Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 21-09-2021 15:06:00

'Klucht in Den Haag: We zijn het lachertje van Nederland’

De finale fase is ingegaan. De komende weken moet ADO Den Haag een vermogende eigenaar vinden, anders kan het zomaar de KNVB-licentie verliezen.

tekst: Stef de Bont

VI verbleef een weekje in de Residentie, waar de crisissfeer voelbaar begint te worden. ‘Het belangrijkste is dat alle overnamekandidaten voortdurend en systematisch zijn tegengewerkt, beledigd, geschoffeerd en zelfs geridiculiseerd.’

‘Hoe groot schat jij de kans in dat ADO over een maand nog bestaat?’ De vraag ligt op ieders lippen. In de stad, in de gangen van het Cars Jeans Stadion, zelfs in de kleedkamer. De voorbije maanden spraken we tientallen clubmensen, bestuurders, spelers, supporters en sponsors over de situatie van ADO.

Eerst ging het vooral over het wanbeleid, de starre houding van de gemeente en de puinhopen van zes jaar United Vansen. Maar over één ding waren de Hagenezen het eens: uiteindelijk zou het goedkomen. Want een traditieclub uit de derde stad van ons land zou niet zomaar omvallen.

Maar inmiddels neemt de twijfel toe. Als niet snel de pot met goud wordt gevonden, komt de KNVB-licentie in het gedrang. Dan is er rond Kerst geen betaald voetbal meer in Den Haag. ‘Drie maanden geleden zei ik: Het komt wel goed. Een maand geleden, toen steeds meer mensen zenuwachtig werden, lachte ik het weg. Maar nu weet ik het ook niet meer’, vertelt een medewerker die anoniem wenst te blijven. ‘Ik geef de club nu nog twintig procent dit te overleven.’

Van de hemel naar de hel. Een half jaar eerder ging de vlag uit toen voor een ieder duidelijk werd dat grootaandeelhouder United Vansen zijn aandelen probeerde te verkopen. Het was allesbehalve een droomhuwelijk met zetbaas Wang Hui. Na jaren van financiële en sportieve rampspoed kon de club wel een frisse start gebruiken. In Peking én in Den Haag werd gezocht naar geschikte investeerders. In april schreven we al over cowboys en aasgieren die met loze beloften en lege bankrekeningen, een stoeltje in de directiekamer probeerden te claimen. Het waren onschuldige achterhoedegevechten. Een geschikte koper zou zich op een dag wel bij het juiste loket melden.

Maar eind september is de club nog altijd in bezit van een wanbetaler uit China, die sinds de eerste covid-besmetting geen voet meer op Hollandse bodem heeft gezet. Er wachten 150 schuldeisers op hun centen, de licentiecommissie eist een sluitende begroting. De paniek sloeg pas echt toe na een persbericht van de club zelf. Als er niets gebeurt, dan is ADO Den Haag medio oktober zijn KNVB-licentie kwijt, schreef het. Want voor die tijd moet de garantstelling van vijf miljoen euro daar op tafel liggen.

Het is menens. En dus zou je denken dat iedereen met een ADO-hart er alles aan doet om zo snel mogelijk een oplossing te vinden. Door samen te werken en persoonlijke belangen ondergeschikt te maken aan die van de club. Maar niets is minder waar. Bewezen cowboys melden zich aan de poort, het personeel wordt met een kluitje het riet in gestuurd en de eenkoppige directie staat ruziënd in de hal van het stadion. ADO Den Haag staat op het punt te verzuipen, maar aan de kant bakkeleien ze over de kleur van het zwemvest.

De Haagse soap begint steeds meer een klucht te worden. Na een roerig weekend spreekt vorige week maandag interim-directeur Edwin Reijntjes het personeel toe. De media schrijven dat zijn positie ter discussie staat én drie dagen eerder is de deal met de Groep Jol/Lentze verlopen. Deze groep, al enkele weken de belangrijkste overnamekandidaat, zegt zo’n twintig miljoen euro gereserveerd te hebben. De helft daarvan is bedoeld om het stadion aan te kopen. Het probleem is alleen dat de huidige eigenaar, de gemeente, vooralsnog tegensputtert. Termen als tijdsdruk en illegale staatssteun vallen. De raad is weinig ADO-gezind. Deze week worden de stenen en stoeltjes opnieuw getaxeerd, maar een vriendenprijsje lijkt uitgesloten.

