordt gepresenteerd. Als de kleine Chinees met een glas champagne in de hand onwennig het podium beklimt om zich toe te laten juichen, geeft dat een surrealistisch beeld. Hij wordt bejubeld als de Grote Verlosser, maar tegelijkertijd wringt het bij de aanwezigen: Wang liet de club al een half jaar bibberen.

Voorjaar '14
Terug naar het voorjaar van 2014, als er in Den Haag nog louter blijde verwachtingen zijn. Na chaotische jaren met bijna-faillissementen en het nieuwe stadion staat de club er goed voor. De voetbaltrots van Den Haag is zelfs winstgevend. Een mooi moment voor eigenaar en - ruim zes jaar daarvoor de redder in nood - Mark van der Kallen om zijn aandelen te verkopen. Ondanks felle kritiek ('ADO heeft z'n ziel verkocht') verdedigt de Rijswijkse zakenman de keus voor Wang nog altijd: "United Vansen was een heel serieuze partij. Een bedrijf met 100 miljoen euro vermogen. Wang is advocaat, een gerespecteerd man, met veel bestuursfuncties", zegt Van der Kallen. Zowel de KNVB als de gemeente heeft Wang gescreend, benadrukt Van der Kallen.

Wangs United Vansen is een sportmarketingbedrijf, dat zich onder meer bezighoudt met de organisatie van Europese supercupwedstrijden in China. Wang en Van der Kallen komen snel tot elkaar. Na twee ontmoetingen eind maart zijn ze er uit. Dat is vlug, vindt een nauw betrokken criticaster. "Alsof je zo snel een Chinees kunt doorgronden en kunt beoordelen dat het een goede zet is voor de club." In de zomer wordt de deal bezegeld. Wang koopt ADO Den Haag voor 9,9 miljoen euro. Belangrijk onderdeel: het omstreden businessplan, met daarin de 'intenties' van Wang om tot 10 miljoen euro extra te investeren in de voetbalclub. Zo wil hij met ADO richting de subtop en moet het Chinese voetbal met hulp van ADO-trainers naar een hoger plan.

De lat ligt hoog: na een eerste verkenningsjaar moet de club zesde worden. Met Wang kwamen er gouden bergen, zo leek het. Want de investering van 5 tot 10 miljoen zou slechts een begin zijn, was de boodschap vanuit Peking. ADO Den Haag zou Europa in gaan. Geld was geen probleem. Toen nog niet.

Najaar '14
Het gaat meteen al mis met de geldschieter uit het oosten. De royale glimlach van Wang Hui wordt gewaardeerd, zijn traagheid met betalen niet. Samen met de andere ADO-aandeelhouder Paul Beyersbergen gaat Van der Kallen nog op incassomissie naar Peking. "Zo werkt het daar: we wisten inmiddels wel dat de Chinezen het prettig vinden als je op deze manieraan de goede relatie werkt", zegt Van der Kallen.

Uiteindelijk komen Wangs miljoenen in januari. Hij pompt vrij snel nog eens anderhalf miljoen euro in de club, voor twee nieuwe spelers. Wel pas nadat opnieuw een ADO-vertegenwoordiger was afgereisd, ditmaal toenmalig financieel manager Leon de Geus. De stroeve start blijkt een slecht voorteken: langzaam maar zeker wordt de 'methode-Wang' pijnlijk duidelijk binnen en buiten de voetbalclub. Zijn modus operandi: veel beloven, weinig doen, amper bereikbaar zijn. En betalen, ho maar. "Zelfs de kopjes koffie bij kennismakingsgesprekken rekende hij niet af", weet een aanwezige.

Zomer '15
Het is juni. ADO en Wang hebben een deal over extra investeringen. Wang belooft 3,7 miljoen, onder meer voor het jeugdcomplex, een technisch manager, de spelersgroep en videoschermen en stoelen in het stadion. Wel onder één voorwaarde, zo schrijft de Chinees in een brief aan de ADO- directie: hij betaalt pas na de Chinese beursgang van zijn bedrijf United Vansen. Dit verrast ADO volledig: als het van een beursgang afhangt, kunnen we niks, zo is de teneur binnen de club. De voorwaarde verdwijnt dan ook weer snel van tafel in latere correspondentie met Wang. Aan het einde van de zomer ondertekent de Chinees een brief waarin staat dat hij in drie termijnen (september, november, december) betaalt. Maar United Vansen staat nog altijd niet genoteerd aan de beurs. Geld ophalen met de aandelenuitgifte is dus ook niet gelukt. "Het kan zijn dat de beursgang de reden is dat hij niet betaalt, maar zèg dat dan", klinkt het geïrriteerd binnen de club.

