Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 24-05-2005 20:50:00

'Ik zei tegen Gullit: blijf maar even'

De competitie duurde voor Ferrie Bodde 48 minuten te lang. Zondag brak hij tegen Feyenoord zijn linkerkuitbeen in een duel met Dirk Kuijt. Een mooi seizoen werd zo op de valreep nog voorzien van een rouwrand.ADO zal zijn rechtermiddenvelder zeker een half jaar moeten missen.

Pijn? Neuh, dat valt wel mee. Maar het vooruitzicht dat hij de komende zes weken met zijn linkerbeen in het gips zit, met de nadruk op zit, dat kwelt Ferrie Bodde. "Zij", en hij wijst op zijn vriendin Melissa, "zegt altijd gekscherend dat ik ADHD heb. Ik ben altijd bezig. Als ik thuis kom van voetbal of training, dan ga ik met de hond lopen of met de kleine fietsen. Ik wil wat doen."

Het enige 'voertuig' dat de 23-jarige middenvelder van ADO Den Haag voorlopig kan besturen is (helaas) zijn rolstoel. Een tikje onwennig nog manoeuvreert hij het karretje door de huiskamer, de pas zeven maanden oude Fernando guitig lachend op zijn schoot.

Even terug naar de Kuip, afgelopen zondagmiddag. Twaalf minuten over drie. Feyenoord heeft al drie keer gescoord tegen ADO Den Haag. Ferrie Bodde probeert vlak voor rust, pal voor de bank van de thuisclub, te voorkomen dat Dirk Kuijt gaat passen. En dan gaat het mis. Zijn linker(stand)been staat 'vast' terwijl hij draait. Het slachtoffer zelf blijkt er twee dagen later geen scherpe film van te hebben. "In het ziekenhuis wilden ze weten hoe het precies was gegaan. Ik heb het drie keer verteld en drie keer het verkeerde verhaal."

Wat hij zich nog wel kan herinneren zijn details van wat er pal na de 'crash' gebeurde. Dat Feyenoord-trainer Ruud Gullit bij hem knielde en tegen hem begon te praten. "Hij vroeg of 'ie weg moest gaan, maar ik pakte z'n schoen beet en zei: nee, blijf maar even bij me."

Zijn vriendin Melissa zag het vanuit vak KK in de Kuip met afgrijzen aan. "Van bovenaf leek het net alsof hij van een flat was gevallen. Hij lag doodstil met een raar been. Ik had het niet meer. Ik ben er zo snel mogelijk naar toe gerend, heb me door niemand tegen laten houden."

Ferrie wordt dezelfde avond nog in Dijkzigt ziekenhuis geopereerd. Er gaat schroef -en plaatwerk op het gebroken kuitbeen en in de uren daarna komt bij Ferrie Bodde langzaam het besef dat hem echt iets heel vervelends is overkomen. Hoewel, veel rust wordt hem niet gegund. "Ik ben zo'n beetje de hele nacht wakker geweest door alle geluiden op de kamer. En toen ik acht uur 's ochtends drie boterhammen met ardennerpaté kreeg en net wilde gaan eten moest mijn overbuurvrouw poepen. Nou, dan heb ik gelijk geen trek meer."

Bodde was dus blij toen hij na enig soebatten maandagavond het Dijkzigt al mocht verlaten. "Als je eenmaal in het gips zit doen ze toch verder niks meer met je. Ik wilde naar huis."

Plots heeft hij een zee van vrije tijd, waar hij heel weinig mee kan doen. "Ik kijk nu al uit naar de tijd dat ik kan gaan revalideren. Eerst drie weken dit gips, dan drie weken loopgips en vervolgens aan de slag. Het is heel moeilijk te zeggen hoe lang het gaat duren. Het is een mooie breuk, hebben ze gezegd. En ik ben hartstikke fit. Maar het zal moeilijk genoeg worden. Ik wil altijd voetballen en dat kan een hele tijd niet. Dit is m'n eerste ernstige blessure."

Het is alsof de duvel er mee speelt. Eindelijk haalde Ferrie Bodde dit seizoen weer het niveau waarmee hij een paar jaar geleden - met ADO nog in de eerste divisie - tot grote belofte werd bestempeld. Eenmaal gepromoveerd ging het plotseling een stuk minder vanzelfsprekend. Het dieptepunt was het bekerduel met Heracles, waarin de Hagenaars met 4-0 klop kregen en Rinus Israel zijn woede uitgerekend op Bodde richtte: 'Als ik een geweer had gehad, had ik hem door zijn knieën geschoten. Zo slecht was 'ie.' Met die verbale geseling haalde Israel zo'n beetje alle landelijke media. "Waarom moest hij uitgerekend mij noemen? En waarom doe je zoiets? Dat is toch zinloos." Onder zijn nieuwe trainer Frans Adelaar bloeide Ferrie Bodde afgelopen seizoen weer op. "Ik heb weer vertrouwen gekregen. Adelaar zei op tv dat hij zijn beste speler nu een tijdje moet missen. Dat betekent toch wel wat."

Andere club voorlopig niet aan de orde

Het was dubbel wrang voor Ferrie Bodde dat hij in de Kuip een zware blessure opliep. Eerder was al bekend geworden dat NAC belangstelling had voor de altijd bikkelende middenvelder, wiens contract nog een seizoen doorloopt. Maar ook Arminia Bielefeld bleek in hem geïnteresseerd. Sterker nog, de directeur van deze Duitse club was naar Rotterdam afgereisd om hem aan het werk te zien. Die keerde onverrichterzake huiswaarts. "Ik weet niet of dat wel wat geworden was. Ik heb een zwak voor ADO Den Haag. Mijn club. Ik hoef nog niet zo nodig weg. Maar het lijkt me ook wel wat om nog een keer naar het buitenland te gaan. Alleen hoeft dat niet nu al. Ze zeggen allemaal wel, dan ga je veel verdienen. Maar mij gaat het niet alleen om veel verdienen. Ik moet het naar mijn zin hebben.". Deze week nog zou de zaakwaarnemer van Bodde een (eerste) gesprek voeren met ADO over een nieuwe (verbeterde) verbintenis. Hij wacht die met belangstelling af. "Ik hoop wel dat er waardering uit spreekt."