Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 26-12-2021 14:11:00

Laat 2022 het jaar van ADO-speler Kishna worden

"Winnaars geven nooit op en opgevers winnen nooit"

tekst: Jim van der Deijl

'Ricardo Kishna zet ADO Den Haag op 2-0 voorsprong tegen FC Dordrecht. Wat is het hem gegund. Na zoveel ellende eindelijk terug op het veld, eindelijk weer kunnen voetballen en nu zijn eerste doelpunt na zes jaar. Het is een genot om naar te kijken.' Zo klonk het radioverslag een paar weken geleden toen Kishna zijn eerste doelpunt in het shirt van ADO maakte. De trouwe fans zal deze worden absoluut delen, want als je het één iemand gunt, dan is het de 26-jarige Kishna wel. Na maanden blessureleed, schittert de voetballer weer.

Het is bij Kishna meer dan alleen de liefde voor de bal. Het is zijn passie, een 'way of life'. Zij gedrevenheid en talent worden al vroeg ontdekt. Als 10-jarige jongen plukt Ajax hem weg bij ADO Den Haag. In Amsterdam vliegen de vonken er vanaf, maar het vlammetje wordt ook geregeld gedoofd, door blessures. Keer op keer knokt Kishna zich terug. Na zijn debuut in de hoofdmacht van Ajax weet men het zeker. Deze balvirtuoos uit Den Haag wacht een grote toekomst. De aanvaller staat zelfs op een shortlist om Cristiano Ronaldo te vervangen bij Manchester United.

Tien jaar nadat hij de overstap van de Hofstad naar de Hoofdstad maakt volgt voor Kishna zijn internationale transfer. Geen Engeland, maar Italië. Het grote Lazio haalt de Hagenaar naar Rome. Zijn overgang is veelbesproken, maar het weerhoudt de ambitieuze Kishna niet. Zijn grenzeloos verlangen om de aller beste te worden steekt hij niet onder stoelen of banken. 'Je moet groot durven dromen en dat ook uit durven spreken', laat hij in 2016 optekenen in Voetbal International. 'Dat van mij is om de aller beste speler ter wereld te worden.'


De keiharde realiteit is dat Kishna vaker dan hem lief is wordt getroffen door blessures. Die vormen daarmee blokkades op de weg naar zijn droom. Keer op keer vecht de voetballer voor wat hij waard is, maar de 1168 dagen afwezigheid tussen 2017 en 2020 vallen hem zwaar. Zijn contract in Rome loopt af en in 2019 strijkt hij neer bij zijn eerste liefde, ADO Den Haag. Daar revalideert hij en volgt zijn rentree in november 2020.

 De acceptatie van het verlies van mijn droom kwam tijdens mijn herstel
'De droom van toen is weg. Dat vind ik jammer. Ik had wel echt de drive om richting de wereldtop te gaan. Dingen gebeuren met reden, vraag mij niet naar de reden. Maar het is niet realistisch om nu te zeggen dat ik binnenkort bij FC Barcelona speel. Dat is een pijnlijke constatering, omdat je er jaren aan gewerkt hebt. Dat de droom weg is, neemt niet weg dat ik nog steeds alles uit mijn carrière wil halen.'
Een echte voetbaldroom zegt Kishna op dit moment niet te hebben. Die droom van toen is afgestompt door blessures, tegenslagen en dagen in anonimiteit en eenzaamheid revalideren. Zijn eerste woorden na zijn rentree in november 2020 zijn veel zeggend. 'Ik ben blij en opgelucht dat ik me weer voetballer mag noemen.' Het klinkt als iemand die opnieuw leert lopen. 'De acceptatie van de droom die in rook is opgegaan is tijdens mijn herstelperiode wel gekomen', bekent Kishna.

Inmiddels speelt de 26-jarige aanvaller wekelijks zijn wedstrijden in het shirt van ADO Den Haag. 'Ik leef van dag naar dag en zie wel wat er komen gaat. Ik ben blij dat ik fit ben en weer kan voetballen', vervolgt de aanvaller. Toch denkt hij al stiekem na over wat hij gaat doen na zijn carrière. 'Zoiets als wat jij doet lijkt mij wel wat. Presentator en praten over voetbal. Of analist in een voetbalpraatprogramma. Ik vind Affelay het momenteel goed doen. Die zegt wat hij vindt. Maar voor het zover is, nog lekker voetballen. Als ik stop wil ik misschien ook eerst nog een wereldreis maken.'

Dromen geven kracht om naar het ultieme verlangen te groeien. Al zijn kracht is de afgelopen jaren opgegaan in herstel en revalidatie. Misschien leeft Kishna nu heel onbewust wel zijn droom; wekelijks wedstrijden spelen in het shirt van ADO en fit en gezond blijven. De aanhouder heeft in ieder geval gewonnen. En dat is misschien wel de grootste overwinning. Winnaars geven nooit op en opgevers winnen nooit. Hopelijk blijven blessures de nog altijd talentvolle voetballer de komende jaren bespaard en kan ook hij snel weer dromen. Misschien wel van een klein feestje op de Javastraat, natuurlijk met publiek… Fijne feestdagen.