Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 16-03-2012 20:08:00

Lex Immers: 'Mij zul je niet meer zo horen'

Lex Immers nog altijd onder indruk van rel rond vorige ADO Den Haag - Ajax

Het hoogte- en dieptepunt van het seizoen binnen een tijdsbestek van nog geen twee uur. Zo beschrijft Lex Immers zijn ADO Den Haag - Ajax van vorig seizoen Hij scoorde in de met 3-2 gewonnen wedstrijd, maar ging daarna in het supportershome over de schreef. Een jaar later, aan de vooravond van een nieuwe ADO - Ajax, blikt Immers nog één keer terug op die middag.

 

Door Yorick Roos

 

Terwijl hij naar het plafond kijkt speelt Lex Immers moeiteloos de wedstrijd van vorig seizoen in zijn hoofd nog een keer af. Alsof het duel gisteren is gespeeld, zo gedetailleerd beschrijft hij wat er die wedstrijd gebeurde. "Kubik scoorde de 1-0, Van der Wiel de 1-1. Toen kwam mijn moment. Een voorzet van Wesley Verhoek, die ik met rechts aannam en links onder Verhoeven doorschoot.

 

"Ik weet ook nog goed de teleurstelling na de 2-2 van Eriksen en de enorme blijdschap na de winnende van Derijck. Het was op dat moment echt een gekkenhuis, een explosie van vreugde. Een gevoel dat ik niet snel meer zal vergeten."

 

Ondanks de knappe zege is het niet het eerste waar veel mensen aan terugdenken bij de overwinning van ADO op Ajax. Er duikt namelijk al snel een filmpje op via internet waarop Immers na het duel te zien is op de bar van het supportershome roepend: "We gaan op jodenjacht." Het domineert de dagen erna de gesprekken.

 

"Vorig jaar ging het allemaal zo goed, we leefden echt op een wolk", blikt Immers terug. "Op een gegeven moment ga je denken dat alles wat je doet toch wel goed is, en dat je niets fout kunt doen. Dan win je ook nog eens thuis van Ajax, en dan wordt het allemaal te veel. Ik dacht: zo, nu kan ik eindelijk losgaan en wat dingen zeggen, met de gedachte dat je het doet in een privé-omgeving. Dat het gefilmd kon worden had ik geen moment verwacht.

 

Een hoogte- en een dieptepunt vlak na elkaar. De vraag aan Immers is welke van de twee het meest is bijven hangen. "Dat is voor mij toch het gedoe in het supportershome", meent hij. "Ik denk ook nog steeds dat het heel erg is opgeblazen. Mensen moet niet vergeten dat je soms iets in de emotie iets roept, wat je niet zo bedoelt. Dit had niets met de Tweede Wereldoorlog te maken. Op een gegeven moment zat ik met een Joodse instelling te praten die me wilde helpen, dat vond ik wel moeilijk. Gelukkkig ben ik door mensen binnen de club ontzettend gesteund. Vooral aan Dick Vierling (scheidend commercieel directeur, red.) heb ik heel veel gehad. Voor mijzelf was het pijnlijk, omdat ik vier wedstrijden heb gemist op een moment dat wij als ploeg enorm sterk waren. Dat vind ik echt een smet."

 

Een jaar na de hectiek heeft de ADO-speler de gebeurtenissen een plekje kunnen geven. "Ik word ouder en ben een stuk rustiger geworden. het jeugdige gaat er langzaam af, en dit zie ik echt als een jeugdzonde. Of dit het beeld wat mensen over mij hebben heeft veranderd? Dat denk ik niet. Zeker buiten het veld is iedereen heel amicaal tegen mij. Nee, naar Amsterdam zal ik niet snel gaan. Ik heb alles wat ik nodig heb hier in Den Haag, en als ik echt iets moet hebben haalt mijn vrouw het op. Wat dat betreft wil ik geen olie op het vuur gooien. Ik weet wat er is gebeurd, dan ga ik de confrontatie niet opzoeken. Het is goed zo."

 

Geen uitspattingen mee voor Immers dus, die zondag met andere belangen het veld opstapt tegen Ajax als vorig jaar. Was het toen een kwestie van mogen, nu moet ADO Den Haag punten pakken om weg te blijven van plek zestien. "We zitten in een lastige positie. Vorige week denk je goede zaken te doen door te winnen van Heracles, maar als je dan om half vijf de tv aanzet en ziet dat de concurrentie ook punten heeft gepakt, overheerst de oplichting dat je bij bent gebleven. Er komen voor ons nog lastige wedstrijden aan, tegen ploegen die voor 110 procent gemotiveerd zijn om te vechten voro de titel. Bij ons is de spirit ook helemaal terug. Als je wint van Ajax, kun je zelfs alweer voorzichtig naar boven kijken. Wat ik zelf doe als we zondag winnen? Ik drink een biertje, maak een praatje met de suppoters, maar je zult mij niets horen roepen, en al helemaal niet door een microfoon. Dat feestje vier ik thuis wel.