Investeerders:'binnen 5 jaar weer eredivisie'

Investeerders trekken vijf jaar uit voor het bereiken van de eredivisie

Optimisme UNO is misplaatst

 

Er is blunder op blunder gestapeld, maar het optimisme blijft maar hoogtuidagen vieren bij ADO Den Haag. Zelfs een bankroet vertroebelt de geesten. Met de nieuwe investeerders komt er eindelijk realisme.

 

Door Dennis Jansen en Marc Konijn

 

Het rapport van adviesbureau UNO is niets ontziend. De opdrachtgever van het document, ADO DH wordt genadeloos op de pijnbank gelegd. Daar is dan ook alle reden toe. De gemeente Den Haag heeft de Haagse voetbalclub een half jaar geleden een nieuw stadion cadeau gedaan. Maar nu al kampt ADO Den Haag met een tekort van zeven miljoen en dreigt een bankroet.

 

In het geheime rapport – waar deze krant gisteren uitvoerig over heeft gepubliceerd- schetst UNO het pad dat ADO DH dient af te leggen om terug te keren naar de eredivisie. Daar is een investeerder voor nodig die de komende jaren tientallen miljoenen in de club steekt.

 

De kille berekeningen en de harde analyses lijken op het oog indruk te maken. Maar een oprecht geïnteresseerde investeerder zal het rapport toch niet serieus nemen. Zo stelt UNO dat ADO volgend jaar al naar de eredivisie moet promoveren. Hoe dat moet wordt niet duidelijk. Goed, er moeten spelers afvloeien, maar hoe? En wie? En welke trainer wordt er aangesteld? Op deze vragen wordt geen antwoord gegeven. Het concept mist een voetbaltechnische visie om de aanname van de promotie naar de eredivsie te kunen onderbouwen.

 

Het rapport van UNO is doordrenkt van het optimisme en financiële aannames. In het seizoen 2008/2009 moet de begroting opkrikt zijn tot 9,8 miljoen euro. De aannames van de inkoomsten zijn boterzacht. Opnieuw gaat men er vanuit dat de naam van het stadion geld oplevert (3 ton) en dat er meer bezoekers zullen komen. Het zijn dezelfde posten die die jaar tevergeefs zijn opgevoerd.

De begroting van RKC is vijf miljoen die van TOP Oss 2,2 miljoen en die van pak ‘m beet MVV 3,5 miljoen, waarom zou die van ADO Den haag dan drie keer zoveel zijn?

 

Het ongebreidelde optimisme, dat hebben we eerder gezien als het om ADO Den Haag gaat. Zo rond het jaar 2000 besloot de gemeente Den Haag dat het maar eens afgelopen moest zijn. Het oude stadion in het Zuiderpark bood te weinig inkomsten. Er werd voor 27,5 miljoen een nieuwe neergezet in de oksel van het Prins Clausplein. Het nieuwe stadion zou vergezichten bieden, het lelijke eendje uit het betaald voetbal zou deen subtopper worden, een goede ploeg waar iedereen rekening moest houden. De Haagse politiek was uiterst tevreden. Eindelijk zou de derde stad van het land zich kunnen meten met de sterkste tegenstanders. Er werd zelfs al nagedacht over een tweede ring in het stadion, om het aantal supporters te vergroten – en daarmee de inkomstenstroom.

 

De degradatie naar de eerste divisie – vlak voor de opening van het nieuwe stadion – was natuurlijk een tegenvaller. Maar het zoet van het optimisme spoelde de smaak van de bittere pil snel weg. Was ADO Den Haag met een begroting van meer dan 10 miljoen niet twee maatjes te groot voor deze divisie? De kampioenslingers lagen eigelijk al klaar. ADO Den Haag zou binnen een jaar terug zijn op de plek waar het hoort: de eredivisie.

 

De gemeente sprong na iedere tegenslag bij – in mei 2007 voor het laatst met een lening van 6,5 miljoen aan de SSO, omdat particuliere banken geen geld aan deze ‘risky business’ wilden lenen. Het was de laatste goede daad, zei de gemeenteraad toen met nadruk, het was meer dan genoeg geweest. ADO moest zijn eigen broek nu maar eens ophouden. De broek ligt momenteel op de enkls en het is niet fraai wat er te zien is.

 

Het kan niet bijna anders of dat grenzeloze optimisme ligt nu aan gruzelementen. In het afgelopen jaar is zo ongeveer alles verkeerd gegaan. De sportieve prestaties zijn slecht – een achtste plek en geen uitzicht meer op de titel. Het publiek laat het afweten – een thuiswedstrijd trekt gemiddeld slechts 4000 bezoekers. Het toch al niet rimpelloze imago liep bovendien nieuwe deuken op met rellen in Den Bosch en een vechtpartij bij Helmond Sport.

 

De organisatie van de club is zo dramatisch slecht, dat een faillissement dreigt. Hoe dat mogelijk is met een Raad van Commissarissen (ADO), een directie (ADO), een raad van Toezicht (de Stichting Stadionontwikkeling), een bestuur (van de SSO) en, last but not least, de gemeente Den Haag. Ze hielden allen toezicht op elkaar in plaats van op de cijfers.

 

Het is een grote treurnis en dus waren de verwachtingen over het rapport van UNO – de reddingsboei van ADO Den Haag – zeer hooggespannen. Te hoog, zo blijkt nu uit vertrouwelijke stukken die in het bezit zijn gekomen van deze krant.

Er hebben zich maar twee serieuze kandidaten gemeld, twee vermogende partijen die bereid zijn miljoenen in de club te steken. De beide partijen blijken echter niet zo vermogend als de deskundigen van UNO hadden gehoopt. Er komen geen tientallen miljoenen vrij, die ADO binnen twee jaar moet terugstoten naar de eredivisie.

 

Een groep Haagse investesteerders – waaronder Lammert Braaksma en Rob Jansen – wil acht miljoen euro in de club steken. En voor het eerst in vele jaren klinkt er ineens een ander geluid. Het tomeloze optimisme heeft plaatsgemaakt voor realisme. ADO Den haag hoeft niet binnen twee jaar terug naar de eredivisie; Braaksma en de zijnen trekken daar vijf jaar voor uit. Een internationaal gelouterde trainer moet dat in alle rust kunnen bereiken.

De nieuwe investeerders zeggen verder niet als boeman te willen beginnen – de schuldeisers moeten netjes behandeld worden. Daar spreekt rust uit, vertrouwen in de toekomst en realiteitszin. Dat is een hele opluchting, na alle opgeklopte verwachtingen van die kleine club uit een grote stad.