Reijntjes probeert de toegenomen onrust onder het personeel weg te nemen. Hij vertelt dat er meerdere geïnteresseerde partijen zijn. Wie aan tafel wil komen, moet nu wel eerst een substantieel bedrag overmaken. Zo probeert ADO de luchtfietsers eruit te filteren. ‘Maar iedereen is welkom’, klinkt het enthousiast. Met andere woorden: niet zozeer degene met het beste verhaal maar degene die het Tikkie van Reijntjes betaalt, staat op pole position. De interim-directeur laat terloops vallen dat vastgoed- en telefoontycoon Atom Zhou op dat moment de belangrijkste overnamekandidaat is. Iets wat een paar uur later alweer ontkracht wordt.

ADO heeft het Te Koop-bord weer pontificaal langs de A12 gezet. Ook zoekt het actief contact met partijen die eerder in beeld waren. Warme acquisitie. Vrij snel duikt de naam Anthony Rothengatter op. Hij zat eerder al twee keer aan tafel namens de Cosinus Group, een Nederlands-Zwitserse investeringsmaatschappij. Zowel uit Den Haag als China werd verteld dat deze groep haar betalingsverplichtingen niet nakwam. Is nu het benodigde bedrag van minimaal 6,5 miljoen euro wel voorhanden? We proberen Rothengatter op dinsdag meermaals te bellen, maar zijn gsm geeft geen enkel teken van leven.

Dan maar informeren bij de woordvoerder van ADO. Deze heeft op datzelfde moment andere zaken aan zijn hoofd. ‘We hebben opnieuw drie punten in mindering gekregen van de KNVB’, meldt Ronald Florisson verontrust. De voormalige woordvoerder van Gerrit Zalm is een paar maanden geleden aangenomen als woordvoerder bestuurlijke zaken. Willen we een bestuurder in Den Haag spreken, dan komen we automatisch uit bij Florisson. Bij ons eerste onderhoud bekende hij niks van voetbal te weten.

Inmiddels is hem wel duidelijk geworden dat in Zeist andere regels gelden dan op het Binnenhof. ‘Donderdag dient de beroepszaak voor de eerste drie strafpunten. We hadden gehoopt dat de voetbalbond met die tweede straf wilde wachten.’ Maar de licentiecommissie is van de regeltjes. ADO Den Haag heeft nog altijd geen sluitende begroting aangeleverd. Een derde straf dreigt.

De interesse van Cosinus wordt niet ontkend en later vanuit de boezem van de club zelfs bevestigd. De achterban staat niet te springen. Zeker niet nadat het AD heeft gemeld dat Reijntjes bij een Zwitsere overname kan aanblijven als algemeen directeur. Een toezegging die bij eerdere onderhandelingen ook al op tafel lag. Niet voor het eerst wordt de integriteit van de laatste overgebleven directeur in twijfel getrokken. Collega’s Jachin Wildemans (financieel directeur) en Gert-Jan Bunt (operationeel directeur) zijn opgestapt per 1 september.

Nu is de interim-directeur onderdeel van een steeds hoger oplopende stammenstrijd. Zoals gezegd, van een verenigd ADO is geen sprake. Een invloedrijke stroming binnen de club pleit voor de komst van de Groep Jol/Lentze. Ze menen kapitaalkrachtig te zijn én onderhouden goede contacten met werknemers, supporters en sponsors. Jeroen Lentze is een graag geziene gast op de tribune en Martin Jol heeft op regelmatige basis contact met zij die verantwoordelijk zijn voor het technisch beleid. Bovendien worden de mannen gesteund door United Vansen. De Chinese wanbetaler is formeel nog altijd grootaandeelhouder. Er ligt een afspraak dat wanneer Lentze/Jol de club in handen krijgen, er een half miljoen wordt overgeboekt naar Peking.

De vastgoedondernemers voelen zich al maanden tegengewerkt. Eerst kwamen ze niet aan tafel, vervolgens werden diverse afspraken geschonden. Ze laten er dan ook geen twijfel over bestaan; als zij alsnog de aandelen ADO krijgen, gaat direct de bezem door bestuurskamer. Hun hoop is gevestigd op Richard de Mos, fractievoorzitter van Hart voor Den Haag. Hij vraagt deze week nog maar eens een spoeddebat aan over het stadion. ‘Hopelijk is het stadsbestuur dan uit luilekkerland gekomen, is het stadion getaxeerd en liggen er scenario’s van de stadioneigenaar klaar’, schrijft hij.

