Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 02-11-2011 18:20:00

Jens Toornstra: 'Ik moet nog wennen aan al die aandacht'

Jens Toornstra door leidersrol in een nieuwe fase

Op het moment dat Jens Toornstra rustig voor de Ridderzaal staat, stormt er een groepje scholieren in zijn richting. De enthousiaste kinderen stoppen niet bij de ADO-middenvelder, maar rennen door naar de glimmende bolide waar minister-president Rutte uitstapt. Toornstra zelf moet erom lachen. In het centrum van de Nederlandse politiek komt het voetbal nog even niet op een eerste plaats.

Een half uur eerder vertelt Toornstra op één van de terrassen op het Plein dat hij zelf niet zo heel veel met politiek heeft. "Ik volg het wel een beetje, maar niet genoeg. Zo heb ik nog nooit gestemd. Je moet er wel iets van af weten voordat je iemand je stem gunt, vind ik. Soms kijk ik wel eens naar een debat op televisie, maar me er echt erin verdiepen heb ik nooit gedaan. Van huis uit is het mij niet met de paplepel ingegoten. Mijn ouders stemden, geloof ik, PvdA, maar een gespreksonderwerp aan tafel was het niet. Ik be wel van plan mij er de komende jaren meer mee bezig te gaan houden."

Hoewel hij in zichzelf geen politicus ziet, heeft Toornstra wel dagelijks te maken met zaken die ook in de politiek spelen. Het dragen van leiderschap en nemen van belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld. Deze zomer werd hij coach Maurice Steijn verkozen tot reserve-aanvoerder van ADO Den Haag. "Toch voel ik mij geen echte leider van de groep. Ik ben niet iemand die mensen dwingend neerzet en stuurt. Ik probeer het met voetbal af te dwingen."

Toch moet hij toegeven dat zijn nieuwe rol zeker in de eerste wedstrijden van het seizoen invloed op zijn spel had. Het dipje van Toornstra is goed te verklaren als je beseft hoe snel het met hem is gegaan. Nog geen twee jaar geleden speelde hij nog voor de amateurs van Alphense Boys, nu is hij reserve-aanvoerder bij een ploeg dit seizoen Europees voetbal speelde.
"Ik ben inderdaad in een stroomversnelling terechtgekomen. Niet zo lang geleden heb ik één van de eerste wedstrijden die ik voor ADO speelde teruggekeken. Ik schrok een beetje van het magere mannetje dat ik zag lopen. Door veelvuldig in het krachthonk te zitten ben ik een stuk gespierder geworden. Ook op andere gebieden merk ik dat ik stappen heb gemaakt. Zo kreeg ik in het begin van tegenstanders alle ruimte om te voetballen. Nu voel je dat ze meer op je letten. Dat is alleen maar leuk, een mooi compliment."

 

Genieten
"Omdat ik pas op latere leeftijd profvoetballer ben geworden, geniet ik nog van de kleine dingetjes. Ik weet nog goed hoe een paar jaar geleden mijn eerste dag bij ADO was. Zittend op een bankje in de kleedkamer zag ik al die gasten voorbij komen lopen. Vond ik prachtig, helemaal toen ze ook gewoon goedemorgen tegen me zeiden. Nu nog steeds heb ik van dat soort momentjes. Een uur voor de wedstrijd tegen Feyenoord bijvoorbeeld. Ik was even het veld opgelopen in een nog bijna lege Kuip. Terwijl ik rustig rondkeek, realiseerde ik mij hoe blij ik mocht zijn om hier lekker te mogen voetballen. Ik geniet ervan dat ik dit mag doen."

 

Als geen ander realiseert Toornstra zich dat het ook heel anders had kunnen lopen. Zo had hij op dit moment ook werkzaam kunnen zijn bij een bank of financiële instelling. Vier jaar geleden had hij een bestaan als profvoetballer al opgegeven. Toornstra: "Ik was al begonnen met een opleiding toen ADO alsnog kwam. In het begin heb ik het gecombineerd. Ik heb een economische opleiding gedaan, waarbij ik in het tweede jaar zou moeten kiezen. Zo ver ben ik niet gekomen, omdat ik het te druk kreeg met voetballen. Ik heb wel mijn propedeuse gehaald. De laatste tijd denk ik er vaker over na om weer iets te gaan doen. Vooral 's middags heb ik tijd over en voel ik de behoefte om iets te gaan doen. Een thuisstudie of zo, of ergens stage lopen. Ik ben wel iemand die verder kijkt dan het voetbalwereldje."

 

Terug naar het Binnenhof. Terwijl het groepje kinderen met een handtekening van Rutte terug rent naar hun ouders, komt het begrip 'bekende Nederlander' ter sprake.

 

"De aandacht die ik krijg als voetballer, dat is nog steeds een beetje wennen. Vaak is het ook wel leuk trouwens. Je merkt dat je mensen met iets heel kleins ontzettend blij kunt maken. Dat er vragen komen als het minder goed gaat is iets wat erbij hoort. Media-training heb ik pas onlangs kort gehad. Ik denk zelf altijd iets langer na voordat ik iets zeg. Op Twitter zit ik wel, maar veel tweets verstuur ik niet. Ik kan mij voorstellen dat mensen het leuk vinden om iets te lezen, maar dan moet je wel wat te zeggen hebben. Ik zie het nut er niet van in om te laten weten dat je een eitje aan het bakken bent of zo."