Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 29-11-2004 16:00:00

Jan-Paul Saeijs: 'Laat mij maar een geintje maken'

Vorig seizoen stond voor Jan-Paul Saeijs grotendeels in het teken van blessureleed. Nu zijn knie weer in orde is en hij weer een vaste waarde is in het team van ADO Den Haag, lijkt er geen vuiltje aan de lucht.

Maar dit seizoen zijn er weer andere problemen: tegenvallende resultaten, hier en daar domme pech, een nieuwe positie voor Saeijs in het team en een groep fanatieke supporters die het de club niet bepaald makkelijker maken. Elk jaar is anders, elke dag is anders.

Tekst: Nathalie Nuiten

Jan-Paul Saeijs heeft er geen moeite mee om de supportersproblemen en de gevolgen daarvan voor ADO Den Haag te bespreken, maar op een gegeven moment is er misschien wel even genoeg over gezegd. Vooruit, één klein dingetje dan. Saeijs: ,,Soms heb ik wel het gevoel dat werkelijk alles en iedereen tegen ons is.’’

 

Men zou het haast vergeten, maar er spelen ook gewoon voetbalzaken in Den Haag. Al meer dan twee seizoenen wordt er in het Haagse Zuiderpark gezocht naar een rechtsback. Tot een aantal weken geleden was het Daniël Rijaard die de strijd om die positie won van nieuwe aankopen als Kofi Mensah (al weer vertrokken) en nieuweling Jamie Coyne. Na de komst van Spira Grujic (door Jan-Paul Saeijs liefkozend Spaarpot genoemd, duidend op de behoorlijk speelt tussen zijn voortanden) veranderde er ineens iets achterin. Met hem, Saeijs en Saavedra had trainer Frans Adelaar ineens drie centrale verdedigers. In plaats van dat één van hen op de bank plaats nam, zitten er nu twee rechtsbacks op de bank.

 

Jan-Paul Saeijs is doorgeschoven naar de rechterflank. ,,Ik heb vroeger wel eens eerder rechtsback gestaan. Het is niet mijn favoriete plaats, maar ik weet wat er van me gevraagd wordt. Tegen FC Utrecht stond ik ineens op rechts. Adelaar wilde per se Dave van den Bergh uit de wedstrijd gespeeld zien, ik moest er zoveel mogelijk uithalen, voorkomen dat hij een voorzet kon geven. Nu kan ik één op één aardig uit de voeten, ik had alleen niet verwacht dat ik zou blijven staan op deze positie. Maar goed, de trainer is tevreden. Tegen een jongen als Vonlanthen (PSV) had ik het echt lastig. Hij is een stuk kleiner dan ik en is erg snel op de eerste meters. Wat wel prettig is op rechtsback, is dat ik met de bal aan de voet een gat in kan duiken en mee naar voren kan gaan. Door het midden is zo’n actie zo gevaarlijk.’’

De geboren en getogen Hagenaar Saeijs is één van de weinige profs die ook dagelijks een bedrijf runt, Frame Sport. Hij is altijd vrolijk, druk en behoorlijk aanwezig. ’s Avonds na zessen pakt hij naar eigen zeggen voldoende rust, overdag is hij liever lekker bezig. Echter als het niet zo goed met hem gaat, houdt hij dat voor zichzelf. ,,Na een verloren wedstrijd kan ik van binnen echt helemaal kapot zitten, maar ik uit dat niet. Ik los dat zelf wel op. Ik weet dat het geen zin heeft om een nederlaag nog dagen in mijn lijf te voelen, dus ik moet snel verder. Ik ben wel een prater, tijdens nabesprekingen doe ik ook zeker mijn zegje. Maar ik praat niet zo makkelijk over zware dingen, laat mij maar lekker een geintje maken en lachen.’’
Een geintje maken is juist met de speler met wie hij het meest te maken heeft erg lastig. De Spaanse verdediger Alberto Saavedra spreekt nog steeds gebrekkig Nederlands of Engels en dat levert zowel in als buiten het veld problemen op. ,,Soms wil ik iets naar hem roepen tijdens een wedstrijd, maar bedenk me dan dat hij het niet zal verstaan. Voor ik dan een andere term heb bedacht om hem duidelijk te maken wat ik bedoel, is het vaak al te laat. Dan loop ik er vaak zelf maar heen. Dat blijft lastig. Tot nu toe heb ik altijd veel opgetrokken met de centrale verdedigers, maar met Alberto is communiceren haast onmogelijk. Maar hier wordt aan gewerkt, hij heeft Nederlandse les.’’

 

Zijn beste wedstrijden speelde Saeijs zonder twijfel met Jeffrey van As naast hem (2002/2003). Nog steeds vindt de oud-HVV-er het jammer dat Van As niet meer bij ADO Den Haag speelt. ,,Niks ten nadele van Spira of Alberto, maar Van As en ik waren gewoon een goed duo. We vulden elkaar goed aan. Hij maakte het me zo makkelijk door zijn inzicht. Helaas hebben we vorig jaar niet één wedstrijd samen kunnen laten zien wat we kunnen. Ik denk ook echt dat hij nog mee had gekund. Ik merk nu hoe moeilijk het is continue te coachen. Buiten het veld heb ik het, denk ik, goed opgepakt. Ik probeer de jongens met iets minder ervaring te helpen. Maar binnen het veld heb ik mijn handen vaak vol aan mijn eigen taken.’’