Jagen, Jagen

Bestuurlijke chaos, sportieve crisis... Bij ADO Den Haag is het nog nooit zo turbulent geweest als nu. Clubwatcher Marijn Abbenhuijs vertelt in de rubriek Jagen, Jagen dagelijks over de jacht op punten *en munten.

tekst: Marijn Abbenhuijs

 

 

Marokkaanse Koos, een lieverd, wilde me op m'n bek slaan

 

Marokkaanse Koos slaakte een harde kreet. Ik was net vanuit het Cars Jeans Stadion onderweg naar mijn auto, toen ik hem mijn kant op zag stormen. Hoe dichterbij hij kwam, hoe duidelijker het voor mij werd dat het niet op een vriendelijke ontmoeting afstevende. Hij was woest.

 

Koos schreeuwde dat ik moest stoppen met het schrijven van negatieve stukjes over zijn club. En dat hij me op mijn bek ging slaan. Hij had zijn vuist ook al gebald en maakte aanstalten om uit te halen. Maar nog voordat ik iets had teruggezegd, bedacht hij zich en liep weer weg.

 

Marokkaanse Koos is een bekende ADO-supporter. Eentje die nooit iemand kwaad doet, had ik altijd begrepen. Een lieverd die met zijn hele ziel en zaligheid ADO steunt, elke dag weer. Maar nu leek hij de controle over zijn emoties te verliezen. De klap van de degradatie van zijn club was keihard aangekomen en moest worden verplaatst naar 'mijn bek'.

 

Toch enigszins geschrokken liep ik door naar mijn auto, maar boos kon ik er niet om zijn. Want voor iemand die zó intens meeleeft met deze club, moet de rollercoaster waarin hij wordt meegesleurd ook bijna ondraaglijk zijn. De afgelopen weken was het vertrouwen in lijfsbehoud immers weer helemaal opgebloeid. De zeges op Feyenoord en PEC Zwolle hadden iedereen rondom de club laten zweven. Totdat Willem II ze gisteren allemaal ijskoud weer met beide benen op de grond zette.

 

Ik had het even ervoor ook aan ADO-trainer Ruud Brood gemerkt. Ondanks de hevige teleurstelling nam hij alle tijd voor de pers. Een paar keer zuchtte hij diep, vechtend tegen de tranen. Even zei hij iets over 'schreeuwers op de achtergrond', mensen die de club zogenaamd een warm hart toedragen, keiharde kritiek hadden geleverd, maar nooit écht hadden geholpen. Maar hij zette zijn verwijten niet door en bleef bij zichzelf. Net zoals de vuist van Marokkaanse Koos mijn kaak niet haalde.

 

 

Wat overblijft zijn onmacht en verdriet. ADO, het grillige elftal van Brood, de club van Koos, speelt volgend jaar niet meer in de eredivisie.