Op de bank of in de spelersbus, overal lezen zij

"Bij ADO zijn we een uitzondering"

In bed, op de bank, in de spelersbus, ze doen het óveral. Materiaalman en fysiotherapeut bij ADO Den Haag, Edwin Coret (56) en Rob Ravestein (64), hebben een - voor de voetbalwereld - ongebruikelijke hobby: Lezen.

 

 

tekst: Stan Wagtman

 

De twee, allebei al een jaar of twintig werkzaam bij ADO Den Haag, lachen gedurende het interview geregeld om zichzelf. Wie jaren geleden had gedacht dat zij boekengek zouden raken, was voor gek verklaard. "Ik las nooit boeken. Soms probeerde ik het, maar dan legde ik ze snel weg", aldus Ravestein. Coret: "Boeken las ik voor m'n studie. Verder dan dat kwam ik niet."

 

Tot ze, afzonderlijk van elkaar, een boek in hun handen gedrukt krijgen. Ze beginnen met lezen en kunnen sindsdien niet meer zonder. Beiden hebben dankzij hun passie inmiddels vele honderden boeken, van thrillers tot romans. Coret: "We lezen van alles. Ik wissel boeken met diepgang af met leuke verhalen. Bij Rob moet er altijd een verhaal in zitten en het waarheidsgericht zijn."

 

Het gebeurt hem niet bij elk boek. Maar soms, bij een écht goed boek zoals Pilaren van de aarde, verliest Rob Ravestein zich er compleet in. "Dan waan ik me bijvoorbeeld in de middeleeuwen. Het klinkt gek, maar ik heb daar gezichten en beelden bij. Bij een goed boek kan ik er helemaal in opgaan", zegt Ravestein, die wordt aangevuld door vriend en collega Edwin Coret. "Zo zit ik ook in mijn boeken. Heerlijk."

 

 

Haruki Murakami

Met een glinstering in hun ogen vertellen Ravestein en Coret over de schrijvers van de parels die ze lazen en wat hen er zo aan fascineert. "De beste schrijver is in mijn ogen Haruki Murakami. Hij kan een boek schrijven over een man in een put. Dat kan niet interessant zijn, denk je. En toch verlies ik me daar compleet in", zegt Coret, tikkend op een boek van de Japanse schrijver. Ravestein: "Joël Dicker staat bij mij op één. Maar Wilbur Smith vind ik ook een geweldige schrijver. Het eerste boek dat ik las, was van hem. Dat heeft me aan het lezen gezet."

 

 

Zo enthousiast als de twee over hun favoriete boeken praten, zo hebben ze het er ook onderling over. Constant raden ze elkaar werken aan. "We delen onze passie. Dan heb ik er weer één gelezen waar ik niet over uitgesproken raak en zeg ik dat Rob die moet kopen. Uitlenen? Nee, dat doen we niet. Man, een boek is zo'n rijk bezit. Dat wil je zelf in je boekenkast hebben", zegt Coret.

 

 

 

 

Uitpluizen

Ravestein: "Ik ga twee of drie keer naar een boek kijken in een boekenwinkel voordat ik hem koop. Dan sta ik te kijken naar de prijs, dikte en waar het boek over gaat. Soms maak ik een foto en ga ik op internet wat zitten uitpluizen, terwijl ik al weet dat ik het boek ga aanschaffen. Het is het spel van het kopen, allemaal voor de ervaring."

 

 

De ervaring van het lezen zelf zorgt in ieder geval voor rust, zo vertelt Ravestein. "Het is ontspannend. Ik kan bijvoorbeeld niet slapen voordat ik een hoofdstuk heb gelezen. Ik word geregeld wakker met een boek op mijn buik, omdat ik tijdens het lezen in slaap ben gevallen, haha." Coret: "Er komen in de voetbalwereld veel prikkels op je af. Dertig van die jonge gasten in de bloei van hun leven om je heen. Door te lezen vergeet je alles even."

 

Hoewel de twee ook op de club over hun passie niet uitgesproken raken en Coret in de spelersbus vaak leest, zijn er bij ADO geen mensen met wie ze dat kunnen delen. Coret: "Nee, Rob en ik zijn een uitzondering. Van vroeger weet ik dat Geert den Ouden veel las, net als Timothy Derijck, Maurice Steijn en Robert Zwinkels. Maar een boek lezen is voor de huidige generatie misschien toch te oubollig. Ik zie het niet gebeuren dat er bij ADO massaal wordt gelezen."

 

Realistischer is misschien dat een van de ADO-spelers ooit zelf met een boek komt. "Van Thomas Verheydt zou ik wel een biografie willen lezen. En van Michiel Kramer ook. 'Ik gekke Michiel' als titel, zoiets", zegt Ravestein lachend. Een grinnikende Coret: "Ik heb een dagboek bijgehouden van toen Alan Pardew trainer was. Daar kun je ook een boek over schrijven."

 

 

Maar tot het zover is, blijven de twee naar nieuwe pareltjes van thrillers of romans voor in hun boekenkast zoeken. Ravestein: "Ik heb een aantal foto's in mijn telefoon staan van boeken die ik wil kopen als ze uit zijn. We kijken er allebei al naar uit om weer naar Paagman te gaan. Het is prachtig om een boek te ruiken, voelen en dan te kopen." Coret: "Om ons er daarna in te verliezen."