Najaar '15
Wang praat niet graag, dat is inmiddels duidelijk. Het is steeds gissen naar de ware motieven van de eigenaar. Wat wil hij nou met z'n club? ADO en het Chinese voetbal moesten toch vooruit? Vooralsnog gebeurt dat slechts mondjesmaat. Wang heeft 1,5 miljoen euro in de club gestoken. Alsof hij een vette Ferrari gekocht heeft maar de bolide bewegingsloos in de garage laat staan.

December '15
Met het verstrijken van de deadlines in september, november en december groeit de paniek op het Forepark. Wang betaalt weer niet. Maandag 7 december is het alarmfase 1, acute geldnood dreigt. De club pakt eigenaar Wang publiekelijk aan, in een persconferentie. Veel kenners zien dit als een miskleun: Chinezen pikken dit niet. Zulke gevoelige kwesties handel je af achter gesloten deuren. Duidelijk is wel dat ADO elders zijn centen vandaan moet halen. En de gemeente - invloedrijk vanwege een 'gouden aandeel' - moet vrezen voor de zoveelste steunoperatie. Peking bellen heeft ook in die dagen weinig zin. Zowel club als gemeente komt er niet door. Voor Chun Li een bekend gegeven: "In het najaar van 2014, toen de aandelen betaald moesten worden, heb ik hem honderden keren gebeld", zegt de Chinese ondernemer die bemiddelde bij de verkoop.

Het is een vast patroon. Ook nu belooft de Chinees snel naar Den Haag te komen en de portemonnee te trekken, maar het geld komt weer niet. Het verrast de Hagenaars niet eens meer: opnieuw loze beloftes.
Wang drijft de Haagse clubleiding tot wanhoop, politiek en supporters beginnen zich te roeren, roepen op om de club terug in 'Haagse handen' te nemen. ADO wordt aan het lijntje gehouden. Wel stuurt Wang senior zoon en zegsman Terry naar Den Haag. Dat is lastig zaken doen. Al is het maar omdat het volstrekt onduidelijk blijft of de boodschap aankomt bij papa Wang. Dan haalt Wang plotseling snoeihard uit in enkele interviews. Zijn stelling: ADO moet niet zeuren.

De club krijgt pas centen als er degelijke plannen liggen. Maar hij laat het echt niet zover komen dat ADO onder curatele komt van de KNVB, sust Wang. De tirade valt totaal verkeerd in Den Haag. Wang is overal van op de hoogte: alle managers gaven uitgebreide presentaties, foto's van de bouw van het jeugdcomplex krijgt hij netjes per mail, ook de buisinessplannen liggen in Peking. En over de centenkwestie: Wang Hui zette zelf zijn handtekening onder de deal om 3,7 miljoen euro te storten, blijkt uit correspondentie. Inmiddels zit ADO toch in categorie één, is Wang nog maar eens per brief verteld. Voor ADO-directeur Wigt is de soap reden om met zijn portefeuille te zwaaien. Bittere ironie: Wigt werd rijk door de verkoop van een goedlopend incassobedrijf, maar moet nu achter het geld van zijn eigen baas aan.

En nu?

 Is er nog hoop? Binnen de club heerst nog geloof in een goede afloop. Als Wang Hui dit weekeinde, wonder boven wonder, toch nog betaalt. Als er een paar wedstrijden gewonnen worden. Dan kan de sfeer zomaar omslaan, is de vurige wens: "De jubelstemming van de begintijd is weggeëbd", zegt Wigt, "maar we moeten die draad weer proberen op te pakken, dan kan er nog altijd iets moois ontstaan." Hij moet wel: ADO heeft geen keus. Eigenaar Wang is de baas en zolang je niet kunt bewijzen dat een grootaandeelhouder zijn 'kindje' doelbewust de vernieling in helpt, is er ook geen juridische route om van hem af te komen. Het devies blijft dus: afwachten en duimen. Een trip naar China zit wel in de pijplijn. Een plotselinge storting lost slechts een fractie van de problemen op: voor nu zou er dan wat lucht zijn, maar de vertrouwenscrisis blijft.

Ondertussen mag ADO vooral niet meer rekenen op extra yuans uit het Oosten. Hand op de knip houden is dus het devies, geen centen uitgeven die nog niet binnen zijn en snel andere inkomstenbronnen aanboren. Dit terwijl potentiële sponsors, zeker de Chinese, voorlopig geen trek hebben om zich aan de club te verbinden. Eerst maar eens zien hoe de Chinese droom, die voorlopig vooral een fata morgana is, uitpakt