Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 28-12-2015 21:23:00

Nadia van Beerschoten van ADO Den Haag op weg naar Tanzania

Ze staat officieel "onder contract" bij ADO Den Haag Vrouwen maar zal dit seizoen geen enkele wedstrijd in de eredivisie spelen. In plaats daarvan stapt Nadia van Beerschoten (22) op 3 januari op het vliegtuig naar Tanzania. Voor de ervaring van haar leven. Vermoedelijk stopt ze helemaal.

Door Klaas-jan Droppert
 

Foto (copyright) Neal McClimon

Van Beerschoten staat onderhand wel te popelen. "Op 3 januari vlieg ik naar Tanzania om voor zes weken in een ziekenhuis te helpen. Dit wilde ik altijd al een keer doen. Ik heb iets met Tanzania. Familie woont er en mijn moeder is er al eens geweest. De vele verhalen en foto"s maken me nieuwsgierig," zegt de verdedigende middenvelder.

Toch was de trip naar Tanzania  aanvankelijk niet gepland voor Van Beerschoten, die op 15 december haar diploma verpleegkundige aan de Hogeschool Utrecht ontving. Ze zou juist, nadat ze van juli tot november haar stage bij het Universitair Medisch Centrum in Utrecht heeft gelopen en toen ook niet beschikbaar voor ADO was, weer gaan voetballen. "Bij ADO Den Haag, dat was de afspraak. Maar toen kwam de kans om naar Tanzania te gaan. Voor mij is het nu of nooit. Als ik weer zou gaan voetballen of hierna een baan zou krijgen, zou het er nooit meer van komen. Dat gold ook voor mijn stage bij het UMC. Ik had die al uitgesteld om vorig seizoen bij ADO Den Haag te kunnen voetballen, maar je moet toch een keer afstuderen. En als ik nog meer vertraging zou oplopen, is de kans  op een baan ook kleiner."


Andere ziekten
Maar een baan is voor later, want eerst volgt er een bijzondere ervaring. Komende zondag dus vertrekt ze naar Dar es Salaam om zes weken in het Muhimbili National Hospital te gaan meehelpen. "Wat ik ga doen, is nog niet helemaal duidelijk. Ik laat het een beetje op mij afkomen. Het hangt ook af van hoeveel initiatief ik neem. Dan kan je namelijk meer doen. Daarom heb ik een beetje Swahili geleerd om nog beter te kunnen communiceren. Ik verwacht wel patiënten met heel andere ziekten tegen te komen. Met malaria, andere tropische ziekten of HIV. Daarop zal ik me voorbereiden. Bovendien verwacht ik dat ze er zuinig met materiaal omgaan omdat ze daar veel minder dan in Nederland van hebben. En verder is het in Afrika zo, dat de persoonlijke zorg vaak door de familie wordt gedaan. Daarin moet je, anders dan in Nederland, als verpleegster een beetje afstand houden. Het is vooral observeren, analyseren en rapporteren."

Ze zegt enorm veel zin in de meewerkstage te hebben. "Dit wordt de ervaring van mijn leven.  Ook al omdat het eigenlijk de eerste keer is, dat ik helemaal alleen op reis ga. En dan ook nog eens buiten Europa. Of het veilig is voor een 22-jarige Nederlandse blondine? Ik woon in een studentencomplex, maar het is me afgeraden om "s avonds alleen over straat te gaan. En ik heb het advies gekregen om altijd een taxi van deur tot deur te nemen."

Als ze half februari terugkomt, zou ze haar voetbalcarrière weer kunnen oppakken. Maar de kans is klein dat dit nog gebeurt. "Bij terugkomst ga ik op zoek naar een baan in de verpleegkunde. En dan wordt voetballen in de eredivisie wel heel moeilijk. Een beginnende  verpleegster werkt al gauw 32 tot 36 uur en heeft ook avond-, nacht- en weekenddiensten. Dat is met topvoetbal niet meer te combineren. Maar als ik terug ben, ga ik zeker nog een keer bij ADO Den Haag langs. Om met de trainers te praten en vooral om iedereen weer eens te zien, want ik mis mijn teamgenoten en het voetbal toch wel een beetje."