'Ja, dan ben je uitgeluld'

Joop Lankhaar was de laatste ADO Den Haag-speler in het Nederlands elftal

tekst: Martin van Zaanen

 

 

Ooit was er een tijd dat ADO Den Haag nog gewoon spelers aan het Nederlands elftal leverde. En al is het een poos geleden, Joop Lankhaar (54) herinnert zich alles als was het gisteren.

 

Over voorbestemming gesproken. Joop Lankhaar was nog maar 5 jaar oud en hij liep al in een oranjeshirt op de groene mat. Dat was bij zijn eerste club AVV Alphen, dat oranje en zwart als clubkleuren heeft. Tegenwoordig zit hij er weer, als technisch jeugdcoördinator. Een aantal jaren terug bekleedde hij dezelfde functie bij de buren van VV Alphia en wat wil je weten; die spelen ook in het oranje. Maar daarmee zijn we er nog niet.

 

Vanaf zijn vijftiende jaar, hij zat inmiddels bij het grotere ARC, kwam hij voor de nationale jeugdploegen uit. Joop Lankhaar: ,,Dat was met gasten als Ed de Goeij, Peter Barendse, Pieter Huistra. Ik was de enige die nog bij de amateurs zat." Vervolgens ging de plichtsgetrouwe en felle mandekker naar FC Den Haag. Daar debuteerde hij op zijn zeventiende in het eerste elftal. Hij speelde voor de UEFA-jeugd, Jong Oranje en het olympisch elftal. Plus die ene interland, december 1987 'uit' tegen Griekenland. Oranje won 0-3 en als secondant van Ronald Koeman speelde 'Jopie' een strakke wedstrijd.

 

 

Slecht veld

Lankhaar: "Het is een poos geleden, maar ik herinner het me allemaal nog als de dag van gisteren. Vooral als het Nederlands elftal speelt en rond EK's en WK's helemaal, denk ik daar zeker nog aan. Het aardige is dat ik de wedstrijd vóór Griekenland, een week eerder, thuis tegen Cyprus er ook al bij was. Bleef ik negentig minuten op de bank. Het was bitterkoud. Bondscoach Rinus Michels zei: 'Het veld was zo slecht, dat wilde ik je niet aandoen.' Ik dacht alleen maar, al had je maar één minuutje gegeven..."

 

Uiteindelijk was Lankhaar de laatste die afviel voor de selectie, die naar het zo legendarisch geworden EK'88 in West-Duitsland mocht. Lankhaar: "Wim Koevermans kreeg de voorkeur. 'Die heeft meer ervaring', zei Michels. Ja, dan ben je uitgeluld. Ik kon moeilijk ineens zeven jaar ouder worden."

 

Na Joop Lankhaar speelde nooit meer een speler in groen-gele dienst voor het Nederlands elftal. Hoe groot acht hij de kans dat dit ooit wel weer gebeurt? Lankhaar: "Ik ben bang dat ik dat niet meer zal meemaken. Eer dat ADO weer een beetje terug op niveau is, ben je denk ik jaren verder. Die club zit heel diep in mijn hart. De huidige situatie gaat me erg aan het hart."

 

Een van de fijne dingen aan Lankhaar vroeger was dat je, ondanks dat je hem de ene na de andere topspits vakkundig zag ontmantelen, toch altijd een beetje het idee had dat hij ook gewoon naast je in het vak op de tribune had kunnen staan. Anno nu heeft hij nog steeds die loyale, en misschien wel koppige, vastberadenheid waarmee hij zich in 1986 met FC Den Haag naar het ongeslagen kampioenschap van de eerste divisie knokte. En zich het jaar erop het grote Nederlands elftal in speelde. Ook de bekerfinale tegen Ajax behoort tot de onvergetelijke gebeurtenissen uit de Lankhaar-jaren. Net als de Europa Cup-wedstrijden tegen Ujpest Dózsa en Young Boys.

 

 

Van de partij

Lankhaar: ,,Ik ben elke thuiswedstrijd van de partij. Ik kan nog zo teleurgesteld naar huis gaan, maar het volgende duel kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om niet te gaan. Wat dat betreft heb ik iets van: niet alleen in goede, maar ook in slechte tijden."