Florisson benadrukt intussen nog maar eens dat alle neuzen dezelfde kant op staan, maar op het stadion weet men wel beter. Tussen Reijntjes en de vastgoedondernemers zit het niet lekker. Recent liep een ontmoeting tussen Reijntjes en een sponsor gelieerd aan Lentze/Jol, behoorlijk uit de klauwen. De twee kwamen elkaar tegen in de hal van het stadion en al vrij snel ontstond een heftige woordenwisseling waarbij de nodige krachttermen vielen. Het personeel, dat een verdieping hoger alles zag en hoorde, spreekt van gênante taferelen.

Een verdeelde club in tijden van crisis. Het belooft weinig goeds. En dan is het op donderdag ook nog D-day. Achter gesloten deuren dient het hoger beroep in Zeist. Op papier gaat het om zes strafpunten, maar in werkelijkheid staat er veel meer op het spel. Als de beroepscommissie de straf laat staan, zegt het indirect dat ADO over een maand de licentie kwijt kan zijn. De clubleiding denkt dat het niet zo’n vaart zal lopen, vanwege het zogeheten WHOA-traject dat het is gestart. Een hele mond vol, maar eigenlijk is het niet meer dan een regeling die is bedoeld om een faillissement te voorkomen. Herstructurerings-deskundige Jeroen Reiziger heeft een reddingsplan geschreven. Er wordt gesaneerd en de honderdvijftig schuldeisers moeten genoegen nemen met een fractie van hun openstaande schuld. Cruciale factor in het reddingsplan is en blijft een partij die miljoenen op tafel legt.

Maar er is ruis op de lijn. Op woensdagavond komt het Haags Supporters Collectief (HSC), een groep invloedrijke supporters, met een ultimatum. Donderdag om 17.00 uur moeten de directie, raad van commissarissen en Stichting ADO zijn opgestapt. ‘We staan voor schut, we zijn het lachertje van Nederland’, schrijven ze. ‘Door jullie! Wegwezen.’ Het vertrouwen in een goede afloop is weg en bovendien zeggen ze keiharde bewijzen te hebben dat de bestuurders uit eigenbelang handelen.

Op de dag dat er in Zeist moet worden gevochten voor het voortbestaan van de club, wordt de clubleiding gevraagd op te stappen. Het zal je club maar zijn. Intussen gonst het van de geruchten. Zo zou Daryl Janmaat inmiddels zijn benaderd om anderhalf miljoen euro op tafel te leggen. Hij wordt van alle kanten gebeld. ‘Daar klopt helemaal niks van’, aldus de 34-voudige international. ‘Ik ben niet benaderd. Ik ga uitzoeken uit welke hoek dit verhaal komt.’ Wel geeft de verdediger toe dat ook in de kleedkamer de onrust toeneemt. ‘Iedereen zegt: Het komt wel goed… Maar het duurt nu wel heel lang.’

Wij wachten op nieuws uit Zeist en Den Haag. In de tussentijd licht onze telefoon op. Anthony Rothengatter. ‘U had gebeld’, vraagt de man aan de andere kant van de lijn. Ja, ruim 48 uur eerder. We vragen of de overname van ADO enigszins vordert. ‘Ik ben hoogst verbaasd over de berichtgeving. Het laatste contact dateert van zes tot acht weken geleden.’ Vreemd, want zelfs vanuit de club is zijn betrokkenheid inmiddels bevestigd. ‘Er is mij wel gevraagd of ik misschien terug wilde keren aan tafel, als u dat misschien bedoelt. Vanuit alle hoeken van de Haagse samenleving’, klinkt het schoorvoetend. ‘Maar ik begin er niet meer aan. Geen haar op mijn hoofd. ADO is een zwerver die in een paleis woont. Het staat allemaal niet meer in verhouding. Ik heb alle stukken op mijn telefoon staan. Als ik die beerput open, heb jij een geweldig boek.’

