Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 30-05-2003 21:20:00

'Misschien wordt ADO Den Haag wel een topclub'

 

Na elf jaar keert ADO Den Haag volgend seizoen terug op het hoogste platform. Opvallend is de doorbraak van middenvelder Ferry Bodde. Die loopt praktisch synchroon aan de opmars van de club.

Tekst: Walter Nieuwkamp

 

Ferry Bodde baalt stevig voorafgaand aan de kampioenswedstrijd van ADO Den Haag tegen VVV. Hij kreeg een week eerder in het thuisduel met BV Veendam (0-0) zijn zevende gele kaart van dit seizoen. Daardoor moet hij deze vrijdag lijdzaam vanaf de kant toezien hoe zijn ploeg eindelijk officieel het kampioenschap van de Gouden Gids Divisie in de wacht sleept. Ook al speelt hij niet, de middenvelder is gespannen. De uren voor het beslissende duel brengt hij zwetend in de sportschool en op de fiets door. ‘Ik moest de energie echt kwijt’, verklaart Bodde. ‘Tijdens de wedstrijd loop ik constant rond. Wanneer ik niet speel, kan ik niet stilzitten. Zeker nu niet. Mirano Carillho is net als ik geschorst. Hij belde mij deze week en zei dat we gewoon gaan douchen, ook al spelen we niet. Hij is een beetje maf, maar ik ben het wel van plan te doen. Met een fles champagne spring ik eronder en dan sleur ik meteen wat bestuursleden mee.’

Het gewiekste plan kenmerkt de 21-jarige middenvelder. Want Bodde is ervan doordrongen dat hij in bijzonder goed vaarwater verkeert. Telkenmale beseft hij zijn voorspoed en probeert ook onverbloemd ervan te genieten. De afgelopen twee jaar gaat het crescendo met de geboren Delftenaar. Zó goed zelfs dat de Haagse supporters even vreesden dat zij aan het eind van het huidige seizoen afscheid zouden moeten nemen van de jongeling. PSV toonde immers interesse. Concreet werden de Eindhovenaren echter niet, waarop ADO gretig anticipeerde door de verbintenis met het talent open te breken en te verlengen tot medio 2006. ‘Toch wil ik ooit de overstap naar een topclub maken’, zegt Bodde. ‘Maar ik hoef alles niet zo snel. Voorlopig zit ik lekker bij ADO. Inmiddels heb een echt Den Haag-gevoel. De club straalt wat uit. De mentaliteit, de vechtlust en de Haagse bluf. Dat heeft wel wat, vind ik. De stad Den Haag trekt me sowieso heel erg. Ik woon er nu ook, samen met mijn vriendin. Het is echt gaaf om mee te maken hoe ADO opnieuw begint te leven.

Eindelijk mogen we weer, Ferry’, zeggen de supporters vaak tegen me. Al voor de winterstop werd ik geregeld aangesproken over eventuele promotie. De ADO-fans staan werkelijk te popelen om weer terug naar de eredivisie te gaan.’

Want elf jaar hebben de groen-gelen geduldig moeten wachten voordat zij weer op het hoogste niveau mogen uitkomen. Nadat de club organisatorisch de zaken langzaamaan op orde heeft gebracht, is de afgelopen twee jaar in rap tempo een elftal bij elkaar geschraapt dat met kop en schouders boven de rest in de eerste divisie uitsteekt. Als kroonjuwelen gelden enkele jeugdspelers, want de kweekvijver in het Zuiderpark bleek opeens bijzonder vruchtbaar. Sandro Calabro, Romeo Castelen, de vorige zomer naar RKC vertrokken Micahel van der Heijden en bovenal Ferry Bodde zijn de pronkstukken uit de Haagse opleiding. Voor Bodde zelf een verrassing, want als A-jeugdspeler vreesde hij nog einde oefening in Den Haag ‘De club speelde onder in de eerste divisie en stond er destijds om bekend eens in de drie jaar een jeugdspeler te contracteren. Ze legden Castelen vast en ik dacht: Shit, het is gebeurd met me. FC Utrecht toonde vervolgens interesse en ik had er eigenlijk wel oren naar, want bij ADO zou het waarschijnlijk nooit meer lukken. Maar de club bood plotseling ook mij een contract aan. Dat was een gemakkelijke keuze, want hier heb ik heel mijn jeugd gespeeld. Ik had mezelf nu flink voor mijn kop geslagen, wanneer ik anders had gekozen. Ik had dit absoluut niet willen missen’.

Bodde kwam intussen al twee keer uit voor Jong Oranje en zorgde dat topclub PSV met hem flirtte, maar de jongeling kijkt nog geregeld verbazingwekkend om zich heen. ‘Het is gaaf dit mee te maken. Ik ga met ADO naar de eredivisie, heel vreemd. Ook dat ik bij de selectie kwam, twee jaar terug, vond ik raar. En nog steeds wel. Opeens loop je tijdens de warming-up naast Peter Hofstede. Die zag ik vroeger altijd bij Studio Sport, ik heb zelfs nog voetbalplaatsjes van hem gespaard. Langzaam went het wel, maar ik had nooit gedacht dit te mogen beleven. En dat zulke grote namen zoals Rinus Israel en Lex Schoenmaker je trainers zijn, is prachtig’.

 

De vooruitzichten in Den Haag zijn heel aardig. Er staat een redelijk goede ploeg en over twee jaar ziet de club haar hartenwens in vervulling gaan. Dan beschikt ADO immers over een nieuw stadion. Volgens Bodde worden het dan ook topjaren voor de kersverse kampioen. Den Haag ligt voor op schema, want de club heeft de terugkeer op het hoogste platform een jaar eerder gerealiseerd dan gehoopt. Bodde fantaseert nog even verder op de rappa ontplooiing. ‘De eerste twee jaar in de eredivisie moten we overleven, maar wie weet. Misschien wordt ADO wel een topclub. Top Drie of zo. Als ik zoiets zeg, verklaart iedereen me altijd voor gek, maar hoezo kan dat niet? De organisatie is heel erg goed en er komt een prachtig stadion. Je merkt ook bij tegenstanders dat Den Haag weer leeft. Zij hebben zoiets van Oh jee, we moeten naar ADO. Ze krijgen weer angst.’