Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 16-03-2005 19:35:00

Onherkenbaar ADO in een dalletje

De lente stormde woensdag Nederland binnen, maar het voorjaar prikkelde ADO Den Haag niet tot een sprankelende voorstelling in het Zuiderpark. Integendeel, de ploeg van trainer Frans Adelaar leek veeleer aan de winterslaap begonnen. De wil was er tegen Heerenveen misschien wel, maar het voetbal leek nergens naar. De evenmin imponerende Friezen profiteerden met 0-2 optimaal.

ADO liet een uitgelezen kans liggen om zich definitief aan de gevarenzone te ontworstelen. Bij winst zouden de Hagenaars op 29 punten zijn gekomen, met nog negen wedstrijden voor de boeg een geruststellend aantal. Nu blijft het gat met de 'staartploegen' voorlopig nog overbrugbaar. Vooraf dichtte de thuisploeg zich kansen toe tegen Heerenveen, waarvan 'uit' nog schlemielig was verloren met 1-0. Bovendien had de formatie van Gertjan Verbeek drie keer achter elkaar een nul geïncasseerd, wat doorgaans het zelfvertrouwen behoorlijk ondergraaft.

Een juiste inschatting, maar ADO bleek gisteren zelf ook volledig de weg te zijn kwijtgeraakt de afgelopen weken. In de maand februari werd de ploeg nog alom geroemd vanwege het leuke, frisse voetbal. Dat leverde bovendien in vijf duels elf punten op. ADO keek niet meer naar beneden, maar naar boven. De nederlaag afgelopen zondag tegen PSV, tenslotte de superieure koploper, leek nog een 'logische', ook al was het verweer toen wel erg pover.

Frans Adelaar is er de man niet naar om snel in paniek te raken en dat is maar goed ook. Want wat zijn elftal tegen de nummer zeven van de eredivisie liet zien was eufemistisch uitgedrukt beneden peil. En Adelaar was de eerste om het toe te geven. "Qua strijd en beleving kan ik het elftal weinig verwijten. Voetballend was het niet best, nee. We moeten vooral rustig blijven. Ik weet dat deze ploeg kan voetballen, dat hebben die jongens al laten zien. We moeten terug naar de basis, simpel spelen."

Alle goede bedoelingen ten spijt lag net als tegen PSV ook gisteravond de bal weer erg snel achter doelman Dorus de Vries. Had Ji-sung Park nog zes minuten nodig om hem te verschalken, Mika Väyrynen scoorde al na welgeteld drie minuten en 37 seconden. ADO maakte direct een zwaar aangeslagen indruk en had twintig minuten nodig om die klap te boven te komen. De thuisploeg nam gaandeweg het heft wel in handen, maar combineerde zo slordig en in zo'n laag tempo dat Heerenveen nooit onder druk kwam te staan. Uit pure armoede werd regelmatig gekozen voor de hoge bal richting Den Ouden en Edson (voor het eerst in de basis), maar in de lucht heerste Petter Hansson als een vorst. Alleen de actieve Cedric van der Gun onttrok zich met een paar aardige acties nog een beetje aan de malaise.

In de tweede helft pakte ADO de zaken iets energieker en overtuigender aan. De jonge Wesley Verhoek (voor de tegenvallende Edson) zorgde met zijn snelheid voor meer dreiging. Een keer bracht hij Geert den Ouden fraai in stelling voor het doel, maar de lange Rotterdammer schoot naast. Juist toen ADO zich op leek te gaan maken voor het slotoffensief, sloeg Heerenveen nogmaals toe. Saeijs vergaloppeerde zich tegen Samaras en de toegekende strafschop was wel aan Arnold Bruggink besteed, 0-2. Nota bene het duizendste tegendoelpunt van ADO in de eredivisie. Die treffer doofde het laatste restje geloof in een gelijkspel. Tot groot ongenoegen van de 6600 getrouwen in het Zuiderpark, die hun Haagse helden op een pittig fluitconcert trakteerden.