Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 27-05-1925 20:39:00

Het jubileum van Haagsche Voetbal vereeniging ADO

De Haagsche Voetbal vereeniging A.D.O. telde onlangs (1 Februari j.l.) een bestaan van 20 jaren en beleefde dus haar 4e lustrum, welk heugelijk feit door A.D.O. nu het voetbalseizoen is afgeloopen, op feestelijke wijze zal worden herdacht.

Op Zaterdag 30 Mei a.s. zal het A.D.O. bestuur recipiëren in Café-Restaurant Riche alhier.

Op Zondag 31 Mei d.a.v. (1en Pinksterdag) zullen op het terrein aan den Wassenaarschen weg feest-wedstrijden worden gehouden en wel een wedstrijd van ADO. 's eerste elftal tegen het ie elftal van N.O. A.D. uit Tilburg, voorafgegaan door een wedstrijd van gecostumeerden een en ander met opluistering van muziek van de vereeniging Kunst en Strijd. Tot besluit wordt op Zaterdag 6 Juni a.s. een intieme feestavond gehouden met bijzondere attracties en bal, in de Nieuwe zalen van den Dierentuin.

Omtrent de geschiedenis van A.D.O. memoreeren wij het volgende: In Januari van het jaar 1905 namen eenige voetbalminnende jongelui, met name Dorus van Zee, Hannie Nyhuis, C. Wezenberg e.a. het initiatief tot oprichting van een voetbalclub en op den 1sten Februari 1905 kwam de vereeniging A.D.O. (Alles door Oefening) tot stand. Door allerlei omstandigheden kon dit A.D.O. zich niet lang staande houden en loste zich voorshands op in het toenmalige D.O.V. (reeds lang ter ziele). De oprichters van A.D.O. bleven evenwel diligent om zoodra mogelijk hun eens gevormde plannen opnieuw te verwezenlijken en inderdaad mocht het hun gelukken in 1907 A.D.O. opnieuw te doen verrijzen met Dorus van Zee als voorzitter en Leen Nyhuis als secr.-penningmeester. In de 3e klasse H.V.B, werd al dadelijk het kampioenschap behaald met de unieke cijfers 100 voor en 7 tegen. Daarop werd A.D.O. geplaatst in de 1e klasse H.V.B., toonde zich na- eenige jaren ook daarin superieur en trad vervolgens in de 3e klasse N.V.B. Toenmaals werd na terreinen te hebben bespeeld naast de boerderij van Pex en aan de Laan van Meerdervoort een terrein betrokken in de Westduinen. Het tenue was in dien tijd zwarte broek en dito shirt met groene baan, waarvan aan weerszijden een roode ster.

Reeds het 1e jaar in den N.V.B, werd A.D.O. kampioen harer afdeeling, met slechts 1 verloren wedstrijd, doch faallle in de promotie-wedstrijden. Het jaar daarop echter werd schitterend de ze klasse bereikt, waarin na eenige jaren van afwisselend succes de rood-groenen kampioen werden en daarop in de beruchte overgangsklasse traden. Inmiddels was A.D.O. wederom verhuisd en wel naar het terrein aan de Parklaan.

In de overgangsklasse toonde A.D.O. zich aanvankelijk hare plaats volkomen waardig, doch daarop volgde een jaar van tegenslag en inzinking en met de opheffing van de overgangsklasse na het seizoen 1922-1923 kwam A.D.O. weer in de 2e klasse.

In de seizoenen 1923-1924 en 1924-1925 tweemaal achtereen dus, werd A.D.O. kampioen harer afdeling, doch beide malen werd in de middels weer ingestelde promotiewedstrijden de bereiking van het 1e klasseschap helaas een illusie. Nog versch ligt in het geheugen de jongste promotie-competitie, waarin den rood-groenen na twee buitengewoon emotievolle beslissingswedstrijd den tegen V.O.C. het verdiende 1e klasseschap in de allerlaatste minuut van de verlenging door een noodlottigen strafschop ontging.

A.D.O. heeft het laatste seizoen en vooral in de promotie-wedstrijden ongetwijfeld bewezen dat het in de 1e klasse zeker geen slecht figuur zou maken, maar behalve dit ook getoond een fair en sportief tegenstander te zijn waartegen elk elftal gaarne in het strijdperk zal treden. Niet alleen V.O.C, maar ook de vereenigingen Unitas, Hercules, e.a. tegen welke A.D.O. de laatste jaren haar belangrijkste wedstrijden speelde zullen daarvan volgaarne getuigenis afleggen.

Vele successen boekte A.D.O. ook in diverse groote seriewedstrijden. In de Zilveren Bal-wedstrijden o.a. waarin de roodgroenen voortdurend gaarne geziene gasten zijn, werd steeds een uitstekend figuur gemaakt. Verscheidene 1e klassers w.o. H.B. S., H.V.V. ,Quick en het vorig jaar nog Sparta heeft A.D.O. in die wedstrijden in het zand doen bijten. Eenmaal bereikte A. D.O. de finale, doch verloor toen van Hermes-D.V.S.

Van hen, wier namen aan A.D.O. onafscheidelijk zijn verbonden noemen we in de eerste plaats wijlen Dorus van Zee (sinds eenige jaren overleden), die jaren achtereen als voorzitter en ook als speler zich ongemeen verdienstelijk heeft gemaakt en wiens verscheiden voor A.D.O. een zeer groot verlies beteekende. Zijn nagedachtenis blijft dan ook bij A.D.O. in hooge eere.

Onmiddellijk hierna noemen we den, ijverigen on sympathieken secretaris A.G. van Leersum, A.D.O.'s grootste steunpilaar. Reeds jaren staat deze werker voor de belangen van A.D.O. op de bres. Voorts verdienen ook vermelding de Gebr. Nyhuis.

Sinds het overlijden van v. Zee wordt de voorzittershamer gezwaaid door Chr. Leurs, een man van correcte en hooge sportieve opvattingen, die voor zijn taak alleszins berekend is en die taak met groote-liefde en toewijding vervult.

Van de spelers, die reeds jaren voor A.D.O. uitkomen en zich als zoodanig nog, steeds onderscheiden, noemen we De Jong, v. Es, Winterkamp, Philipsen,, P. van Roosendaal, Kloos e.a., terwijl van de, jongere spelers we in de eerste plaats noemen de Gebr. Tap, de eenvoudige jongend, waarvan vooral Wim Tap, A.D.O.'s midvoor, om zijn schitterend spel in Den Haag een groote populariteit geniet en in dens lande hoog staat aangeschreven.

Voorts dienen genoemd Cools, v. Boheemen, Koos v .Leersum verband met een benoeming in het nationaal elftal voortdurend de aandacht der N.V.B. gevestigd is.