Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 26-05-2011 11:48:00

Het succes van Wingman Wes

Ik heb geen groen-geel hart. Toch moet ik bekennen dat ik de spelers van ADO Den Haag dit seizoen een beetje in de armen heb gesloten. Van mij mag de club uit de Residentie deze week de play-offs om een Europa League-ticket van FC Groningen winnen.

door Sander van Hall

 

Spelers die vorig seizoen nog rollebollend met elkaar over het trainingsveld gingen, vormen dit seizoen een team dat de voetbalcultliefhebber in mij doet likkebaarden, smullen en quasi-kwijlen. Dat is een beloning waard.

Eerlijk is eerlijk, FC Groningen verdient het gezien de vijfde plaats op de eindranglijst misschien meer om Europa in te gaan. Maar die ploeg is mij net iets te véél Pieter Huistra: netjes verzorgd, keurig in het gelid, poespasloos.

Ik mis in de Euroborg mannen met schwung, charisma en pit. Straatjongens, boefjes, voetballers met ballen. Eigenlijk is Dusan Tadic de enige speler voor wie ik een seizoenkaart zou kopen, als ik Groningen-fan was.

Autoverkoper

Nee, dan kijk ik toch veel liever naar dat filmheldenelftal van ADO. Bijna alleen trainer John van den Brom oogt als een autoverkoper. En oké, Jens Toornstra en Ramon Leeuwin hadden je buurjongen kunnen zijn. Maar verder zie ik bijna alleen maar spelers met persoonlijkheid, branie en uitstraling. Jongens met flair. Haagse bluf.

ADO, dat is Lex Immers met een ooievaar op zijn rug. Dat is een Russische scherpschutter als spits met het hoofd uit een gangsterfilm. Dat is een niets ontziend verdedigingscentrum en een zooitje opgekrabbelde afdankertjes van andere clubs.

Het vierhonderd vierkante meter grote spandoek dat voor de thuiswedstrijd tegen Feyenoord achter een van de doelen van het Kyocera Stadion werd ontrold, portretteerde ze op uiterste treffende wijze: The Hague GoodFellas. The Stork Immers, Buly The Butcher, Sticky Fingers Coutinho, Timmy the Tongue. Prachtige namen. Persoonlijkheden. Mannen met een verhaal.

Mijn favoriete personage uit de feel good-story over ADO is Wesley Verhoek, de voorzetspecialist met krijt aan de schoenen die van zondebok uitgroeide tot superheld. Wingman Wes.

Lui

De supporters vonden hem tot dit seizoen nogal lui en bijdehand en vuurden daarom een arsenaal aan scheldwoorden op hem af. Nu slaan ze hem op de schouders en lopen ze met hem de polonaise.

Daarvoor dankt Verhoek Don van den Brom, de trainer die hem alle vertrouwen schenkt en het Haagse ratje in hem in zijn waarde laat. Die het hem niet kwalijk neemt als hij voor een camera het woord ‘pietekutten’ in de mond neemt en van wie hij zeker weet dat-ie hem nooit om de oren zal slaan met privézaken.

Eind vorig seizoen was Verhoek al clubtopscorer en assistkoning van ADO. Transfervrij was hij ook. Toch zag bijna niemand hem staan, omdat zijn club belabberd presteerde en hij een slechte naam had opgebouwd. Het stempel lui en langzaam zat hinderlijk op zijn kont gedrukt, naast dat van eeuwig talent. Alleen NEC bood hem een contract aan, maar dat kon Verhoek niet bekoren. Dus tekende hij in mei vorig jaar toch maar een nieuwe verbintenis bij de club die hem opleidde.

 

Topclub

Dankzij regisseur Van den Brom werd Verhoek dit seizoen een hoofdrolspeler in de eredivisie. Mocht ADO voor het eerst sinds 1987 Europa ingaan, dan is dat voor een groot deel op het conto van Wingman Wes te schrijven. De meeste doelpunten van Dmitri Boelikin kwamen voort uit zijn veertien assists. Zelf scoorde hij zevenmaal. Vier tegenstanders werkten een voorzet van hem in eigen doel. En nog veel meer voorzetten van hem werden níet afgemaakt. Bij een topclub zal Wingman Wes nóg effectiever zijn en dat weet hij.

Zijn oude maatje Eljero Elia, met wie hij in de jeugd en het eerste van ADO én in vertegenwoordigende jeugdelftallen samenspeelde, vertelde Verhoek lovende verhalen over FC Twente en PSV-trainer Fred Rutten. Mede daardoor voelt de Hagenees wel wat voor een overgang naar Enschede of Eindhoven. Maar ook een transfer naar het buitenland sluit hij niet langer uit.

En dus stevenen ADO en Verhoek, ruim een jaar nadat hij voor niks de deur leek uit te lopen, af op een enorm kassucces. Het is de club en de speler gegund. Meer dan dat zelfs. Maar laat Wingman Wes donderdag en zondag eerst maar eens die mooie film afronden die hij met al die andere GoodFellas van Den Haag aan het draaien is.

Ik reken op een happy end.