Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 15-08-2015 11:35:00

Niet de mooiste? Dan de knettergekste

Waar alle reacties op de achterwaartse hakvolley (met dubbele flikflak) van Martin Hansen, vond ik die van Jeroen Zoet denk ik het grappigst.

Het was allemaal net gebeurd in Den Haag. De keeper van PSV keek erg beteuterd. De verslaggever van Omroep Brabant daarentegen was laaiend enthousiast, vast belsoten om Jeroen Zoet enigszins te laten lachen om wat net gebeurd was. "Zeg, heb jij ooit in je leven zo'krankzinnig, curieus, absurd, mesjogge, bizar, doldwaas doelpunt om je oren gekregen? "

Zoet bleef doodernstig en zei: "Die tweede goal bedoel je?"
Wat volgde was een gortdroge analyse van de slotfase, waarin PSV "teveel achteruit liep", en ADO "oppurtunistisch ging spelen". Zoet vond dat PSV niet steeds 'de voetballende optie' had moeten kiezen. En ja, toen maakte Hansen inderdaad die achterwaartse hakvolley met dubbele flikflak  (en binnenwaartse schroef). Jeroen Zoet, nog steeds zonder een spier te vertrekken: 'Ja, en dan verliezen wij hier dus twee punten. Balen.'

Het is lastig te bepalen wat je precies moet doen wanneer je zojuist een wonder hebt gezien. Je zag het gelijk op die prachtig ontploffende tribunes in Den Haag. Mensen duikelden over elkaar heen van gekkigheid. Niemand wist waar hij naartoe moest met zijn ongeloof. Midden Noord was één heerlijk chaotische scrum. Hansen zelf vergat om in de geest van Jan van Grinsven een onhandige koprol te maken, iets wat hij ongetwijfeld van plan was, in al zijn dromen voorafgaand.

Toen de ADO keeper zelf om een eerste reactie werd gevraagd, begon hij in een staat van verwarring eerst over het 'teambelang'. Daarna zei hij dat hij het liefst om zijn keeperskwaliteiten wordt herinnerd. Weinig kans, Martin.

De laatste dagen hoorde je steeds de vraag of dit nou het mooiste doelpunt ooit in Nederland. Nee, zeggen de sceptici, want daarvoor zat er een te grote dosis mazzel bij. Een kulredenering.

De omhaal van marco van Basten in 1987, alom beschouwd als de mooiste aller tijden, was ook niet gespeend van geluk.
Atletisch gezien was die omhaal perfect natuurlijk (dus geen geluk), maar hangend in de lucht dacht Marco heus niet: 'Zo die ga ik eens eventjes in de rechterkruising prikken.'
De weergaloze baan van het schot was grotendeels mazzel. Een aspect wat niets afdoet aan de schoonheid of genialiteit van een wonderdoelpunt.

Marco van Basten blijft Marco van Basten, maar bij Martin Hansen klopte werkelijk alles. De minuut, de unieke uitvoering, het feit dat hij godbetert een keepershirt droeg. Bovendien: we hadden het allemaal heel erg nodig, zo'n moment, juist in dit depressieve tijdperk van we tellen niet meer mee.

Langzaam lijken we te verdrinken in al die doodserieuze beschouwingen over de staat van ons voetbal.
Dat is prima en soms terecht, maar het het is niet waar het voetbal werkelijk om draait natuurlijk. Voetbal draait om hoop en verwachting. Om iets te zien waar je heel blij van wordt, zelf - of juist- als je de 2336 keer hioervoor genadeloos teleurgesteld bent.
Voetbal draait om verhalen die je tot in de eeuwigheid kunt doorvertellen. Verhalen over een keeper die in de 95e minuut mee naar voren komt bijvoorbeeld, bij 2-1 achter tegen PSV, en die vervolgens scoort met een achterwaartse hakvolley met dubbele flikflak en een binnenwaartse schroef, hard en loepzuiver in de lange hoek. 
Als dit niet de mooiste goal was uit de geschiedenis van de eredivisie, dan was het zeker de knettergekste.

 

Sjoerd Mossou