Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 15-05-2014 10:48:00

John van Ringelenstein: Een gepijnigd zondagskind

Elke week houden we een regio- of stadgenoot een spiegel voor. Wat ziet hij of zij? Bevalt het spiegelbeeld? Vandaag John van Ringelenstein, ex-voorzitter van ADO Den Haag, oudbeurshandelaar, voormalig lid van het bondsbestuur van de KNVB en geldschieter van Den Haag Centraal.

Door  Pieter van den Broeke

In de spiegel

"De afgelopen jaren heb ik geleerd dat de mens op de wereld is om lief te hebben en om geliefd te worden. Dat inzicht heeft rust geschonken en is cruciaal geweest om mijn jeugdtrauma's te verwerken. Ik ben een gelukkiger mens."

Ouders

"Mijn moeder was afkomstig uit een arbeidersmilieu, mijn vader kwam uit een ondernemersmilieu, hij was boekhouder. Hun relatie heeft mij en mijn zus opgeleverd, plus veel drama en ruzie. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vier was. Wij bleven bij mijn  moeder."

Spijbelen
"Als kleine jongen was ik een bang ventje. Die angstige kant van mijzelf kon ik overigens op tamelijk briljante wijze camoufleren met een grote mond. Maar ik spijbelde wel heel veel. Het was mijn manier om van de wereld te verdwijnen en in mezelf te luchten. Vaak liep ik dan vanuit Mariahoeve naar de weilanden bij Wassenaar of langs Duindigt. Als ik daar zo liep en ik zag een mooi meisje op een paard voorbij komen, dacht ik: 'Zo zou het leven moeten zijn'."

ADO (1)
"Aanvankelijk was ik van plan om in 2005 als voorzitter te stoppen, rond het 100-jarig bestaan van ADO. Maar ik bleef omdat ik  het gloriemoment van de opening van het nieuwe stadion wilde meemaken. Daarmee heb ik mezelf veel narigheid op de hals gehaald."

ADO (2)
"Mijn gedwongen afscheid van ADO deed mij veel pijn en verdriet, maar achteraf gezien heeft het op persoonlijk vlak als een zegen voor me uitgepakt. Nadat ik jarenlang mijn energie op ADO had gericht, had ik plotseling alle tijd voor andere zaken. Tijd die ik heb benut om afscheid te nemen van mijn jeugdtrauma's. Een paar jaar lang heb ik me gericht op mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik heb onder meer een pulsar- en een tantra-opleiding gevolgd. Dat zijn wegen die hebben geholpen om zelfinzicht te krijgen en de pijn uit mijn systeem te werken. Ik heb de gaten in mijn ziel gedicht en in vrede mijn vader en moeder kunnen cremeren."

Toeval
"Dat wij hier nu zitten te praten is niet door jou of door mij gepland, dat gebeurt gewoon. Toeval is de rode draad van het leven. Het was toeval dat ik op de beurs ging werken. Omdat ik geld had verloren met een optie wilde ik telefonisch folders met informatie aanvragen. Per ongeluk werd ik met de directeur doorverbonden, die mij uitnodigde eens te komen praten en dat leidde tot die baan. Daarvoor was ik ook door het lot bij het casino terechtgekomen. Omdat ik op een avond verloor, wilde ik aan de andere kant van de tafel terechtkomen. Had ik niet verloren, dan was ik nooit croupier geworden. Als mijn vader en moeder elkaar niet hadden ontmoet..."

Zondagskind
"Ik ben in Mariahoeve en aan de Paul Krugerlaan onder vrij arme omstandigheden opgegroeid. Al jong had ik het streven om een goeie baan te vinden. Dat lukte vanaf 1984 bij de Optiebeurs. Ik was daar vrij goed in, ook omdat ik weinig last van stress heb. Op mijn dertigste bereikte ik het punt dat ik nooit meer voor geld hoefde te werken. Sindsdien houd ik me bezig met wat ik 'leuke dingen' noem. Afgezien van gebakjes van Kelder en chocola ben ik gelukkig niet ontvankelijk voor verslavingen, dus ik ben nooit de weg van drank en drugs ingeslagen. Op de beursvloer had ik zelfs niet door dat sommige collega's wel snoven. Ik ben een redelijk evenwichtig mens, volgens sommigen zelfs saai. Ik ben letterlijk een zondagskind, maar wel een gepijnigd zondagskind."

Drummen
"Ik drum al vanaf mijn vroege jeugd zonder dat ik ooit in een bandje heb gezeten. Dat durf ik niet en ik denk dat ik dat niet kan. Ik was dodelijk onzeker en verlegen. Toen ik veertig was, kreeg ik als cadeau drumlessen van Cesar Zuiderwijk. Stond ik met knikkende knieën in de Prinsestraat. Dankzij wat denkkracht, durf en een beetje intelligentie kan ik inmiddels omgaan met die eigenschappen. De zwaarte daarvan is weg. Het overkomt me nog wel, maar ik ben niet meer zo uit het lood geslagen zoals dat jongetje van negen dat ik ooit was."

Santiago de Compostela
"In april 2009 ben ik naar Santiago de Compostela gelopen. Om een nieuwe focus te vinden en om het net afgesloten hoofdstuk ADO te verwerken. Een maand lang zonder telefoon, internet en krant, dat maakt de wereld langzamer. Luisteren naar de vogels, het ene been voor het andere, vrijheid en rust. Een maand lang in je eigen gezelschap verkeren. Als je niet van jezelf houdt, wie moet dat dan wel doen?"

Den Haag Centraal
"Hoofdredacteur Coos Versteeg vroeg mij om te helpen met zijn blad. Ik weet niks over artikelen schrijven of over voorpagina's
maken, maar ik vind het wel leuk om zo'n project opnieuw op de rails te krijgen. Daarna trek ik me terug, laat ik weer los. Ik wil niet ergens blijven hangen, mijn talent ligt meer in het creëren van nieuwe dingen dan in het beheren van het bestaande. Ik ben mijn hele leven al in beweging en ik probeer open te staan voor wat er op mijn pad komt. Telkens vraag ik me af: 'Wat wil ik nu, waar moet ik mijn energie op richten?"


ADO (3)
"Ik ga nog steeds af en toe kijken bij ADO. En dat doe ik met heel veel plezier. Ik ben nog steeds dezelfde supporter als toen ik 5 jaar was, heb er enorm de pest in als ze verliezen. Maar ik ben oprecht blij dat ik de verantwoordelijkheid niet meer heb en niet meer op de blaren hoef te zitten."

Holterberg
"Onlangs heb ik een voormalig familiehotel gekocht. Op de Holterberg in Overijssel, met twee hectare bos en heide erbij. Ik ben bezig met plannen ontwikkelen. Het wordt een combinatie van een meditatiecentrum en een plek van bezinning. Het geeft veel energie om met zo'n nieuw project bezig te zijn. Dit past perfect bij deze levensfase."