Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 06-09-2004 19:55:00

Het hoofd in Holland, maar het hart in Servië

Op de valreep versterkte ADO Den Haag zich nog met een centrale verdediger. En niet de minste. De Servi#er Spira Grujic koos na ampel beraad voor de club in de residentie. Lang had hij andere ijzers in het vuur. Zo toonde Nice serieuze belangstelling.

"Maar het duurde allemaal en te lang en ik wilde eigenlijk wel graag in Nederland blijven". Natuurlijk heeft hij al even opgezocht wanneer ADO tegen Twente speelt. Op 27 oktober in Den Haag. "Dat wordt heel speciaal voor mij", zegt Spira Grujic met een brede grijns. "Ik hoop dat ik dan kan laten zien dat ik nog niet helemaal versleten ben. Dat ze mij beter hadden kunnen houden."

Beledigd was Spira Grujic, diep beledigd. Een kleine zes jaar speelde hij in Tukkerse dienst, voor een speler tegenwoordig een eeuwigheid. In die tijd toonde hij zich een rots in de branding, een voetballer waar de club op kon bouwen. Geen gepolijste artiest met de bal aan een touwtje, maar wel een noeste werker die voorop ging in de strijd en nooit opgaf. Hij werd op handen gedragen door het publiek en gewaardeerd en gerespecteerd door de leiding van Twente. Zijn contract liep deze zomer af en Grujic wilde graag blijven. Hij had het er reuze naar zijn zin, zowel bij de club als in Enschede. "De fans leven daar enorm mee, je speelt in een mooi stadion. Maar uit de aanbieding die ik kreeg sprak helemaal geen respect. Dat was een klap in mijn gezicht. Belachelijk gewoon. Ze boden zeventig procent minder dan ik eerst verdiende. Dat kon ik niet serieus nemen. Dan wil je eigenlijk van iemand af.

Een voetballer heeft ook zo z’n trots. En zeker een Servische, ook al speelt hij al heel lang in West-europa. Het boek Twente sloeg hij met een harde klap dicht. En Grujic nam vervolgens ruim de tijd om een andere club te vinden. Ik wilde niet zomaar ergens ja op zeggen. Ik word in december 33 en wil nog een paar jaar op het hoogste niveau meedoen. Ik wil niet afbouwen. Als ik niet goed genoeg meer ben voor de eredivisie stop ik. Ado informeerde al weken geleden of de Serviër trek had in een Haags avontuur. Maar ik kon ook naar andere clubs. Ik wilde graag naar Nice. Inde Franse competitie wordt goed gevoetbald en Nice is geen verkeerde stad. Het leek mij heerlijk om daar te spelen. Maar de fransen talmden te lang. Toen ik daar kwam om alles definitief te regelen, hielden ze me aan het lijntje. Ik moest maar wachten en daar had ik op een gegeven moment geen zin meer in. De competities begonnen overal en ik had nog geen club. Ten langen leste koos hij dus voor Ado. Ze belden me steeds op, wilden me dus graag hebben. Dat is in mijn ogen altijd een goed teken. Ze zochten iemand met routine en dat ben ik natuurlijk. Een week geleden zette hij zijn handtekening onder een contract dat hem tot eind van het seizoen aan Ado bindt. In maart praten we verder. Kijken we tot die tijd of samenwerking bevalt. Grujic kon op de training gelijk aan de bak, want hij had conditioneel nog wel het een en ander in te halen. Ik ben in de zomermaanden wel voor mezelf bezig geweest, maar dat is natuurlijk niet voldoende …

Grujic zit nu met zijn vrouw en vierjarig zoontje in een hotel in Den Haag. We zijn op zoek naar een appartement. Mijn zoontje moet in januari naar school, daar maak ik me wel een beetje zorgen over. Hij sprak net een beetje Nederland, maar dat is door die 3 maanden vakantie bij mijn ouders weer helemaal weg. Dat zal nog moeilijk worden. Moeilijker dan zijn entree bij ADO. Ik ga me hier helemaal geven. Er is een behoorlijke spelersgroep. Ik denk dat er genoeg kwaliteit is om niet te degraderen. Niet zo goed als Twente, nee. Hoewel dat vorig jaar toch echt een betere selectie had dan vorig seizoen.