Bron van dit artikel
Datum plaatsing: 07-05-2001 21:20:00
Interview met Leonardo da Silva Moura
"Ik wil naar AJAX, Feijenoord, of RKC"
Wanneer Feyenoord en FC Groningen een Leonardo in de gelederen hebben, kan ADO Den Haag natuurlijk niet achterblijven. Leonardo Da Silva Moura geniet bij de gemiddelde Nederlandse voetballiefhebber misschien (nog) niet dezelfde bekendheid als de Leo'tjes in de Kuip of het Oosterpark, maar dat lijkt slechts een kwestie van tijd. De kleine Braziliaan, voorzien van een Portugees paspoort, fleurt de Haagse selectie op met een exotisch ZuidAmerikaans tintje.
De aanvallend ingestelde middenvelder wist het net dit seizoen al negen keer te vinden en brengt de fans van ADO Den Haag in extase door zijn perfect uitgevoerde voorzet. De fantastische traptechniek die de kleine Braziliaan etaleerde, vormde een van de weinige lichtpuntjes in de laatste thuiswedstrijd tegen Eindhoven. In de 43e minuut lanceert hij een bal met dodelijke precisie richting de Haagse blauwe hemel, die met een fraaie curve het hoofd van Boussaboun bereikt. Ali laat het buitenkansje niet liggen en kopt de gelijkmaker binnen. Het is niet de eerste keer dit seizoen dat de wisselwerking tussen het dynamische duo gesmeerd verloopt. ,,Ali is mijn beste vriend in het veld, maar ook daarbuiten. We hebben hetzelfde karakter en tijdens de wedstrijd weten we elkaar blindelings te vinden. Ik speel graag snel voetbal, net als Ali. Meestal bereid ik de doelpunten voor, maar profiteer ook regelmatig van zijn voorbereidende werk'', aldus de 22-jarige Braziliaan, die na Boussaboun de meeste doelpunten dit seizoen voor ADO scoorde.
Familie Opgegroeid in Rio de Janeiro zou je al snel een sentimenteel verhaal verwachten over een jongetje, dat de sloppenwijken van de grote stad is ontvlucht en via vele tegenslagen de eeuwige roem heeft bereikt in de grote stadions van Europa. Bij Leonardo ligt het iets anders. Niet dat hij uit een puissant rijke familie komt, maar echt slecht heeft de middenvelder het ook niet gehad in zijn jonge jeugdjaren. Papa Leonardo werkte bij een gemeentebedrijf, waardoor het gezin zich financieel bevond tussen de rijke toplaag en de grote groep armen in Brazilië. Om veel geld te verdienen probeerde Leonardo, net als vele anderen, door middel van voetbal boven het normale leven uit te stijgen. Zijn talent bloeide op bij de club Botafogo uit Rio. ,,Ik heb niet in het eerste team gespeeld, maar drie jaar bij de junioren. In 1997 en 1998 is mijn team kampioen geworden. Dat laatste jaar was ik tweede op de topscorerlijst met veertien doelpunten'', zegt de sympathieke Braziliaan met een brede glimlach. Door veel te oefenen werd zijn voorzet steeds beter. ,,Na de reguliere training, bleef ik altijd nog een uur langer om mijn voorzet te perfectioneren. Ik wilde leren ze net zo goed te nemen als mijn grote voorbeeld Jorginho (oud-voetballer Bayern München en Bayer Leverkusen).'' Dat voetbal een grotere betekenis heeft voor Brazilianen dan voor de Europeanen, kan Leonardo beamen. ,,Brazilië is 'football-crazy'. Ik heb in het Maracanastadion gespeeld voor 50.000 mensen. Vergeet ik nooit meer. Ook de trainingen werden door veel mensen bezocht. Dan moest ik met het juniorenteam spelen tegen het eerste elftal. Soms stond je dan tegenover bijvoorbeeld Bebeto. Nee, hij was niet arrogant. Bebeto is heel vriendelijk, net als Romario. Zij begeven zich gewoon onder het volk. In de zomer ballen ze op het strand met iedereen.''