Dat doet hij voorlopig niet. Eindelijk iemand die níét doelbewust lekt naar de media. Vanuit Zeist begrijpen we dat een uitspraak in het hoger beroep nog wel even op zich laat wachten. Wel lijkt ADO twee weken langer de tijd te hebben: niet medio maar eind oktober komt de licentie in het gedrang. De deadline van de fans is wél verstreken. De Haagse bestuurders zitten echter nog gewoon op het pluche. Het ultimatum is geschrapt, in plaats daarvan heeft er een gesprek plaatsgevonden op het stadion.

Op voorhand verkondigden de fans aan goed beslagen ten ijs te zullen komen. Er circuleerden meerdere A4’tjes met bewijslast. ‘Het belangrijkste is natuurlijk dat alle belangrijke overnamekandidaten voortdurend en systematisch zijn tegengewerkt, beledigd, geschoffeerd en zelfs geridiculiseerd’, lezen we. ‘Een niet onbelangrijke rol speelde daarin de toonzetting van de altijd onjuiste en vaak zelfs beledigende toon van de persberichten.’

Het belooft vuurwerk. Maar zoals gezegd, de voetballerij is het Binnenhof niet. Waar Sigrid Kaag na een motie van afkeuring opstapt, mogen ze in het Cars Jeans Stadion de klus afmaken. Sterker nog, het is de voorzitter van HSC die opstapt. ‘ADO gaat de finale fase van het verkooptraject in en de huidige bestuursleden hebben vertrouwen in een goede afloop’, wordt ons verteld. Die avond kiest een andere groep supporters ervoor naar het stadion te gaan, maar zonder succes.

Op zondag komt het HSC met excuses richting de eigen achterban. Ze zeggen te emotioneel te hebben gereageerd en menen dat hun bewijslast richting de zittende leiding te dun was. Het gevoel beklijft dat ze door een zeker kamp zijn gestuurd. Of weten ze misschien meer? Het gerucht dat er inmiddels een andere partij klaarstaat om ADO over te nemen wordt steeds hardnekkiger. Wil het HSC in deze cruciale fase de onrust wegnemen?

Zhou lijkt uit beeld, Rothengatter spreekt van een beerput en Janmaat is niet voornemens contributie te gaan betalen. De groep Lentze/Jol zit met de aankoop van het stadion en zegt al een week lang niets of nauwelijks iets uit Den Haag te hebben vernomen. ‘Het wekt niet echt de indruk alsof de club nog met ons wil samenwerken’, klinkt het. Een andere koper? In het weekend duiken de namen van zaakwaarnemer Rob Jansen en John van Ringelenstein op. Ze zouden zelfs al een akkoord hebben met de gemeente én United Vansen.

Maar ADO blijft ADO. En dus ontvangen we op maandag een ronkend persbericht. ‘UVS heeft kennis genomen van de recente geruchten in Den Haag over een akkoord dan wel onderhandelingen tussen UVS en voormalig ADO-eigenaren John van Ringelenstein en Rob Jansen over de verkoop van 99.9999 procent van de aandelen ADO Den Haag. Deze e-mail is bedoeld om duidelijk te maken dat deze geruchten niet waar zijn. Dank voor uw aandacht.’ Gekker wordt het niet: maandenlang was niemand in China bereikbaar voor commentaar en worden alle geruchten voor lief genomen. Met andere woorden: De Haagse stammenstrijd gaat gewoon door.

Op het stadion leidt het niet tot paniek. Aangezien UVS diverse betalingstermijnen heeft laten verlopen, denkt ADO uiteindelijk de aandelen zonder inmenging van Peking aan de man te kunnen brengen. Het is onderdeel van het WHOA-traject. Het worden hoe dan ook spannende weken. Op clementie uit Zeist hoeft ADO normaliter niet te rekenen, de gemeente zal niet aan liefdadigheid doen en UVS geeft niet zomaar op. Het enige waaraan de ADO-fan zich momenteel kan vastklampen, is de vastberadenheid van de nog zittende bestuurders. Als de eenkoppige directie en rvc geen vertrouwen zouden hebben in een goede afloop, hadden ze na zoveel moties van afkeuring hun zetel moeten opgeven. Want zij weten ook: als ADO Den Haag alsnog verdrinkt, zijn zij vergeten het juiste reddingsvest te gooien.