Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 30-07-2002 21:55:00

Nuchtere Drent in het drukke westen

Dat Roy Stroeve er vorig seizoen zeventien inschopte namens Heracles, was ze bij ADO Den Haag niet ontgaan. In Almelo kon hij ook tekenen, maar de ambitieuze Stroeve (25) zag meer heil in een Haags av

 

door Jos Pak

Waar de nuchtere Drent bij Sparta nooit echt aan de bak kwam, wil hij nu bewijzen dat hij goed kan voetballen.

DEN HAAG | "Wil je m'n litteken even zien?". Niet dat Roy Stroeve trots is op het zichtbare bewijs van de ingrijpende operatie aan zijn linkervoet, maar het verhaal er achter is eigenlijk te bizar om waar te zijn. Vandaar.
Het is inderdaad een jaap om u tegen te zeggen. Op de wreef van zijn 'linker' zit een ritssluiting van een centimeter of twaalf. De medische ingreep had niet veel later moeten gebeuren, anders had Stroeve het betaald voetbal direct vaarwel kunnen zeggen.
Even terug naar het jaar 2000. Sparta heeft ternauwernood de nacompetitie weten te ontlopen en 'viert' dat met een weekje Curaçao. Roy Stroeve, eerstejaars Spartaan, maakt ook deel uit van het gezelschap. Zoals alle spelers geniet hij van de zon en de zee. Heerlijk om zo een bijna rampjaar te besluiten.
Helaas, dat blijkt een paar maanden later schone schijn. In de voorbereiding op het nieuwe seizoen krijgt Stroeve een schop op zijn linkerenkel. Op zich niks bijzonders, dat gebeurt zo vaak. Maar in dit geval is het een trap met gevolgen. De enkel wordt steeds dikker en pijnlijker. Artsen tasten in het duister. Hij belandt in het ziekenhuis, krijgt de zwaarste antibiotica, valt daardoor twee kilo per week af. Het effect: nul. Er worden scans gemaakt waarop niets te zien is. "Ik zat pas echt in de put toen ze zeiden dat ik misschien een ingrijpende operatie aan m'n kuitbeen zou moeten ondergaan, waardoor ik tien tot vijftien procent van het spierweefsel zou kwijtraken". Zover kwam het voor Stroeve gelukkig niet. Uiteindelijk wordt besloten om de 'linker' open te maken. En wat komt er behalve een heleboel viezigheid te voorschijn? Een zeeëgel-naald! "Ik heb hem als trofee in een potje met sterk water thuis staan. Het is nog steeds ongelofelijk dat ik niks heb gemerkt toen ik er op trapte. Die naald heeft er een tijd ingekapseld gezeten tot 'ie als het ware werd geactiveerd door die schop".
Zijn been was net op tijd gered, maar het seizoen was door het lange herstel wel direct naar de filistijnen. "M'n linkerbeen was gekrompen. Pas bij de nacompetitie was ik weer fit. In m'n eerste jaar Sparta ging het ook al niet lekker. Na een half jaar stapte trainer Everse al op, en van Roks kreeg ik geen kans".
Zo belandde Stroeve bij Heracles. "Na een uur waren we er al uit. Ik wilde per se voetballen. Ik kon ook naar Emmen, maar ik vond het niks om terug te gaan naar de club waar ik was begonnen. Bovendien kon ik bij Heracles gaan spelen op de positie die me het best ligt, kort achter de spitsen".

Debuut

Ooit beleefde Roy Stroeve een droomstart in het betaald voetbal. Als 17-jarige debuteerde hij in het eerste van Emmen. Tegen Heracles. Voor hem een wedstrijd om nooit te vergeten. "Na 65 minuten was ik op, maar toen had ik wel gescoord. Het werd 1-1". Folkert Velten produceerde de gelijkmaker. "Die kwam ik vorig jaar weer tegen toen ik in Almelo ging voetballen".
Het daarop volgende duel viel hij in, tegen Excelsior met Mario Been nog in de gelederen. En weer was hij trefzeker. "Toen had ik direct moeten stoppen, op m'n hoogtepunt", zegt hij lachend.
Roy Stroeve - tenger postuur, 68 kilo en prachtige o-benen - is geboren en getogen in Emmen. Het eerste shirt dat hij droeg was van Bargeres. In de B-tjes werd hij gescout door Emmen, dat wel wat zag in 'dat kleine mannetje dat altijd met de bal ging lopen'. "Jan de Jonge was toen hoofd opleidingen. Daar heb ik goed mee samengewerkt, veel van geleerd. In m'n eerste jaar bij de A-junioren heb ik nog een week stage gelopen bij PSV, maar ik koos voor Emmen. Die stap naar Eindhoven zou veel te groot zijn geweest". Zijn vader Herman ('M'n grootste fan, maar hij is ook heel kritisch') adsviseerde hem bij die keuze. "Hij is zelf ook spits geweest, heeft nog in de hoofdklasse gespeeld. Hij kon destijds naar PECZwolle, maar heeft die stap nooit gemaakt. Hij was net zo'n speler als ik. Geen type stormram".
Van zijn zeventiende tot zijn 21-ste speelde Roy Stroeve bij Emmen. Maar pas in zijn laatste seizoen veroverde hij een basisplaats. Achteraf zegt hij dat dat te lang heeft geduurd. "Ik vond mezelf er eerder klaar voor. Maar ik moest concurreren met Van Oostrom, die toen topscorer was in de eerste divisie. Pas toen hij geblesseerd raakte kreeg ik m'n kans. In de nacompetitie maakte ik er vier in zes wedstrijden".

Avontuur

Dat alarmeerde Sparta, nu drie jaar geleden. Hij tekende voor vier jaar. Een nuchtere Drent verkaste naar het drukke westen, maar het avontuur werd dus niet wat hij er van had verwacht. "Op het laatste moment gaf Sparta aan het eind van vorig seizoen toch aan dat ze me terug wilden. Ik heb nog een gesprek gehad met Rijkaard. Hij zou blijven en ik zou een echte kans krijgen. Een dag voor mijn vakantie kreeg ik te horen dat er grote financiële problemen waren en dat Rijkaard vertrok. Toen had ik geen zin meer. Op dat moment meldde ADODen Haag zich. Een club met ambitie en goeie spelers, we waren er snel uit. Ik wil graag in de eredivisie spelen en ik denk dat we daar met ADODen Haag kunnen komen. Ik heb er zin in, wil genieten. Ik wil er de komende jaren het maximale uithalen. Ik heb te lang stilgestaan".