Leidse Bluf: Mens Erger Je Niet

Hij is *e*en van de kleurrijkste voetballers in de eredivisie. Het hart op de tong, altijd in voor een geintje. Tegelijkertijd is Randy Wolters een serieuze professional.

Jarenlang heeft de volksjongen uit de Leidse wijk De Kooi toegewerkt naar een terugkeer op het hoogste niveau. De aanvaller, die halverwege het seizoen door Go Ahead Eagles werd uitgeleend aan ADO Den haag, doet op geheel eigen wijze verslag van zijn belevenissen.

 

 

"Het was me het weekje wel, met drie competitieoverwinningen op rij. Met vier tot zes punten waren we al blij geweest. Dit was helemaal prachtig. 

 

De euforie in het stadion was zaterdag heel groot na de 4-3 tegen FC Groningen. Intern zijn we ook blij, maar beseffen we we ook dat we ons lang niet veilig hebben gespeeld. Met vier wedstrijden te gaan, waaronder zaterdag een zware tegen PSV, kan het nog heel gek lopen. 

 

 

Van mij mag het vaker voorkomen, drie wedstrijden in één week. Ik heb zeker geen hekel aan trainen, maar voor het echie spelen is leuker. Het is wel een beetje roofbouw op je lichaam, maar bij ons zie je dat de meeste jongens het goed kunnen volhouden. Dat geldt natuurlijk zeker voor mezelf, nu ik geen hele wedstrijden speel.

 

De voorbereiding ziet er altijd hetzelfde uit. Voorafgaand aan thuiswedstrijden eten we gezamenlijk bij een hotel in Nootdorp. Daarna gaan we naar het stadion om ons voor te bereiden. Soms is het een kwestie van de tijd doden. Dat doen alle spelers op hun eigen manier. "

 

Voetballers hebben de naam dat ze alleen maar muziek luisteren of op hun telefoon kijken, maar dat valt bij ons reuze mee. We hebben gelukkig ook spelletjesliefhebers. Sommige teamgenoten spelen voor de wedstrijd Mens Erger Je Niet. Met een groepje van vier doe ik de laatste tijd Parchís, de Spaanse variant daarvan. Dat heb ik via Marokkaanse vrienden leren kennen. 

 

 

Eén van de weinige rituelen die ik heb, ik dat ik kort van tevoren even het krachthonk in ga om mijn spieren op spanning te brengen. Vroeger moest ik altijd hetzelfde boxershort aan, of vlak voordat we het veld opgingen nog een keer naar de wc. Zulk bijgeloof heb ik niet meer zo erg. Als het een keer anders loopt raak ik niet de weg kwijt."