Maar Leonardo moest geld verdienen en dat hield een vertrek naar Europa in. Zijn manager zorgde ervoor dat de middenvelder onderdak kreeg bij Germinal Beerschot Antwerpen. ,,Ik moest overal aan wennen. De Braziliaanse winter is aangenaam met een gemiddelde temperatuur van twintig graden. Nu voetbalde ik met vijf graden onder nul in de sneeuw. Ik had nog nooit sneeuw gezien! Het was zo koud, dat ik dacht dat ik dood ging. Ja, soms wilde ik gewoon niet voetballen, vanwege de kou. Daarnaast miste ik mijn familie. Negen maanden lang logeerde ik bij een gastgezin. Zonder vriendin, zonder familie. Als ik mijn vriendin belde, barstte ik in tranen uit. Dan sprak ze me moed in en zei dat ik moest vechten tegen mijn heimweegevoelens. Ja, haar steun heeft me door die moeilijke periode geholpen.'' Doormidden
Het Belgische voetbal was niet aan de kleine Braziliaan besteed. ,,De harde speelstijl beviel me niet. Ik wilde mooi en snel voetballen, maar hier werd je zelfs tijdens de training doormidden geschopt. In Brazilië kun je rustig om je heen kijken, voordat je de bal afspeelt. Dat was hier onmogelijk.'' Leonardo had geen basisplaats bij Germinal. ,,Op mijn favoriete plek, de nummer tien, stond Marc Degryse. Een hele aardige, intelligente man, net als trainer Frank van der Elst. Maar ja, ik wilde voetballen en meer geld verdienen.'' Dus keerde Leonardo terug naar Brazilië. Lang duurde dat niet, want hij kon bij ADO Den Haag aan de slag. ,,Den Haag is veel mooier dan Antwerpen. Hier voelde ik me meer thuis en veel belangrijker, mijn vriendin en vrienden gingen ook in Nederland wonen. Sergio en Cristiano van NAC zijn goede vrienden van me. Iedere week heb ik contact met hen. Ze hebben me in België tijdens een training opgezocht en dat schept een band. Bombarda van Willem II is tevens een vriend van me, ook omdat zijn vrouw Braziliaanse is. Nee, de Leonardos van Feyenoord en Groningen ken ik niet persoonlijk. Groningen ligt te ver weg en de Leonardo bij Feyenoord heb ik nog nooit gesproken.''
Leonardo scoorde zijn eerste doelpunt voor ADO in de met 3-2 gewonnen thuiswedstrijd tegen TOP Oss. ,,Ik scoorde de 1-0 en gaf de voorzet op Maarten Bak die de tweede goal voor ADO maakte.''Leonardo kan meer dan alleen een goede voorzet afleveren. ,,Ik ben erg snel en heb een goed overzicht ('good vision'). Samen met Boussaboun probeer ik zoveel mogelijk te combineren en de vaart in het spel te houden.'' Vanzelfsprekend zijn er ook mindere punten. ,,Mijn linkerbeen is nog vrij zwak en ik ben de Nederlandse taal nog niet machtig. Ik versta het een klein beetje, maar niet voldoende. Met Guillermo van Berkum spreek ik soms een beetje Spaans. Mijn teamgenoten sporen me vaak aan, om Nederlands te leren.'' Waar speelt hij het komende seizoen? ,,Weet ik nog niet. Maar ik wil graag in de eredivisie voetballen. Ajax, Feyenoord of RKC. Daarna het liefst in Spanje. Barcelona of Real Madrid? Doe maar Real, daar speelt Roberto Carlos.'' Leonardo wil na zijn voetbalcarrière geen trainer worden. ,,Oh nee, absoluut niet! Ik ga terug naar Brazilië om fitnesscentra te openen. Of ik een liefhebber ben van krachtsport? Nee, maar door die sportscholen kan ik veel geld verdienen. Dat is belangrijk om mijn familie te onderhouden.''
