Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 21-11-2004 15:47:00

'Met die 2-0 gaat hier het gas, water en licht uit'

Geert den Ouden nam nog een slok in de catacomben van het Parkstad Stadion van Roda JC, wiste het zweet van zijn gezicht en staarde naar de grond. "Tsjonge, jonge", kon de lange aanvalsleider van ADO Den Haag er na de vermakelijke remise nog niet over uit.

"We hadden hier met drie punten weg moeten gaan. Maken we die 2-0 dan gaat hier het gas, water én licht uit. Nu kunnen we zelfs in de laatste minuut nog het deksel op de neus krijgen."

 

Het striemende fluitconcert dat na afloop van de tribune daalde, was enkel bedoeld voor de spelers van Roda JC die als een stel angsthazen over de spekgladde piste schreden. Na het bekerdebacle tegen Go Ahead Eagles (2-0) had Roda-trainer Wiljan Vloet sarcastisch voorgesteld de supporters hun geld terug te geven, maar dan uit de portemonnee van de spelers.
De rel die erop volgde werd in de kiem gesmoord, maar echt vreemd was het gisteravond niet geweest als de aanhang nu minimaal de helft (vanwege het puntje toch) van het entreekaartje had teruggeëist. In het kille Kerkrade viel Roda JC viel vies tegen, maar daarmee zou je ADO Den Haag schromelijk tekort doen.
De Hagenaars begonnen matig, herstelden zich razendsnel en regen terstond de kansen aaneen, voornamelijk in de eerste helft. Hoofdrolspelers in deze kansenklucht: Geert den Ouden en Sjaak Polak. "Het is lang geleden dat ik zoveel en zulke grote kansen heb gekregen", zocht Den Ouden zich suf in zijn geheugen. "In Zweden denk ik een keertje, maar toen maakte ik ze wél. Ik reken het mezelf aan dat ik maar een goal heb gemaakt. Het hadden er twee of drie moeten zijn. In de laatste minuten konden we geen bal meer vasthouden. En ik maar kijken op dat scorebord, 82ste minuut, 83ste minuut? Hoe lang nog?"

 

Doorgebroken

Over, naast of tegen de knuisten van keeper Kujovic, de ballen van Den Ouden misten allen precisie. En toen de aanvalsleider met de wat krakkemikkige motoriek ('Ja, het oogt misschien wat langzaam, maar weet je wel hoe moeilijk het bewegen is op zo'n glad veld?') zich een vrije doortocht richting Roda-doel had verschaft, was daar nog net even het geniepige 'pootje' van Ger Senden. "Ik was doorgebroken, het was dus rood", zat Den Ouden een heel eind richting van de waarheid. Scheidsrechter Braamhaar spaarde de aanvoerder van Roda JC met geel. De vrije trap leverde niets op. "Maar het zou flauw zijn om over de scheidsrechter te beginnen. We hebben 't zelf verknoeid, we hadden moeten winnen. Vooraf teken je misschien voor een punt bij Roda. Maar nu overheerst de teleurstelling."

 

Die was ook op het gezicht van Sjaak Polak af te lezen. De linkspoot, die weer alle hartstocht in de partij stopte, moet de kans vannacht nog een paar tegengekomen zijn in zijn dromen, of beter: nachtmerrie. De 66ste minuut: Jamie Smith zet scherp voor, Den Ouden lijkt in te tikken ('Ik kon er net niet bij'), keeper Kujovic lijkt even naar het toilet en Polak schrikt van het lege doel. In zijn dromen schuift Polak 'm d'r eenvoudig in, loopt juichend weg, knipoogt naar het scorebord (0-2!) en laat zich uitgebreid vertroetelen door zijn ploegmakkers. In werkelijkheid raakt Polak de bal niet lekker en kan in de Oost-tribune een Roda-supporter de bal dankbaar in de handen nemen. "Over, ja. Hoe het kan? Ik weet het niet. Ik had 'm denk ik niet meer verwacht, dacht dat Geert 'm wel zou maken. Stom. Ik had 'm moeten maken. Dan is het 0-2 en de wedstrijd gespeeld."

 

Ook in die fase kreeg Polak een joekel van een kans. Ditmaal aangespeeld door Den Ouden verscheen de Hagenaar vrij voor Kujovic. "Maar ik helde wat naar achteren, waardoor de bal net over de kruising ging."