Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 28-09-2009 20:05:00

Nu.nl: ADO is old skool Feyenoord

Laten we het niet al teveel over Feyenoord en Ajax hebben, maar de columns op Nu.nl zijn al anderhalfjaar hilarisch en zeker de moeite waard!

Om beurten verdedigen Feyenoorder Jurryt van de Vooren en Ajacied Menno Pot de eer van hun club in de columntwist ‘De Klassieker’. Jurryt is de enige Nederlander die ooit afstudeerde op Feyenoord. Menno schreef de eerste Nederlandse roman (Vak 127) met fanatieke Ajax-supporters in de hoofdrol.
 

Beste Jurryt,

Heb ik weer. Eindelijk is het Ajax-héden weer eens leuk, krijg ik van mijn penvriendin te horen dat ik in het verleden leef, omdat ik vrouwenvoetbal net zoiets vind als synchroonzwemmen voor mannen.

Qua voetbalcultuur zou ik inderdaad graag in het verleden leven. Kon ik maar met mijn vingers knippen en De Meer terug toveren.

Seizoenkaartje vakkie G. Negen Nederlanders in Ajax-1, waarvan minimaal zeven of acht uit de eigen jeugd. Uit duizenden herkenbaar voetbal. Oude stadions. Staantribunes. Geen combi’s.

Opgestroopte mouwen

Weet je wat ook zo leuk was, vroeger? Dat de oude Ajax-versus-Feyenoord vooroordelen nog klopten. In Ajax-1 speelden Amsterdamse blufgozertjes met een fluwelen techniek en veel bravoure. Bij Feyenoord speelde werkvolk. Opgestroopte mouwen, je kent het.

Ik heb me kapot gelachen om die gasten. Van Gobbel. Die kon geen bochtjes, weet je nog? Of Henk Fräser (Fräsert), die ooit een speler van Zwolle een carrière-beëindigende doodschop wilde geven, maar langs zijn slachtoffer vloog en tot stilstand kwam tegen een reclamebord. Enkel gebroken.

John de Wolf: de laatste Neanderthaler! Die wílde wel schoppen, maar kon Pettersson en Bergkamp domweg niet raken. Of Joop Hiele! Die wilde ooit eens ver uittrappen in Volendam, maar knalde de bal loeihard tegen het achterhoofd van Sjaak Troost.

Toen die weer bij zijn positieven kwam, vernam hij dat hij een historische eigen goal had gemaakt. Regi Blinker (Blinkert) dribbelde altijd heel druk (ik zie die dreads nog dansen), maar eigenlijk kwam hij nooit ergens langs.

Humor. Na een bezoekje aan het Olympisch Stadion zei hij ooit eens: “We deden twintig minuten goed mee. Jammer dat we uiteindelijk toch weer voor lul stonden.”

Echt

Toen waren Ajacieden nog echt Ajacieden en Feyenoorders nog lompe sukkels, die je tijdens de wedstrijd héérlijk kon haten, maar na de wedstrijd gierend kon uitlachen. Vaste prik. Ik nam altijd de Ajax-samenvattingen van Studio Sport op, op een speciale videoband.

Honderd keer de goals terugspoelen, maar ook de momenten waarop Van Gobbel met bal en al over de achterlijn rende, of Bergkamp De Wolf drie keer om zijn as liet tollen voor hij op zijn bips viel.

Wat dat betreft is er veel veranderd. Vergelijk Emanuelson en Van der Wiel met Fer en Wijnaldum. Prima jongens, maar zo áárdig! Elkaars tegenpolen zijn ze niet meer. Het maakt geen moer uit of je nou uit Damsko of Roffa komt.

Ze zouden zo samen een hiphopplaatje kunnen opnemen. Voetballers en voetbalclubs gaan wereldwijd steeds meer op elkaar lijken, en ja: dat vind ik jammer (tip: voor een blij gevoel elke dag even kijken of Football Culture nog een nieuwe voetbalfoto geplaatst heeft – die site is briljant. Si-mon Kiste-ma-ker!).

Oldskool

Gelukkig kon ik dit weekend tegen ADO Den Haag mijn hart ophalen. Die ploeg is tegenwoordig Feyenoorder dan Feyenoord. Ik vind Fer en Wijnaldum hartstikke aardige jongens, en nog tamelijk goede spelers ook, dus daar kun je als Ajacied geen fluit mee.

Maar figuren als Pascal Bosschaart en Danny Buijs zijn oldskool-Feyenoord. Als supporter vóel je dat: van Bosschaart, Buijs, maar ook Nicky Hofs en Theo Lucius wist ik al dat ze Feyenoorders waren voordat ze het daadwerkelijk werden.

Stijn Vreven, Patrick Pothuizen en Gregoor van Dijk zijn ook Feyenoorders. Opgefokt. Lomp. Ajax-publiek heeft daar een antenne voor: ah, kijk, die nummer 6, dat is er eentje! Als we die een halfuurtje gek jennen, dan gaat-ie eraf met rood.

En het mooie is: de weerzin is altijd wederzijds. Je vóelt dat die voetballers ook een hekel aan Ajax hebben. Het is steevast een type jongen dat de kunst niet beheerst om minzaam en uit de hoogte over dat vreselijke Ajax te praten. Ze beheersen alleen de underdog-modus. En dat vinden wij dan weer leuk.

Helaas is dat type oldskool-Feyenoorders een uitstervend ras, zoals de oldskool-Ajacied (Robbie de Wit, Schip, Bassie en Bossie, Roy, de broers Wietsje) ook een uistervend ras is. Kun jij je er niet hard voor maken dat Bosschaart en Buijs worden teruggehaald naar De Kuip, en dat Gregoor van Dijk wordt aangetrokken? Dan herleven de tijden van Van Gobbel, De Wolf en Fräser – en geef toe: dat wil ik niet alleen, dat willen jullie ook.

Mazzel!

Menno