Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 08-02-2023 09:39:00

Katja Lieffers 'Onder supporters heerst zo veel saamhorigheid'

Een liefde voor hockey of golf lag, na een jeugd in het Benoordenhout, voor de hand. Katja Lieffers (49) werd echter getroffen door een passie voor ADO Den Haag. "Sinds ik supporter ben, voel ik me nog hechter met de stad verbonden.''

tekst: Nicolette van der Werff


Een echte Benoordenhoutse dame die van ADO houdt? Leg uit!
"Dat is helemaal niet zo vreemd hoor. Ik ben een Haagse die er tot haar verrassing, en wat later in het leven, achter kwam dat er een geweldige club in haar stad bestaat. In mijn jeugd was voetbal iets dat op televisie werd gekeken en dat mijn broer bij HVV (de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging aan de Van Hogenhoucklaan, red) speelde. In ben opgegroeid aan de Waalsdorperweg en ging na het Maerlant, heel traditiegetrouw, in Leiden studeren. Ik wist niks van ADO Den Haag, behalve wat er in die jaren op de voorpagina's van de kranten werd geschreven. Dat waren bepaald geen vriendelijke koppen. Aanvankelijk had ik dus vooroordelen. Ik kreeg echter een relatie met een voetbalfan die regelmatig naar het Zuiderpark ging. Ik haakte bij hem aan en leerde zo de club kennen."


Stond je meteen op Midden-Noord? Het roemruchte vak vol fanatieke fans?
"Mijn eerste keer was in 2004 in het Zuiderpark, op de eretribune. Ik genoot van het alles-of-nietsspel dat Den Haag liet zien, maar ook van de saamhorigheid en de lol op de tribune. Na die keer voegde mijn vriend zich weer bij zijn vrienden in zijn eigen vak en ging ik voortaan met mijn buurvrouw naar het stadion. Toen er kinderen kwamen, ging mijn aandacht vooral naar het gezin en heb ik de club een tijdlang alleen op televisie gevolgd. Vijf jaar geleden nam ik een seizoenkaart voor vak Q. Ik zit daar dicht op het veld met een vaste groep. We zijn allemaal fanatiek, maar minder fanatiek dan de jongens naast ons op Midden-Noord. We genieten wel enorm van de goeie sfeer die ze daar maken."


Kun je iets over die sfeer vertellen?
"Hagenaars en Hagenezen zijn allemaal rap van de tongriem gesneden. Er wordt dus heel veel gelachen op de tribune. Natuurlijk wordt er ook weleens gescholden. Als de kinderen, toen ze nog klein waren, meegingen, zei ik: 'Wat in het stadion gebeurt, blíjft in het stadion'. Ze hoorden weleens dingen die ze thuis niet gewend waren. Aan de andere kant kregen ze ook veel mee. Hun vocabulaire groeide en ze genoten van de vele liedjes die ze hoorden. Zij krijgen inmiddels ook kippenvel van het O, o, Den Haag dat steevast tijdens de opkomst wordt gezongen. Het hoort misschien wel bij de opvoeding om als Haags kind de sfeer te leren kennen op de tribune bij ADO Den Haag."


Heb je je altijd veilig gevoeld?
"Altijd. Mensen vragen me dat vaker. Ze hebben dan misschien over rellen gelezen en denken dat een voetbalstadion een onveilige plek is, maar dat is niet terecht. In een voetbalstadion heerst juist saamhorigheid. Het maakt niet uit wie je bent of waar je vandaan komt als je met elkaar voor dezelfde club staat te juichen. De consultant staat tussen een vrachtwagenchauffeur en een fiscalist in. Of naast de leden van De Roze Règâhs (vereniging van Haagse lhbti- voetbalfans, red) en vrouwen zoals ik. Het is een kleurrijke mengelmoes die als één man achter ADO Den Haag staat. Sinds ik supporter ben, voel ik me nog hechter met de stad verbonden. Met trots bungelt de ooievaar aan m'n achteruitkijkspiegel."


Waarom is ADO Den Haag de mooiste voetbalclub van Nederland?
"Het is een echte volksclub. Rauw en zonder fratsen. Tijdens iedere wedstrijd gaat de beuk erin. Met schwalbes of aanstellerig gedrag hoeft niemand aan te komen. Het is ook altijd spannend. Je weet het nooit met ADO. We winnen tegen een club uit de top drie, om vervolgens te verliezen van de nummer laatst. Het is soms om gek van te worden, maar dat worden we niet. De Haagse humor klinkt dan wellicht ietwat vilein, maar we blijven staan. Met z'n allen. Weet je dat er clubs zijn waarvan de aanhang tijdens de wedstrijd massaal wegloopt als ze aan het verliezen zijn? Dat is ondenkbaar bij ADO Den Haag. Je laat je club niet in de steek."


Je bent actief voor de supportersvereniging?
"Doordat ik heb meegewerkt aan het boek Herinneringen aan het Zuiderparkstadion, werd ik gevraagd als eindredacteur van ADOratie, het magazine van de officiële supportersvereniging Haagsche Bluf. Daarin lees je hoe belangrijk de club is voor de Hagenees én de Hagenaar en krijgen de verschillende supportersgroepen een podium."


Waarom moeten meer mensen naar ADO komen?
"Het was dan niet heel voor de hand liggend, maar ik ben dus als 'geboren Benoordenhoutse' verknocht geraakt aan ADO Den Haag. Daar zijn mensen nog weleens verbaasd over. Dan moet ik denken aan wat iemand ooit tegen me zei: 'Laat wie je denkt te moeten zijn, je nooit weerhouden van wat je zou willen doen'. Ik ben blij dat ik daarnaar heb gehandeld. Onder supporters heerst saamhorigheid en dat is voor sommigen een vorm van therapie, voor anderen een vorm van liefde, maar voor vrijwel iedereen is het balsem voor de ziel. Ik lees weleens over eenzaamheid onder ouderen en alleenstaanden. Kom naar een wedstrijd, denk ik dan, daar is helemaal niemand alleen."